Οι σκοποί του Σωματείου «Αθλητικός – Πολιτιστικός Σύλλογος Φιλάθλων Φενερμπαχτσέ ΔΥΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗ», το οποίο αναγνωρίσθηκε με απόφαση της Ειρηνοδίκου Κομοτηνής, είναι αντίθετοι με το νόμο, προσβάλλουν τα Εθνικά συμφέροντα και θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια και τα δικαιώματα άλλων. Σε καμμία Διεθνή Συνθήκη δεν αναφέρεται ο όρος «Δυτική Θράκη». Στην Συνθήκη της Λωζάννης και σε συνάρτηση με το άρθρο 2 αυτής, επισυνάπτεται η «Σύμβασης περί της Μεθορίου της Θράκης», της 24ης Ιουλίου 1923. Στην Ελληνική Επικράτεια υπάρχει μία ενιαία Θράκη.
Μόνον η Τουρκία, στα πλαίσια της μακρόχρονης συνεχιζόμενης εξωτερικής πολιτικής της, σε βάρος των Ελληνικών Εθνικών συμφερόντων, κάνει επίμονη αναφορά στη Δυτική Θράκη. Μόλις προχθές (29-1-2023), το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, σε ανάρτησή του, επ’ ευκαιρία, όπως τονίζει της «Ημέρας Εθνικής Αντίστασης και κοινωνικής Αλληλεγγύης Δυτικής Θράκης», που καθιερώθηκε από ακραίους εθνικιστικούς παράγοντες της Μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, αναφέρει ότι «η Άγκυρα συνεχίζει αποφασιστικά τη στήριξη του δίκαιου αγώνα της Τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη».
Είναι προφανές ότι οι σκοποί του αναγνωρισθέντος Σωματείου, είναι αντεθνικοί, προπαγανδιστικοί και παραπλανητικοί και διαταράσσουν την κοινωνική ειρήνη, μεταξύ των δύο Ελληνικών Κοινοτήτων (Χριστιανικής και Μουσουλμανικής), στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης.
Η ειρηνοδίκης Κομοτηνής, εσφαλμένα έκρινε ως προς τη νομιμότητα των σκοπών του εν λόγω Σωματείου και επιπλέον, ουδόλως έλαβε υπόψη της τη σταθερή νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, με σειρά αποφάσεων του οποίου, όπως και των κατωτέρων Δικαστηρίων, έχουν κριθεί, ως μη νόμιμες συναφείς αιτήσεις αναγνώρισης σωματείων (ΑΠ 1406/2022, ΑΠ 840/2021, ΑΠ 1614/2017, Ολομ. ΑΠ 4/2005).
Οι Ελληνικές Αρχές, Δικαστικές και Διοικητικές, θα πρέπει να ενεργήσουν άμεσα, για να ζητήσουν την ακύρωση της απόφασης του Ειρηνοδικείου και συγκεκριμένα ο Εισαγγελέας της Κομοτηνής, αυτεπαγγέλτως ή και μετά από αίτηση της Εποπτεύουσας Αρχής – Περιφερειάρχη Θράκης.
Και οι Έλληνες πολίτες, ως έχοντες έννομο συμφέρον, είτε ατομικά, είτε ως μέλη Συλλόγων, έχουν το νόμιμο δικαίωμα, να ασκήσουν τριτανακοπή, για την ακύρωση της απόφασης. Είναι ζήτημα εθνικό και όχι κομματικό.
Τα όργανα της συντεταγμένης Ελληνικής Πολιτείας και σε περιπτώσεις, όπως η προκείμενη, οι Δικαστικές Αρχές, οφείλουν να ελέγχουν με ιδιαίτερη προσοχή, εάν συντρέχουν ή όχι οι νόμιμες προϋποθέσεις, ώστε να διασφαλίζεται η δημόσια τάξη και ασφάλεια και να αποτρέπεται η διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης. Το καθήκον και η αρμοδιότητα του Δικαστή είναι η προστασία της νομιμότητας και της ειρηνικής και αρμονικής συμβίωσης των πολιτών και όχι ή δημιουργία αιτίας (διά των αποφάσεών του), προς παραβίαση της νομιμότητας και προς διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης.