Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Πέρασαν έξι χρόνια από την απώλεια της ζωής του 11χρονου Μάριου στη διάρκεια σχολικής εορτής, για να παραπεμφθούν με ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών σε δίκη δύο Ρομά, ως υπαίτιοι των αδέσποτων πυροβολισμών από τους οποίους προέκυψε το θανατηφόρο πλήγμα από σφαίρα.
Θυμίζουμε πως τότε, οι δυο Ρομά είχαν κληθεί σε ανάκριση, γιατί υπήρχαν πληροφορίες, ότι γλεντούσαν και πυροβολούσαν στον αέρα όταν συνέβη το μοιραίο. Όμως είχαν αρνηθεί πως πυροβολούσαν προς την κατεύθυνση του σχολείου και γι’ αυτό δεν τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες.
Στεκόμαστε με προβληματισμό απέναντι στην είδηση, αποφεύγοντας σχόλια ή σκέψεις επειδή η συγκεκριμένη υπόθεση ήταν και είναι αρκετά σοβαρή.
Θα επισημάνουμε όμως τα πιο κάτω:
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κυβερνήσεις, κάτω από την πίεση οργανώσεων που οι προθέσεις τους φαίνονται αγαθές ως προς την προστασία συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων ή ζώων, νομοθετούν με τρόπο που μόνο δίκαιος δεν είναι για τους πολίτες.
π.χ. πάμπολλα επιδόματα, ευνοϊκές ρυθμίσεις, παροχές που προκαλούν, ανοχή σε εκδηλώσεις που προκαλούν το δημόσιο αίσθημα και πολλά άλλα που αποφασίζονται υπερ αυτών των ομάδων, δείχνουν πως βαδίζουμε σε λάθος δρόμους.
Ασφαλώς και πρέπει να υπάρχει κοινωνικό κράτος. Όμως για όλους κι όχι για ορισμένους!
Επιβάλλεται η κοινωνική δικαιοσύνη! Όμως η μεροληψία, ο σκανδαλώδης ευνοϊκός τρόπος αντιμετώπισης παραβατικών ομάδων, δημιουργεί αλυσιδωτές κοινωνικές αντιδράσεις.
Σεβαστά τα ήθη, έθιμα, οι παραδόσεις ενός λαού, όμως όταν έρχονται ορισμένοι σε μια ξένη χώρα, δεν είναι σωστό να αλλάζουν βασικά χαρακτηριστικά της πολιτιστικής κουλτούρας μόνο και μόνο γιατί ενοχλούνται οι άλλοι. Μα αν δεν τους αρέσουν, να φύγουν! Είναι τόσο απλό!
Τα σύμβολα ενός κράτους, η Ιστορία του που έχει γραφτεί με αίμα, η θρησκεία του, δεν πρέπει να κρύβονται, να αλλάζουν ή να παραγράφονται μόνο και μόνο γιατί δυσαρεστούνται οι απέναντι. Αυτό επιεικώς μόνο ως ασυνείδητη προδοτική συμπεριφορά μπορεί να εκληφθεί!
Όλες αυτές οι υποχωρήσεις που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες προκειμένου να ευνοηθούν (άραγε γιατί;) συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες ή κράτη, έχουν ως αποτέλεσμα την έξαρση βίας, την αναζωπύρωση εθνικιστικών φαινομένων, την έξαρση ρατσιστικών επιθέσεων και τελευταία, την εμφάνιση σε επικίνδυνο αριθμό, παιδικών συμμοριών.
Ας μην αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. Η απάντηση είναι: Γιατί εμείς το επιτρέψαμε! Γιατί υπήρξαν ακατάλληλοι πολιτικοί. Γιατί δεν αντέδρασαν αυτοί που είχαν την δυνατότητα να σταματήσουν το τσουνάμι των παράλογων αλλαγών που προωθήθηκαν στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας, από συγκεκριμένους πολιτικούς και οικονομικούς σχηματισμούς.
Το έγκλημα είναι εδώ! Σε μας! Είναι δημιούργημά μας! Γιατί έγκλημα δεν είναι μόνο όταν ένας κακοποιός σκοτώνει έναν αθώο πολίτη ή όταν κάποιος «ευυπόληπτος» κατά τα άλλα πολίτης, βιαιοπραγεί και ασελγεί σε βάρος αδύναμων γυναικών και παιδιών.
Έγκλημα είναι κι όταν σκοτώνεις ηθελημένα ή άθελα, τα όνειρα των νέων.
Έγκλημα είναι όταν οδηγείς στην απόγνωση, στην ανέχεια και στην αυτοκτονία πολίτες που είδαν να καταστρέφεται η ζωή τους, το μέλλον τους, από λαθεμένες πολιτικές αποφάσεις.
Έγκλημα είναι να αφαιρείς από τον άνθρωπο το δικαίωμα να ελπίζει.
Έγκλημα τέλος είναι, να ευνοεί σκανδαλωδώς το πολιτικό σύστημα συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα με αποτέλεσμα την φτωχοποίηση του λαού, των απλών κι ανυπεράσπιστων ανθρώπων.
Το έγκλημα είναι Εδώ! Περιμένει με ένα ειρωνικό χαμόγελο να βρεθεί αντιμέτωπο με την δικαιοσύνη, περιμένει να δει αν το πολιτικό σύστημα έχει την δύναμη να σταθεί απέναντί του.
Και αν αυτό συμβεί, τότε η μάχη θα είναι σκληρή…