Το 2014, από το βήμα του κοινοβουλίου, ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα φωνάζει εκνευρισμένος «Η Χιμάρα είναι αλβανική. Θα τελειώσω μία και καλή το θέμα της Χιμάρας για πάντα». Ο εκνευρισμός του προέρχεται από το γεγονός ότι η νέα διοικητική διαίρεση που μεταξύ άλλων ενώνει τον ελληνικό-χριστιανικό δήμο Χιμάρας με τον αλβανικό-μουσουλμανικό δήμο Βράνιστας κινδυνεύει να μην ψηφιστεί. Έχουν προηγηθεί διαμαρτυρίες, διπλωματικές ενέργειες, κινητοποιήσεις, εκτενείς αναφορές στα ΜΜΕ. Ο Φρέντης Μπελέρης έχει ήδη αναδειχθεί σε ηγέτη του ελληνισμού στη Χιμάρα και πρωτοστατεί στην προσπάθεια να αποτραπεί η ένωση που μετατρέπει την Χιμάρα σε χίμαιρα. Ο Ράμα ξέρει πως η ένωση αυτή θα του διασφαλίζει τον δήμαρχό του στις μελλοντικές εκλογές. Τον δήμαρχο που χρειάζεται για να εφαρμόσει το σχέδιο που συνοψίζεται στην αφαίρεση των περιουσιών από τους ντόπιους, μέσω της οποίας θα τους στερήσει κάθε δυνατότητα παραμονής εκεί και ανάπτυξης.
Τελικά ο νόμος περνά με την ψήφο των ελληνικής καταγωγής βουλευτών που την τελευταία στιγμή υπέκυψαν στους εκβιασμούς ή τις δωροδοκίες (πλην του Βαγγέλη Ντούλε βέβαια). Ο Μπελέρης όμως είναι ήδη στο στόχαστρο.
Την επόμενη χρονιά, στις δημοτικές εκλογές που γίνονται με τον τρόπο που το σοσιαλιστικό κόμμα διενεργεί εκλογές στην Αλβανία, μετά από απειλές εκβιασμούς και τελικά ένα όργιο νοθείας (τα καταμετρημένα ψηφοδέλτια είναι σχεδόν διπλάσια των ψηφισάντων), ο Ράμα κερδίζει στην Χιμάρα. Άλλωστε η καταμέτρηση ξεκινά με 1000 – 0 από την Βράνιστα.
Οι ενέργειές για την εκπλήρωση του σχεδίου του όμως, βρίσκουν αντίσταση. Αναγκάζεται να πάρει πίσω τους σχεδιασμούς για το μνημείο στον χώρο του Αγίου Αθανασίου που γκρέμισε και χτίζει εκ νέου τον Ιερό Ναό. Αναγκάζεται να ακυρώσει την κατεδάφιση 20 σπιτιών που είχε προγραμματίσει στο κέντρο της Χιμάρας. Αναγκάζεται να διαπραγματευτεί τον νόμο για τις μειονότητες, την Υπουργική Απόφαση 708 για τις περιουσίες που περνούν στο Υπουργείο Τουρισμού, τον νόμο για την απόδοση τίτλων ιδιοκτησίας. Άλλα σχέδιά του ακυρώνονται, άλλα εκτελούνται με δυσκολία και σε άλλα αναγκάζεται να κάνει παραχωρήσεις. Σε κάθε τι που θέλει να κάνει βρίσκει μπροστά του τον Μπελέρη. Βρίσκεται διαρκώς απολογούμενος στους εταίρους του στην Ευρώπη και την Αμερική, αναγκασμένος να ξοδεύει χρόνο και όχι σπάνια να κάνει υποχωρήσεις πότε μικρές πότε μεγάλες.
Το 2019, ανακαλύπτει τρόπο να μην επιτρέψει στον Μπελέρη να είναι υποψήφιος και τοποθετεί ξανά τον Γκόρο στο δημαρχείο σε μια εκλογική παρωδία με έναν υποψήφιο. Το 2023 αναλαμβάνει ο ίδιος έχοντας αναγάγει τον Μπελέρη σε αντίπαλό του να τον κερδίσει με κάθε μέσο. Εβδομάδες πριν τις εκλογές ξεκινά την χυδαία επίθεση στον υποψήφιο της Ομόνοιας και τους δημότες που σκοπεύουν να τον στηρίξουν. Από την μία ειρωνεύεται τους Έλληνες του δήμου και από την άλλη προειδοποιεί τους Αλβανούς να μην ψηφίσουν τον Έλληνα. Επενδύει πολλά στα εθνικιστικά αντανακλαστικά των πιο φτωχών χωριών του νέου δήμου αλλά και όλης της Αλβανίας για να νομιμοποιήσει στα μάτια τους τις πρακτικές του ως πατριωτικές.
Όταν συνειδητοποιεί πως οι δημοσκοπήσεις δεν του διασφαλίζουν την νίκη, προχωρά στην τελευταία του κίνηση. Ξέρει πως η νοθεία δεν μπορεί να γίνει στο επίπεδο που γινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Έτσι, αρπάζει τον Μπελέρη και τον προφυλακίζει 2 ημέρες πριν τις εκλογές. Σίγουρα υπήρξαν ψηφοφόροι που αποθαρρύνθηκαν, τρομοκρατήθηκαν ή δωροδοκήθηκαν μέχρι και την ημέρα των εκλογών αλλά η δουλειά που είχε κάνει ο Μπελέρης, το θετικό του πρόγραμμα, η συμπεριληπτικότητά του, η συσπείρωση που τονώθηκε από την άλλη πλευρά οδήγησαν στην νίκη στις κάλπες.
Έχει περάσει ένας μήνας από τις εκλογές και ο δήμαρχος της Χιμάρας παραμένει όμηρος του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα. Κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε ότι ακόμα και σε ένα διεφθαρμένο κράτος όπως η καθεστωτική Αλβανία του Ράμα ο Μπελέρης θα βρισκόταν σπίτι του έτοιμος να αναλάβει τα καθήκοντά του περιμένοντας την απαγγελία των κατηγοριών και τον ορισμό της δίκης. Όσοι βέβαια γνωρίζουν πως λειτουργεί ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας και δεν αιθεροβατούν, ξέρουν πως για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτείται παρέμβαση από τον διεθνή παράγοντα και κυρίως από την Ελλάδα.
Ο Ράμα έχει μετρήσει τι χάνει και τι κερδίζει πριν προχωρήσει στην αρπαγή του Μπελέρη και είναι αποφασισμένος να το φτάσει μέχρι τέλους ακόμη και αν θυσιάσει την ευρωπαϊκή πορεία της ίδιας του της χώρας. Τα χρήματα που παίζονται στο παραλιακό μέτωπο του δήμου Χιμάρας είναι πιο σημαντικά για αυτόν όσο δεν κινδυνεύει να χάσει την εξουσία.
Η Ελλάδα προφανώς ξέρει τι πρέπει να κάνει και η δικαιολογία της υπηρεσιακής κυβέρνησης είναι άτοπη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης – Πρωθυπουργός σε αναμονή αλλά και ο Νίκος Δένδιας, διατηρούν τις δυνάμεις τους τις οποίες πρέπει να αξιοποιήσουν άμεσα πριν πέσουν σε κάποια νέα παγίδα του Ράμα που θα έχει να κάνει με νομικίστικα ή άλλα κόλπα.
Και οι Χιμαραίοι πρέπει να είναι έτοιμοι να κάνουν ότι χρειαστεί για να διαφυλάξουν την νίκη που πέτυχαν με τον Φρέντη Μπελέρη.