Δημήτρης Κολιός: Είδα λίγο τη συνέντευξη (σσ. ΔΕΘ), φαντάζομαι θα την παρακολούθησες και εσύ. Και για μένα στάθηκε απορίας άξιον το πώς ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε στη Γαλάζια Πατρίδα του Ερντογάν. Και ότι αυτή η αναθεωρητική πολιτική που ακολουθείται εκ μέρους της Τουρκίας δεν έχει καμφθεί σε τίποτα, παρόλη τη λεγόμενη «διακήρυξη της βλακείας», τη Διακήρυξη των Αθηνών. Συγχώρεσέ με, αλλά μόνον έτσι θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω, προσωπικά, έτσι. Είναι προσωπική μου εκτίμηση αυτή. Εδώ είμαστε έτοιμοι να πουλήσουμε τα πάντα μετά από την Κάσο και αυτό το παγκόσμιο ξεφτιλίκι, γιατί απόρησαν μαζί μας όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρώτη η Ιταλία φυσικά. Και βλέπουμε πλέον και την εμπλοκή του Ισραήλ. Οι Κύπριοι δεν θέλουνε ούτε να μας δούνε.
Παναγιώτης Παύλος: Είναι έτσι. Είδες, το Ισραήλ προχθές, ο Υπουργός τους νομίζω της Ενέργειας είχε επικοινωνία με τον Κύπριο για να του πει ότι, «σας ενθαρρύνουμε, και θέλουμε να προχωρήσουμε».
Δ.Κ.: Κοίτα Παναγιώτη, στην ουσία του είπε, «μη φοβάσαι, εμείς είμαστε εδώ, άστους Έλληνες, εμείς είμαστε εδώ».
Π.Π.: Ακριβώς. Φαίνεται ότι, τώρα κι αυτό είναι μια ενδεικτική πτυχή του προβλήματος, εν πάσει περιπτώσει – φαίνεται ότι στο θέμα του interconnector ότι, δεν «φαίνεται», είναι σαφές ήδη από αναφορές και από πράγματα που στην επιφάνεια, υπάρχουν διάφοροι τύποι που θέλουν να προσποριστούν χρήματα. Δηλαδή, να βγούνε μίζες εκεί πέρα. Ήδη, μέσα σε 10 μήνες έχει αυξηθεί ο προϋπολογισμός κατά μισό δις, χωρίς να υπάρχει εξήγηση γιατί υπήρξε αυτή η αύξηση. Και φυσικά, αν υπάρξει και άλλη κωλυσιεργία, μπορεί να είναι και άλλα 500 εκατομμύρια.
Advertisement
Privacy Settings
Δ.Κ.: Βέβαια, το θέμα είναι ότι παρενέβη σε μια ΑΟΖ που είναι, αν μη τί άλλο, ελληνική, παρενέβη η ίδια η Τουρκία υποδεικνύοντας το πώς θα πρέπει να γίνονται τα πράγματα, και να φτάνουμε στο σημείο να ζητάμε εμείς άδεια.
Π.Π.: Τώρα λες για την Κάσο. Βέβαια. Λες για την Κάσο.
Δ.Κ.: Ε ναι!
Π.Π.: Όπου, φυσικά, ακριβώς όπως το λες έγινε. Αλλά η εκτίμησή μου, Δημήτρη, να ξέρεις, δεν είναι ότι η Ελλάδα μπλοκάρει τον Interconnector γιατί φοβάται την Τουρκία. Δεν το πολυπιστεύω αυτό. Δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα φοβάται την Τουρκία. Εντάξει, υπάρχει το λόμπι των κατευναστών, υπάρχουν κάποιοι ανόητοι οι οποίοι μπορεί και να φοβούνται. Αλλά είναι το αλισβερίσι στη μέση. Δηλαδή το ότι αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται επισπεύδουσα, η κυβέρνηση αυτή Μητσοτάκη, στο να λύσει το ζήτημα, υποτίθεται τη μία διαφορά, Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ Ελλάδας – Τουρκίας, και ταυτόχρονα μας λέει ότι, ξέρετε, τραβηχτήκαμε από την Κάσο – αυτό είπε ο Υπουργός Εξωτερικών – πετύχαμε νίκη, λέει, «διότι δεν ηττηθήκαμε». Ήταν αυτό το φοβερό πλασάρισμα.
Δ.Κ.: Καλά, τί κοτσάνα ήταν αυτό!
Π.Π.: Δεν ηττηθήκαμε, σηκωθήκαμε και φύγαμε. Άρα δεν ηττηθήκαμε, άρα νικήσαμε, αφού δεν ηττηθήκαμε.
Δ.Κ.: Μα τί πολιτική κοτσάνα είναι αυτή! Και ένα παιδί της πρώτης Δημοτικού θα έλεγε, συγνώμη, τί λέει ο άνθρωπος!
Π.Π.: Έχουν αρχίσει να λένε τέτοιες βλακείες, οι οποίες είναι ισάξιας ανοησίας – για να μην πω και χειρότερης – από αυτά που έλεγε στα Τέμπη με τον «τοπικό σταθμό τηλεδιοίκησης» με τα χαρτόνια πίσω του, αν το θυμάσαι.
Δ.Κ.: Ναι, το θυμάμαι αυτό το περιστατικό.
Π.Π.: Οπότε, ένας άνθρωπος που είναι μαθημένος σε τέτοια ψεύδη θα τα επαναλαμβάνει. Άρα, εδώ η ουσία ποιά είναι; Ότι υπάρχει μια αντίφαση. Δεν μπορείς από τη μια μεριά να λες ότι, εγώ χειρίζομαι τα πράγματα έτσι διότι δεν έχω τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή να συγκρουστώ με την Τουρκία και δεν συμφέρει, και τα λοιπά, κι εν πάσει περιπτώσει κανείς δεν θέλει πόλεμο, έτσι δεν είναι;
Δ.Κ.: Ε καλά, κανείς δεν θέλει πόλεμο. Αλλά το να κρατήσεις την αξιοπρέπειά σου και να διαφυλάξεις το εθνικό συμφέρον και τα σύνορά σου, είναι υποχρέωσή σου!
Π.Π.: Έτσι. Ξαφνικά δηλαδή, είμαστε σε ένα εκκρεμές όπου από το ένα άκρο προτιμάμε το άλλο, επικαλούμενοι τη ζημία του άλλου άκρου – το οποίο είναι φυσικά σόφισμα και τέχνασμα. Διότι το ότι θα βάλεις τον Τούρκο στη θέση του δεν σημαίνει ότι θα κάνεις πόλεμο.
Δ.Κ.: Ε φυσικά!
Π.Π.: Άλλωστε, και η ιστορία με το casus belli του 1995, το οποίο επικαλείται η ελληνική εξωτερική πολιτική για να μην προβεί στην επέκταση των χωρικών της υδάτων…
Δ.Κ.: …που είναι παράνομο…
Π.Π.: … που είναι, βεβαίως, παγκόσμια πρωτοτυπία. Αυτό το πράγμα τους έχει βολέψει πάρα πολύ.
Δ.Κ.: Μάλιστα.
Π.Π.: Και μιας και αναφερόμαστε στο casus belli, θέλω δύο πράγματα να σου πω. Το ένα είναι ότι, ο λόγος για τον οποίον η κυβέρνηση αυτή δεν κάνει καμία νύξη – και αυτό προκύπτει από όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις, και του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εξωτερικών Γεραπετρίτη – δεν κάνει καμία νύξη και αναφορά στην επέκταση των εθνικών χωρικών υδάτων, το μονομερές κυριαρχικό μας δικαίωμα, μέχρι στα 12 μίλια ή το όριο της μέσης γραμμής, όπου είναι μικρότερες οι αποστάσεις, οφείλεται στο ότι – και αυτό κράτησέ το – έχουν συμφωνήσει τα εθνικά χωρικά ύδατα να είναι μέρος της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία. Γι᾽ αυτό και μιλούν για «θαλάσσιες ζώνες» σε πληθυντικό αριθμό, όποτε αναφέρονται σε αυτό το ζήτημα. Και πλέον έχει γίνει αποκλειστικότητα. Όσο ήταν ο Δένδιας Υπουργός Εξωτερικών υπήρχαν κάποιες αναφορές και έλεγε «μια είναι η διαφορά μας, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ». Πλέον, από τη Διακήρυξη των Αθηνών και ένθεν μιλούν για «θαλάσσιες ζώνες». Και τα Χωρικά Ύδατα, ως μια από τις Θαλάσσιες Ζώνες φυσικά – γιατί είναι θαλάσσια ζώνη – έχουν υποταχθεί στο αλισβερίσι αυτό της διαπραγμάτευσης…
Δ.Κ.: Δηλαδή, εμείς έχουμε βάλει σε διαπραγμάτευση με τους Τούρκους τα Χωρικά μας Ύδατα;
Π.Π.: Σαφέστατα, σαφέστατα. Διότι, αν δεν ήταν αυτό έτσι, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, στρατηγικά, ύστερα από την αποτυχία της να χρησιμοποιήσει το ελληνοαιγυπτιακό μνημόνιο, να το πω έτσι, την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία ΑΟΖ, που υποτίθεται την έκανε – και μάλιστα την έκανε και βεβιασμένα, την έκανε και μερική, την έκανε και – χαρίζοντας τεράστια έκταση στους Αιγυπτίους. Γιατί; Γιατί ήθελε να προλάβει να ακυρώσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Ε, θα βλέπαμε να το εκμεταλλεύεται στην πράξη. Όταν φεύγεις από την Κάσο άρον άρον, σημαίνει ότι καμιά συμφωνία που έχεις υπογράψει δεν τη σέβεσαι. Και εν πάσει περιπτώσει, εάν η Ελλάδα πάει στα 12 (σσ. ναυτικά μίλια), ή στο μέγιστο όπου μπορεί, αλλάζει τελείως το τοπίο και το παιχνίδι. Δεν το θέλει αυτό…
Δ.Κ.: Να σου πω μόνον αυτό, συγνώμη που σε διακόπτω, αγαπητέ μου Παναγιώτη. Εχθές βγάζουμε ένα θέμα – πριν από 20 ώρες δηλαδή (σσ. Πέμπτη 12/9/2024) – συνεχίζουνε οι Τούρκοι τις προκλήσεις, κλείνοντας περιοχή για άσκηση με πραγματικά πυρά 3 χιλιόμετρα από τις ακτές της Σαμοθράκης – δεν μιλάω για 3 μίλια – τρία χιλιόμετρα από τις ακτές της Σαμοθράκης. Δεν είδα τίποτα, καμία αντίδραση. Τρία χιλιόμετρα! Δηλαδή, μιλάμε για περίπου δύο μίλια!
Π.Π.: Συγνώμη, δηλαδή αυτό τώρα που λες είναι ακριβές; Δηλαδή μιλάς για ότι έχουνε κλείσει περιοχή εντός των Χωρικών μας Υδάτων; Είναι τρελό αυτό το πράγμα…
Δ.Κ.: Ε τί τρελό είναι; Να, ορίστε, δηλαδή…
Π.Π.: Είναι τελείως, είναι εξωφρενικό αν αυτό το πράγμα έχει δρομολογηθεί, και αν αυτό το πράγμα θα επιτρέψει η ελληνική πλευρά να συμβεί.
Δ.Κ.: Ορίστε, Istanbul, υπάρχει ο χάρτης με το χώρο που οι Τούρκοι έχουν σημειώσει, μεταξύ Ίμβρου και Σαμοθράκης.
Π.Π.: Μάλιστα…
Δ.Κ.: Ναι…
Π.Π.: Αυτό θέλω να το δω, γιατί είναι φοβερό.
Δ.Κ.: Να το δείτε!
Π.Π.: Κοίταξε, είναι προφανές… μα πολύ γρήγορα μπορούμε να αναφέρουμε πέντε γεγονότα των τελευταίων ετών, μονολεκτικά, τα οποία δείχνουν, είναι για μένα τεκμήριο του ισχυρισμού που σου εξέθεσα, ότι εδώ υπάρχει αλισβερίσι και υπάρχει και εκούσια κωλυσιεργία. Είχαμε το Turkaegean, δεν αντέδρασε κανείς. Το μόνο που έγινε ήταν να βγει ο Άδωνις ο Γεωργιάδης, όταν το φέραμε στη δημοσιότητα…
Δ.Κ.: Ναι, και ο Βορίδης, και ο Βορίδης…
Π.Π.: …και να τα φορτώσει σ᾽ ἐναν υπαλληλάκο. Δηλαδή, οι «υπερπατριώτες», οι πρώην ακροδεξιοί που είναι τώρα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, αγρόν αγοράζουν. Δεύτερον. Βάζει η Τουρκία τη Γαλάζια Πατρίδα στα εγχειρίδια, στο curriculum, του Δημοτικού των τουρκόπουλων στην Τουρκία, δηλαδή να μαθαίνουν το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, να μαθαίνουνε ότι «οι Έλληνες είναι κλέφτες, κακώς βρίσκονται εκεί που βρίσκονται στα εδάφη τους, είναι γείτονες που δεν έπρεπε να έχουμε», και η Ελλάδα δεν αντιδράει.
Δ.Κ.: Και η Ελλάδα δεν αντιδράει… Είναι και η Θράκη μέσα, μην το ξεχνάμε, ότι έχουνε βάλει και τη Θράκη μέσα, έτσι; Το «πόσο άσχημα περνούνε οι Έλληνες μουσουλμάνοι», που αυτοί τους λένε Τούρκους, εδώ στη Θράκη, πόσο άσχημα…!
Π.Π.: Σαφέστατα! Την έχουν εντάξει τη Θράκη, Δημήτρη, στο δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, διότι από τη στιγμή που το προώθησαν, ο Νέστος, έχε υπόψιν, ότι είναι προέκταση του 25ου Μεσημβρινού στην ξηρά.
Δ.Κ.: Σωστό!
Π.Π.: Οπότε, τους έρχεται κουτί αυτό το πράγμα.
Δ.Κ.: Σωστό, σωστό!
Π.Π.: Μέχρι τον Νέστο τη θέλουν τη Θράκη οι Τούρκοι.
Δ.Κ.: Σωστό!
Π.Π.: Τρίτον. Συμβαίνει αυτό που συνέβη, ότι η Τουρκία γιορτάζει όχι την Εθνική της Εορτή, η οποία, θα έλεγες, πάει στην ευχή! Όπως εμείς την 25η Μαρτίου κάνουμε στην Άγκυρα δεξίωση και έρχονται στην Πρεσβεία μας Τούρκοι ανώτατοι αξιωματικοί, έτσι και οι Τούρκοι, να πάμε κι εμείς στην Πρεσβεία τους. Αυτοί την εθνική τους εορτή την έχουν 29 Οκτωβρίου, τη γένεση της δημοκρατίας τους.
Δ.Κ.: Σωστό!
Π.Π.: Αλλά, κάνουνε γιορτή 30 Αυγούστου, που είναι…
Δ.Κ.: …Οι σφαγές των Ελλήνων…
Π.Π.: …Αφιόν Καραχισάρ, Σμύρνη, εν πάσει περιπτώσει, Μικρασιατική Καταστροφή…
Δ.Κ.: Σμύρνη, Σμύρνη…!
Π.Π.: …και στέλνουμε όχι απλώς έναν αξιωματικό, να πεις, συνταγματάρχη, αντισυνταγματάρχη. Στέλνουμε Υποστράτηγο, Διευθυντή του 5ου Κλάδου Πληροφοριών του Υπουργείου Άμυνας.
Δ.Κ.: Σκέψου!
Π.Π.: Και κανείς δεν μιλάει. Τέταρτον. Μιλάμε ότι έχουν σταματήσει, λέει, από τη Διακήρυξη των Αθηνών και ένθεν, οι παραβιάσεις και παραβάσεις στον εθνικό εναέριο χώρο. Με τη θάλασσα, τί γίνεται;
Δ.Κ.: Ε, δεν έχει σύνορα! Σαν τον Τσίπρα είναι και ο Μητσοτάκης…
Π.Π.: Ακριβώς. Στο πρώτο εξάμηνο του 2024 έχουμε περίπου 1.300 παραβιάσεις, και αυτά είναι τα καταγεγραμμένα στοιχεία με βάση το Υπουργείο – μάλλον, με βάση το Πεντάγωνο – μέχρι και τον Ιούλιο. Του Αυγούστου τα στοιχεία δεν τα έχουμε ακόμα.
Δ.Κ.: Μάλιστα.
Π.Π.: Έχουμε 1.500 καταγεγραμμένες διαδικασίες.
Δ.Κ.: Παραβιάσεις του Εθνικού Εναερίου Χώρου;
Π.Π.: Όχι! Των Εθνικών Χωρικών Υδάτων. Των 6 ναυτικών μιλίων.
Δ.Κ.: Των 6 ναυτικών μιλίων, βέβαια. Ενώ την ίδια στιγμή τα τουρκικά drones αλωνίζουν στο Αιγαίο…
Π.Π.: Ε βέβαια. Και η φρεγάτα προχθές ξαναμπήκε στην Κάσο. Για να μην συζητήσουμε γιατί ξαναπήγε το ιταλικό ερευνητικό, αφού μας είπε ο κ. Γεραπετρίτης ότι είχε ολοκληρώσει τις έρευνες. Δηλαδή, εδώ οι τύποι – εννοώ οι τύποι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, κι εν πάσει περιπτώσει που έχουν τις τύχες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα χέρια τους – έχουνε βρεθεί σε απίστευτο χάος και προσπαθούν από παντού να το μαζέψουνε.
Δ.Κ.: Απίστευτο… Ναι…
Π.Π.: Το πέμπτο στοιχείο, είναι: πες μου εσύ, που είσαι και από εκεί και τα βλέπεις. Τί γίνεται με τους ψαράδες; Δεν ψαρεύουν οι Τούρκοι στα εθνικά Χωρικά Ύδατα;
Δ.Κ.: Μόνο; Έξω από την Αλεξανδρούπολη… Παρακαλώ, περάστε!
Π.Π.: Ακριβώς. Γιατί, στις Κυκλάδες; Σε όλα τα νησιά. Και το κορυφαίο; Κι αυτό στο λέω, δεν το έχω πει πουθενά αλλού, το λέω πρώτη φορά σε σένα. Υπάρχει, ξέρεις, στο Υπουργείο Εξωτερικών ένας θεσμός που λέγεται «Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής». Αυτό έχει θεσμοθετηθεί από το 2003, κατά πρόβλεψη του Άρθρου 82, νομίζω, του Συντάγματος.
Δ.Κ.: Μάλιστα.
Π.Π.: Αυτό το Συμβούλιο λοιπόν, το οποίο έχει περισσότερο συμβουλευτικό χαρακτήρα δηλαδή, όλα τα κόμματα υποχρεώνεται ο Υπουργός (σσ. Εξωτερικών) να τους κάνει μια ενημέρωση.
Δ.Κ.: Ναι.
Π.Π.: Βάσει του νόμου, υποχρεούται ο Υπουργός των Εξωτερικών να το συγκαλεί τέσσερεις φορές τον χρόνο. Του είχαν ζητήσει – δύο στοιχεία εδώ – το ένα είναι: του είχαν ζητήσει να το συγκαλέσει πριν τη Διακήρυξη των Αθηνών. Δεν το έκανε. Το έκανε τον Φλεβάρη. Και το ξαναέκανε και τον Απρίλιο του 2024.
Δ.Κ.: Μάλιστα.
Π.Π.: Δεν το έχει καλέσει έκτοτε. Και εγώ εκτιμώ προσωπικά ότι δεν θα το κάνει πριν την Νέα Υόρκη. Διότι στη Νέα Υόρκη θα είναι πολύ κρίσιμες οι συναντήσεις και θέλουν να το πάνε τρέχοντας. Δεν πρέπει να πιστεύει κανένας Έλληνας ότι η Ελλάδα εξαγοράζει χρόνο. Εξάλλου, και η Τουρκία εξαγοράζει χρόνο, και πολύ πιο δημιουργικό γιατί ενισχύει πάρα πολύ το οπλοστάσιό της. Άρα, το λένε ότι «εξαγοράζουν χρόνο», για να υπνώττουν τον κόσμο, και να πάνε πάρα πολύ γρήγορα. Γιατί, σου θυμίζω, ότι ο Γεραπετρίτης έχει πει ότι θέλει «γρήγορα να προχωρήσουμε με την Τουρκία». Είναι δήλωσή του αυτό.
Κλείνω την παρένθεση, και σου λέω ότι: τον Φλεβάρη του 2024, όταν του ζητήθηκε από κόμματα της αντιπολίτευσης βάσει της σύγκλισης αυτού του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, να υπάρξει ουσιώδης συζήτηση για σύνταξη Εθνικής Στρατηγικής στην εξωτερική πολιτική, ξέρεις πώς γύρισε και τους απάντησε; Και σου θυμίζω, τότε ήταν τον Φλεβάρη πριν τις ευρωεκλογές που φάγανε το στραπάτσο. Ξέρεις ποιά ήταν η απάντησή του;
Δ.Κ.: Ποιά;
Π.Π.: Με μια αλαζονεία γυρνάει και τους λέει: Μα δεν κατάλαβα, λέει, εμείς είμαστε εκλεγμένη κυβέρνηση, και εμείς έχουμε την ευθύνη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Δ.Κ.: Μάλιστα.
Π.Π.: Αυτή ήταν η απάντηση ενός μη εκλεγμένου, εξωκοινοβουλευτικού Υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος για μένα είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία. Και ήτανε από τη δική σου την εκπομπή που το είπαμε πρώτη φορά στο πανελλήνιο, τον Ιούνιο του 2023, πέρυσι, Το θυμάσαι αυτό.
Δ.Κ.: Ναι, ναι.
Π.Π.: Άρα, ένας τέτοιος άνθρωπος απαντά με τόση αλαζονεία, τη στιγμή που τρείς μήνες πριν, το κόμμα του, να το πω έτσι – γιατί δεν είναι κόμμα του, σύμβουλος του Παπανδρέου ήταν ο Γεραπετρίτης. Πότε πρόλαβε και έγινε δεξιός, ας πούμε; Και πατριώτης δεξιός;
Δ.Κ.: Ε πώς, από τη μια μέρα στην άλλη! Σε μια μέρα γίνεσαι δεξιός!
Π.Π.: Δηλαδή, γυρνά και λέει τρεις μήνες προτού η Νέα Δημοκρατία χάσει το 50% της πολιτικής της ισχύος – 22% στο 41% είναι σχεδόν 50% απώλεια – και λέει αυτό το πράγμα. Ότι, δηλαδή, η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι αποκλειστικό προνόμιο μιας κυβέρνησης. Το διανοείσαι αυτό, Δημήτρη; Πού πηγαίνουμε; Πάμε για μεγάλο στραπάτσο, στο λέω.
Δ.Κ.: Δεν θέλω να είμαι ούτε ηττοπαθής ούτε μοιρολάτρης. Φαντάζομαι ότι υπάρχουν οι δυνάμεις, Παναγιώτη, εκείνες οι οποίες ανθίστανται, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, απέναντι σε μια πολιτική η οποία μας έχει προβληματίσει ιδιαίτερα και μας ανησυχεί ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Π.Π.: Ήτανε εξαιρετική η παρέμβαση του Μητροπολίτη, του φίλτατου Ανθίμου εκεί του δικού σας. Ο οποίος αναγκάστηκε να βγει και να τους πει με πάρα πολύ ευγενικό τρόπο…
Δ.Κ.: Ε ναι, ναι…
Π.Π.: …όπως ξέρει να το κάνει καλά, να τους πει, κύριοι, εδώ κόκκινη κάρτα!
Δ.Κ.: Το είπε! Το είπε. Όντως!
Π.Π.: Το είπε. Το είπε! Άρα, δεν είναι υποκειμενικά αυτά που λέμε. Ούτε έχουν καμμίαν στόχευση αντιπολίτευσης. Εμάς μας ενδιαφέρει η πατρίδα μας.
Δ.Κ.: Ναι, ναι.
Π.Π.: Εγώ θεωρώ αυτή τη στιγμή, και το απευθύνω διαρκώς ως έκκληση, ότι πρέπει οι νουνεχείς άνθρωποι σε όλους τους πολιτικούς χώρους…
Δ.Κ.: …Σε όλους! Σε όλους…
Π.Π.: …σε όλα τα κόμματα, από τα μικρότερα, από την Κωνσταντοπούλου, τη Λατινοπούλου – δεν με νοιάζει με ποιόν βρίζεται, με ποιόν κάνει…–
Δ.Κ.: …τώρα, έρχεται η Λατινοπούλου, ναι, ναι, τώρα. Μόλις πούμε «γειά σας» βγαίνει η Λατινοπούλου…
Π.Π.: Μπράβο. Θα σου πει ότι την κυνηγάει ο Βελόπουλος… Εμένα δεν με ενδιαφέρουν αυτά καθόλου, Δημήτρη μου. Εμένα με ενδιαφέρει ότι η πατρίδα μου αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ιστορική κρίση, διότι υπάρχουνε δυνάμεις που θέλουν να φτιάξουνε τις Πρέσπες Αιγαίου, που θα είναι δίχως επιστροφή. Δεν θα είναι «Μακεδονία Πρέσπες», όνομα, ιστορία. Εδώ θα είναι εθνικό έδαφος. Διότι όταν θα κάνεις συμφωνία με την Τουρκία για Υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ δίχως να έχεις προωθήσει τα εθνικά σου Χωρικά Ύδατα, σημαίνει ότι τα θυσιάζεις για πάντα. Δεν υπάρχει επιστροφή εκεί.
Δ.Κ.: Μάλιστα, μάλιστα.
Π.Π.: Άρα, αυτή τη στιγμή θα πρέπει οι άνθρωποι σε όλα τα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ, ΜΥΡΙΖΑ, Κωνσταντοπούλου, από τη Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, να ορθώσουν ανάστημα.
Δ.Κ.: Ναι.
Π.Π.: Θεωρείς εσύ τυχαίο αυτό που γίνεται τώρα στο ΣΥΡΙΖΑ; Που έχουνε μπει σε μια περιδίνηση αυτοκαταστροφική τη στιγμή που θα ανέμενε κανείς να υπάρχουν κάποιες φωνές ουσιώδους αντιπολίτευσης, και να πουν στην κυβέρνηση «ε, κύριοι, τί κάνετε;»
Δ.Κ.: Έτσι είναι! Έτσι είναι, έχεις απόλυτο δίκιο.
Π.Π.: Το θεωρείς τυχαίο; Εγώ δεν το θεωρώ καθόλου τυχαίο.
Δ.Κ.: Και στην αξιωματική αντιπολίτευση και στην υπόλοιπη αντιπολίτευση, δηλαδή στο ΠΑΣΟΚ, η κατάσταση είναι τραγική. Τραγική!
Π.Π.: Δηλαδή είμαστε σαν τη στρουθοκάμηλο, έχουμε ένα σπίτι ανάστατο, να το πω, έτσι, η εσωστρέφεια είναι στο ζενίθ, απ᾽ έξω έρχεται ο εχθρός, κι εσύ, ας πούμε, το μόνο που δεν του λες είναι «κοίταξε, περίμενε τώρα γιατί έχω δυσκολίες». Και σιγά να μην περιμένει!
Δ.Κ.: Μάλιστα.
Π.Π.: Τα πράγματα είναι δύσκολα και δεν κινδυνολογώ. Βέβαια, πάντα ελπίζουμε διότι πάντα ο Χριστός και η Παναγία βάζουν το χέρι τους. Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που σώζουνε την παρτίδα της πατρίδας, όχι τη δικιά τους την παρτίδα διότι αυτή τη σώζουν ούτως ή άλλως. Αλλά μιλάω για κάποιους ανθρώπους σε κάποια πόστα που κάποια στιγμή γίνεται κάτι και σώζουν την κατάσταση. Αλλά δεν μπορούμε να πηγαίνουμε έτσι στον 21ο αιώνα με μια Τουρκία,μ η οποία είδες ότι προχθές σε μια παντουρανική σύσκεψη καθιερώνει την Τουρκική ως γλώσσα όλων των κρατών των τουρκογενών.
Δ.Κ.: Σωστό, σωστό. Έχεις δίκιο απόλυτο. Απόλυτο!
Π.Π.: Εδώ πάμε σε γεωπολιτικές μεταβολές…
Δ.Κ.: Και να σου πω και κάτι ακόμα, Παναγιώτη; Πώς είναι δυνατόν στο σύνδεσμο κρατών Μαύρης Θαλάσσης να παίρνει μέρος η Τουρκία και να υπερασπίζεται την Ουκρανία, και να μην υπάρχει θέση για την Ελλάδα εκεί μέσα, όταν η Ελλάδα ήτανε αυτή η οποία προήδρευε του Συνδέσμου Παρευξείνιων χωρών; Πώς είναι δυνατόν; Φοβερά πράγματα!
Π.Π.: Όλα είναι δυνατά, όταν έχεις ηγεσίες οι οποίες δεν βλέπουν το αποτύπωμα της χώρας, εν προκειμένω της Ελλάδας, στο διεθνή περίγυρο. Είναι καταστροφικός αυτός ο ελλαδισμός, και βλέπεις και πώς δικαιώνεται ο μακαριστός ο Χρήστος ο Γιανναράς που έφυγε πρόσφατα που είχε πει ότι ο ελλαδισμός, η Ελλάδα, σκοτώνει τον Ελληνισμό. Αυτό είναι δυστυχώς τραγικά μεγάλη αλήθεια.
Δ.Κ.: Ο ελλαδισμός σκοτώνει τον Ελληνισμό. Σωστά, σωστά, σωστά! Αγαπητέ Παναγιώτη Παύλο τα σέβη μας και την αγάπη μας. Σε ευχαριστούμε από την καρδιά μας.
Π.Π.: Ομοίως και από εδώ με πολλούς χαιρετισμούς από το Όσλο για καλό Σαββατοκύριακο.
* Συνέντευξη στο RadioMax της Αλεξανδρούπολης και τον Δημήτρη Κολιό, την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024.