Στρωμένο σε όλες τις μεγάλες στιγμές της showbiz, σε clubs, γάμους, ή άλλα «εκλεκτά» events, το κόκκινο χαλί έχει την δική του ιστορία από την αρχαιότητα. Και αυτή η ιστορία έχει άρωμα Ελλάδας…
Κανένας δεν είναι απόλυτα σίγουρος για το τι κρύβεται πραγματικά πίσω από την ιστορία του κόκκινου χαλιού, παρ’ όλα αυτά, πολλές μυστήριες εκδοχές πλανώνται, με τις περισσότερες να μας οδηγούν στο μυθικό πρόσωπο του Αγαμέμνονα και στην Αρχαία Ελλάδα.
Η ηρωική μορφή του Αγαμέμνονα, που μάθαμε από την Ιλιάδα και την τραγωδία του Αισχύλου, φέρεται να είναι αυτή που πρωτοσυνδέθηκε με το ντεμπούτο του κόκκινου χαλιού.
Σύμφωνα με το μύθο, όταν ο Βασιλιάς των Μυκηνών και νικητής του Τρωικού πολέμου γύρισε σπίτι του, η Κλυταιμνήστρα, θέλοντας να τον υποδεχτεί πλουσιοπάροχα, έστρωσε στον χώρο υποδοχής ένα χαλί χρώματος βαθύ κόκκινου και μωβ, χρώματα που αντιπροσώπευαν τους θεούς εκείνον τον καιρό.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, το μωβ χρώμα πάνω στο χαλί έδωσε τη… θέση του εξ’ ολοκλήρου στο βαθύ κόκκινο, στο οποίο πατούσαν τα πιο σημαντικά μέλη της κοινωνίας.
Αργότερα η φρενίτιδα του κόκκινου χαλιού εξαπλώθηκε και στους σιδηροδρομικούς σταθμούς σε αρκετές γωνιές του πλανήτη, ως μια πρακτική που θα βοηθούσε τους επιβάτες να κατευθυνθούν σωστά προς τις αποβάθρες, αλλά και στα ξενοδοχεία όπου υποδέχονταν δια του κόκκινου χρώματος τους επισκέπτες τους.
Ακολούθησαν μουσεία, εκκλησίες, ακόμα και σπίτια, διάσημων ή μη… Σήμερα, το red carpet έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στη βιομηχανία του θεάματος, αλλά και σε εκδηλώσεις που (θέλουν να) θεωρούνται σπουδαίες, όπως σχολικά proms, νυχτερινά κέντρα, αλλά και σε γάμους και δεξιώσεις που θέλουν να «ξεχωρίσουν», πατώντας στο πιο ζεστό, αλλά ταυτόχρονα λαμπερό χρώμα.
Το κόκκινο στρωμένο χαλί βέβαια αποθεώνεται στα Oscars, καθώς κατάφερε να συνδεθεί απόλυτα με αυτήν την αν μη τι άλλο λαμπερή εκδήλωση. Οι celebrities που εμφανίζονται εκεί, ποζάρουν ως «μοντέρνοι θεοί», ακόμη κι αν στην πραγματικότητα δεν κερδίζουν το σεβασμό που κέρδιζαν -με το σπαθί τους- οι αυτοί της αρχαιότητας…
Το κόκκινο χαλί χρησιμοποιείται για να υποδεχτεί προσωπικότητες που θεωρούνται σημαντικές σε επίσημες τελετές.
Ο Αγαμέμνονας επιστρέφει νικητής από τον Τρωικό Πόλεμο και στο παλάτι τον περιμένει η σύζυγός του Κλυταιμνήστρα. Τον υποδέχεται θερμά και δείχνει να αποδέχεται και την Κασσάνδρα την οποία εκείνος φέρει αιχμάλωτη ως τρόπαιο.
Η βασίλισσα όμως σχεδιάζει να τον σκοτώσειγια να εκδικηθεί τη σκληρή του απόφαση να θυσιάσει την κόρη τους Ιφιγένεια, αλλά και για το γεγονός ότι επέστρεψε εμφανιζόμενος επισήμως με την αιχμάλωτη Κασσάνδρα ως σύντροφό του, κάτι που αποκαλύπτεται προς το τέλος.
Παράλληλα κατά την δεκαετή απουσία του η Κλυταιμνήστρα έχει κι αυτή βρει ερωτικό σύντροφο και στήριγμα αλλά και βασιλιά επί της ουσίας στο πρόσωπο του Αιγίσθου, εξαδέλφου του Αγαμέμνονα. Αυτός με τη σειρά του θεωρεί ότι του ανήκει δικαιωματικά ο θρόνος και βρίσκεται κι εκείνος δέσμιος δραμάτων από το παρελθόν,σε έναν φαύλο κύκλο εγκλημάτων πάθους, αιμομιξιών, και λατρείας για την εξουσία. Ο πατέρας του συγκεκριμένα, ο Θυέστης ήταν αδελφός του Ατρέα, του πατέρα του Αγαμέμνονα.
Τα δύο αδέλφια, Ατρέας και Θυέστης, διέπραξαν πολλές βιαιότητες και απάτες για να αρπάξει ο ένας από τον άλλο το θρόνο και τελικά ο Ατρέας έφτασε στο σημείο να σκοτώσει και να μαγειρέψει τα ανίψια του, δηλαδή τα παιδιά του Θυέστη, και μετά να τον καλέσει ανυποψίαστο σε ένα μακάβριο δείπνο.
Στο τέλος του δείπνου ο Ατρέας τού αποκάλυψε χαιρέκακα ότι είχε μόλις φάει τα ίδια του τα παιδιά και σαν τρελός ο Θυέστης έφυγε αποφασισμένος για εκδίκηση. Σύμφωνα με ένα χρησμό θα έπαιρνε το αίμα του πίσω μόνον αν αποκτούσε γιο με αιμομιξία, από την ίδια του την κόρη -έτσι και έκανε.
Ο καρπός αυτής της σχέσης ήταν ο Αίγισθος. Ο Αίγισθος φέρεται να σκότωσε τον Ατρέα και έτσι να βρέθηκε μαζί με τον πατέρα του στο θρόνο, διώχνοντας τον Αγαμέμνονα και τον Μενέλαο στη Σπάρτη. Όταν ο Αγαμέμνονας ανελίχθηκε στο θρόνο της Σπάρτης εξεδίωξε τον Θυέστη και τον Αίγισθο.
Ο Αίγισθος όχι μόνο μισούσε τον Αγαμέμνονα ως παιδί του άνδρα που διέπραξε το προαναφερθέν αποτρόπαιο έγκλημα εις βάρος των αδελφών και του πατέρα του, αλλά και ως εκείνον που -στα δικά του μάτια- κατείχε άνομα την εξουσία. Επιπλέον ο ίδιος ήταν ο μόνος που είχε απομείνει ζωντανός από τη βασιλική πλευρά του Θυέστη και συνιστούσε απειλή για τον Αγαμέμνονα, ο οποίος και τον είχε εξορίσει.
Η αρχαιότερη γνωστή αναφορά χρήσης κόκκινου χαλιού, γίνεται στην τραγωδία Αγαμέμνων του Αισχύλου (458 π.Χ.), όπου η Κλυταιμνήστρα δίνει εντολή να στρωθεί κόκκινο χαλί προς τιμήν του συζύγου της Αγαμέμνονα, ο οποίος επιστρέφει νικητής από την Τροία.
«Δούλες τι στέκεσθε; πόχω το χρέος προστάξη να στρώσετε χαλιά στου δρόμου του τη στράτα; ευθύς ας γίνη πορφυρόστρωτος ο δρόμος κι ας τον φέρη στανέλπιστα παλάτια η Δίκη!»
Ο Αγαμέμνονας αν και γνωρίζει ότι η πράξη αυτή αποτελεί ύβρη για του θεούς, πείθεται από την Κλυταιμνήστρα να βαδίσει πάνω στο πορφυρό χαλί, αγνοώντας ότι οδηγείται στο θάνατο.
Το κόκκινο χαλί συμβολίζει τη δύναμη και τον πλούτο και η τοποθέτηση του παραπέμπει σε μεγαλοπρεπή υποδοχή.
Στην σύγχρονη εποχή το κόκκινο χαλί έχει συνδεθεί με την τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ. Οι διάσημοι που εμφανίζονται εκεί, ποζάρουν και φωτογραφίζονται φορώντας δημιουργίες γνωστών οίκων μόδας.
Πληροφορίες αντλήθηκαν από τις παρακάτω πηγές: