Γιώργος Βενετσανος
Παρατηρούμε ότι η άκρα δεξιά ανεβαίνει εκλογικά και εδώ γεννάται το ερώτημα γιατί συμβαίνει αυτό;
Την απάντηση μάλλον πρέπει να την βρούμε στην λανθασμένη εφαρμογή της παγκοσμιοποίησης ή ισοπέδωσης ενός πολιτικού συστήματος, που με τις διάφορες κομματικές του εκφάνσεις κυβερνά τους λαούς, αδυνατώντας να καταλάβει την αποτυχημένη τακτική του, αλλά και την αποστροφή που το ίδιο έχει δημιουργήσει με τις πολιτικές του απέναντι στους πολίτες του, θεωρώντας ότι κατέχει το “αλάθητο του πάπα”, είναι μια κατάσταση που έχει κουράσει και απογοητεύσει, γιατί βλέπουμε ότι με αυτές τις πολιτικές διαλύεται το κοινωνικό κράτος εις τα εξόν συνετέθη, η μεσαία τάξη σταδιακά γίνεται παρελθόν και στην θέση της εμφανίζεται μια μίζερη κοινωνία επιδοτούμενων πολιτών.
Στην καθημερινότητα, τα πάντα διδάσκονται και επιτρέπονται, και αυτά που ήταν δεδομένα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες θεωρούνται ως καταπιεστικά ή ξεπερασμένα.Η θρησκεία κοντεύει να γίνει αν δεν έχει ήδη συμβεί σε ορισμένες χώρες μουσειακό είδος, ενώ φαίνεται να επικρατεί μια άλλη ξένη προς την ευρωπαϊκή κουλτούρα και πίστη.
Οι ευρωπαίοι πολίτες βλέπουν στις πόλεις τους να αλλάζει ο πληθυσμός και να δημιουργούνται άχρωμες κοινωνίες, δίχως ταυτότητα και γι αυτό χωρίς αντιδράσεις.
Οι λαοί όμως αντιδρούν σε αυτή την διάλυση των κοινωνιών τους, την κατάργηση των ιδιαιτεροτήτων τους, αισθάνονται καταπιεσμένοι μέσα στις ίδιες τους τις χώρες και τι κάνουν; Αποφασίζουν να αλλάξουν την τύχη τους και στρέφονται σε όλους όσους τους τάζουν ότι θα επιστρέψουν στην κανονικότητα του έθνους – πατρίδα και όχι σε έναν αχταρμά όπου πλίνθοι και κέραμοι είναι άτακτα πεταμένοι, με μόνους κερδισμένους από το κοινωνικό μοντέλο των λίγων πλούσιων και πολλών φτωχών της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και τις αγορών της, οι μεγάλες βιομηχανίες που έχουν φθηνά εργατικά χέρια, δημιουργώντας όμως άλλα σοβάρα προβλήματα, όπως αυτα που είχε περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια ο θεωρητικός του κομμουνισμού Μαρξ Ένγκελς:
“Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας.
• Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά αναγάγει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου.
• Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η εργατική επανάσταση και διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία
• Η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται αφ’ ενός ως απεργοσπαστικός μηχανισμός αφ’ ετέρου με τον εργατικό υπερπληθυσμό – πλεόνασμα που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου.
• Η Α’ Διεθνής Ένωση Εργατών έβαλε πρακτικά τέλος στις μεθοδεύσεις των βιομηχάνων και υποχρέωνε τα συνδικάτα να διώχνουν τους ξένους εργάτες πίσω στις χώρες τους με το πρώτο καράβι.
• Οι μεταναστευτικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών”. (Λένιν, Ιμπεριαλισμός, Διαλεκτά Έργα, τ. 1 μέρος 2, εκδοτικό Κ.Ε. του ΚΚΕ, 1951, σελ. 520-521)
Αν λοιπόν οι ταγοί μας, δεν καταλάβουν ότι οι λαοί τους θέλουν να διατηρήσουν την ιδιοπροσωπία τους, τα ήθη και έθιμα τους, τις παραδόσεις τους και το δικαίωμα στην εργασία, τότε είναι δεδομένο ότι θα κάνουν την επανάσταση τους στρεφόμενοι σε δυνάμεις που στο παρελθόν είχαν αιματοκυλήσει τον κόσμο. Ότι ανεβαίνει – κατεβαίνει αρκεί οι πολιτικοί ειδικά της Ευρώπης να σταματήσουν τους πειραματισμούς και να ακούσουν τους λαούς τους που ξεσηκώνονται, όπως γίνεται σε Αυστρία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ολλανδία κ.α