Ο αυτοθαυμασμός ποτέ δεν ήταν κάτι που μας εξέφραζε. Το ίδιο και η αυτοπροβολή.
Δείγμα της αξίας μας πάντως, είναι οι εχθροί και οι φίλοι μας.
15 χρόνια μετά, κάθε άτιμος, ελεεινός, εθνικά επικίνδυνος και κοινωνικά ολέθριος, στάθηκε απέναντι από το Ολυμπία με κάθε τρόπο.
Στον αντίποδα όμως, κάθε έντιμος, κάθε αξιοπρεπής, κάθε άνθρωπος που δίψα για δικαιοσύνη, αγαπάει την αλήθεια, άρα αγαπάει και την Ελλάδα, είναι στο πλευρό μας.
Διότι εάν υπάρχει ένα έθνος σε ολόκληρη την υφήλιο που δεν φοβάται την αλήθεια, αυτό είναι το ελληνικό.
Το Ολυμπία λοιπόν είναι αυτό που γκρέμισε για πρώτη φορά τις διαχωριστικές γραμμές στη μεταπολίτευση, έκανε τις μεγάλες αλλαγές, προσφέρει στην πατρίδα, Χωρίς να εξαρτάται από κανέναν.
Απέναντι μας για άλλη μια φορά, οι διεφθαρμένοι, οι έμποροι ιδεολογιών, οι εχθροί της αλήθειας, άρα και της Ελλάδας.
Αδιαφορούμε για όσους στην πορεία λύγισαν, μήδισαν, πρόδωσαν αγώνες για μια βαλίτσα κάποιου ολιγάρχη ή κάποιου διεφθαρμένου.
Συγκρουστήκαμε με τέρατα. Με συστήματα δεκαετιών που ρήμαξαν την πατρίδα. Δεχθήκαμε τον χειρότερο πόλεμο που έχουν δεχτεί όσοι αποφάσισαν να ασχοληθούν με δημόσιο λόγο, στην μεταπολίτευση.
Είμαστε όμως ακόμα όρθιοι. Πάντα γκρεμίζοντας τις διαχωριστικές γραμμές που προσπαθούν να μη χάσουν την Ελλάδα με φληναφήματα του 18ου αιώνα, όταν η απειλή για την εθνική επιβίωση είναι πιο ορατή από ποτέ.
Θα παραμείνουμε όρθιοι, γιατί έχουμε αποδείξει ότι αντέχουμε, όπως το καθάριο μάρμαρο μέσα στη σήψη και την σκουριά.
Θα επανέλθουμε…