«Τι θα συμβεί αν ο Ντόναλντ Τραμπ κερδίσει;» Αυτός είναι ο τίτλος μιας ανάλυσης της Neue Zürcher Zeitung.
Με τον υπότιτλο, η ελβετική εφημερίδα δίνει την απάντηση: «Ένας πόλεμος στα Βαλκάνια θα ήταν πιο πιθανός από ό,τι ήταν εδώ και πολύ καιρό».
Ο συντάκτης της ανάλυσης, Andreas Ernst, γράφει:
«Οι εθνικιστικές δυνάμεις στη Σερβία ελπίζουν σε μια δεύτερη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ. «Οι Σέρβοι υποστηρικτές του Τραμπ», θυμίζει ο συντάκτης, είχαν κολλήσει αφίσες σε διάφορες πόλεις μετά την εκλογή του το 2017. Ο Ρίτσαρντ Γκρένελ, πρώην εκπρόσωπος του Τραμπ για τα Βαλκάνια, είναι συνωμότης του Βελιγραδίου. Η κυβέρνηση τον γοητεύει με δώρα. Και ο Τζάρεντ Κούσνερ, ο γαμπρός του Τραμπ, σχεδιάζει να κατασκευάσει ένα συγκρότημα ξενοδοχείων στο κέντρο του Βελιγραδίου. Όλα αυτά δίνουν ελπίδα ότι η μεταπολεμική τάξη που δημιούργησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στην περιοχή θα αλλάξει υπέρ της Σερβίας».
Ο αναλυτής σημειώνει ότι «η κρατική τάξη στα Δυτικά Βαλκάνια είναι αποτέλεσμα της Pax Americana» και ότι «οι ΗΠΑ τερμάτισαν στρατιωτικά τους πολέμους στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στο Κοσσυφοπέδιο και επέβαλαν μια νέα τάξη πραγμάτων».
Ωστόσο, όπως προστίθεται, εκείνη η τάξη που δημιουργήθηκε από αμερικανικές παρεμβάσεις δεν θα διαρκούσε χωρίς άλλον παράγοντα: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2003, στη λεγόμενη Συνάντηση της Θεσσαλονίκης, υποσχέθηκε στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων ότι στο μέλλον θα γίνουν μέλη της Ένωσης. Με αυτή την υπόσχεση, οι χώρες απέκτησαν ελπίδα για ευημερία και οι εθνικιστές παράγοντες περιθωριοποιήθηκαν προσωρινά πολιτικά».
- «Η Pax Americana, με την προοπτική της ΕΕ, ήταν η φόρμουλα για τη σταθερότητα της περιοχής. Αλλά αυτή η φόρμουλα ισχύει σήμερα μόνο σε περιορισμένο βαθμό», αναφέρει η ανάλυση της ελβετικής εφημερίδας.
Στη συνέχεια ο Andreas Ernst, εκτιμά ότι «ο σερβικός ρεβιζιονισμός βασίζεται σε δύο υποθέσεις».
- «Γεωπολιτικά: από τα μέσα της δεκαετίας του 2010, ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ηγείται με επιτυχία μια «πολιτική μη ευθυγράμμισης» που σκόπιμα τείνει να βασίζεται στο γιουγκοσλαβικό μοντέλο και ιδεολογικά: ο όρος «σερβικός κόσμος» βρίσκεται στο προσκήνιο εδώ και αρκετά χρόνια. Βασίζεται στην εθνική σύλληψη του 19ου αιώνα ότι το «σερβικό ζήτημα» πρέπει να λυθεί με την ένωση όλων των Σέρβων σε μια χώρα.
Ειδικότερα, επισημαίνεται το παράδειγμα του Αζερμπαϊτζάν:
«Το γεγονός ότι η χώρα αυτή ανακατέλαβε το Ναγκόρνο Καραμπάχ το 2023 έγινε πολιτικό επιχείρημα στη Σερβία. Ο Βούτσιτς επαινεί τη στρατηγική υπομονή του προέδρου Ιλχάμ Αλίεφ. Στη δεκαετία του ’90, το Αζερμπαϊτζάν ήταν πολύ αδύναμο για να αποκαταστήσει την εδαφική του ακεραιότητα. Εν τω μεταξύ, ο Αλίεφ ανέβασε την οικονομία, προώθησε τον στρατό και περίμενε μια αλλαγή στη γεωπολιτική ατμόσφαιρα. Επιτέθηκε μόνο όταν «ένα διαφορετικό αποτέλεσμα κατέστη δυνατό».
Το δημοσίευμα του Andreas Ernst στην Neue Zürcher Zeitung
Ο Σέρβος πολιτικός της αντιπολίτευσης Βουκ Γέρεμιτς συμφωνεί:
«Οι διεθνείς συνθήκες αλλάζουν». Είναι σαφές σε όλους ότι εδώ γίνεται αναφορά στο Κοσσυφοπέδιο», γράφει η Neue Zürcher Zeitung.
Στη συνέχεια, ο συντάκτης επιστρέφει στον Τραμπ εκτιμώντας ότι δεν θα διαταράξει την εύθραυστη τάξη στα Δυτικά Βαλκάνια μόνο και μόνο επειδή η περιοχή δεν είναι η προτεραιότητά του.
«Από αυτή την άποψη, οι σερβικές ελπίδες και οι φόβοι των γειτόνων τους είναι διογκωμένοι. Αλλά ο Τραμπ θα αποδυναμώσει τον διατλαντικό άξονα και για τα Δυτικά Βαλκάνια αυτό είναι πολύ σημαντικό εάν η πορεία του Τραμπ ενισχύει ή αποδυναμώνει την ΕΕ ως γεωπολιτικό παράγοντα».
«Η οικονομική ή πολιτική πίεση από έξω θα οδηγήσει στον κατακερματισμό της Ένωσης και όχι στην εδραίωση της», γράφει η εφημερίδα.
- «Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι η επανεθνικοποίηση της πολιτικής, σε συνδυασμό με τη συγκρότηση συνασπισμών ορισμένων χωρών».
Σε σχέση με τη Ρωσία, η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία και πιθανώς η Βουλγαρία θα ακολουθούσαν τη δική τους κατεύθυνση.
Και αν η Εθνοσυνέλευση αναλάβει την εξουσία στη Γαλλία, αυτή η κατεύθυνση της συμφιλίωσης με τη Μόσχα πιθανότατα θα λάβει ενίσχυση από το Παρίσι».
Συμπεραίνεται ότι «όλα αυτά θα άνοιγαν χώρο στα Δυτικά Βαλκάνια που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τη Σερβία».
Στην ατζέντα θα είναι η επανένταξη του βόρειου Κοσσυφοπεδίου που κατοικείται από Σέρβους, καθώς και η απόσχιση της Δημοκρατίας Σέρπσκα για ενοποίηση με τη Σερβία.
Αυτοί οι στόχοι θα υποστηριχθούν από τη Ρωσία, η οποία θα μπορούσε έτσι να ενισχύσει την επιρροή της στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, η ανικανότητα της ΕΕ θα ήταν εμφανής».
«Το ερώτημα εάν ο Τραμπ αποσταθεροποιεί τα Δυτικά Βαλκάνια πρέπει να επαναδιατυπωθεί: ο άνθρωπος στον Λευκό Οίκο αποσταθεροποιεί την Ευρώπη και ανοίγει χώρο για συγκρούσεις στα Βαλκάνια;»
Αυτός ο κίνδυνος είναι πολύ υπαρκτός λαμβάνοντας υπόψη την αβέβαιη κατάσταση στην ΕΕ», καταλήγει το κείμενο.
—