Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Είδα τα χάλια της ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ, είδα τον ευτελισμό του ανθρώπινου είδους και τον ξεπεσμό, γιατί περί τέτοιου πρόκειται της Ευρώπης, μου θυμίζει αυτή η κατάπτωση την αντίστοιχη του Βυζαντίου όταν πολιορκούνταν από τις ορδές των αλλοθρήσκων και οι πολίτες του συζητούσαν για το φύλλο των αγγέλων, τα αποτελέσματα γνωστά. Πιστεύω ότι όσοι το είδαν σχημάτισαν την ίδια εντύπωση, εξαιρουμένων ελάχιστων σοβαρών περιπτώσεων που ενώ έπρεπε να είναι στην πρώτη θέση λόγο ποιότητας, ήχου, τραγουδιού και παρουσίας δεν την κατέκτησαν, αλλά εκεί πήγε ένα που η παρουσία του δεν ήταν ούτε αρσενικό, ούτε θηλυκό, μήτε καν ουδέτερο, το πως έγινε αυτή η επιλογή ρωτήστε αυτούς που την έκαναν. Μάλιστα έχω ακούσει να λένε ότι πλέον είναι παράδοση για την Ευρώπη αυτή η γελοιότητα που ζήσαμε.
Για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα του ως προς την παράδοση, αυτή είναι για το έθνος των Ελλήνων και πιστεύω αντίστοιχα και για τα άλλα έθνη, οι θρύλοι του παππού, το μελωδικό νανούρισμα της μάνας, οι μαντινάδες, τα κάλαντα, τα έθιμα, οι χοροί και οι σκοποί που μας συντρόφευαν σε κάθε χαρά, οι τοπικές ενδυμασίες, τα κεντήματα, τα δίστιχα, τα παιχνίδια και όσα άλλα είναι μέρος της ζωής του τόπου του δικού μας και όχι μόνο.
Ο Φώτης Κόντογλου είχε πει: «Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοὶ στὴν παράδοση, ὅσοι δὲν ἀρνηθήκαμε τὸ γάλα ποὺ βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στὴν ψευτιά. Καταπάνω σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θέλουνε την Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρουδιά.», να συμπληρώσω όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, για αυτό τουλάχιστον εμείς οι Έλληνες που σήμερα βαλλόμαστε από παντού σε μια προσπάθεια που κάνουν αλλογενείς δυνάμεις να εξαφανίσουν βασικές αρχές και ήθη της χώρας μας, ας κρατήσουμε με περηφάνια στις καρδιές μας, αλώβητο αυτό το θησαυρό και να τον μεταλαμπαδεύσουμε και στις επόμενες γενιές. Έτσι θα ακούμε τους παλμούς του τόπου μας ολοζώντανα και η χοάνη της παγκοσμιοποίησης θα μας αφήσει είτε αλώβητους, είτε θα επηρεάσει ελάχιστα χωρίς να κατορθώσει να σβήσει τα ήθη και έθιμα μας.