Ειναι η πρώτη φορά που ο Χατζης δείχνει την ανθρώπινη πλευρά του και περνάει και επίσημα πλέον στη μερια των καλών.
Η Αννα σηκώνεται και τον αγκαλιάζει και κλαίει στην αγκαλιά του σαν να ήταν δικός της άνθρωπος.
Ο Χατζης τα χάνει, συγκινείται για πρώτη φορά και την σφίγγει και αυτός στοργικά στην αγκαλιά του, νιώθοντας τον πόνο της.