Ο Πάνος Καμμένος για το τετραήμερο πένθος για τον Κώστα Σημίτη

Και επταήμερο μπορώ να σου πω. Ξέρεις τι κόπο θέλει για να γκριζάρεις το Αιγαίο και να γιγαντώσεις τη διαπλοκή;

Η διαπλοκή μετράει τα κομμάτια της, καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να προκύψουν νούμερα μπας και καταφέρουν ώστε να προγραμματίσουν πως θα επιβιώσουν την επόμενη μέρα. Ναι μια κατηγορία θα ανταποκριθεί – θα παραστεί – θα δώσει το παρόν.
Μην το ψάχνουμε το γιατί, υπάρχουν ανάμεσά μας πέραν υποψίας.
Έτσι άντεξαν τόσα χρόνια, με τόσο καθαρό βλέμμα και με τόσο καθαρά χέρια.
Τελικά η ζωή διαθέτει μια μαγική ικανότητα στο πως περπατάμε επάνω στη γη και στο πως αποχαιρετάμε τον μάταιο τούτο κόσμο.
Πριν κλείσει τα μάτια γεύτηκε την αρχική φάση της παρακμής.
Κλυδωνισμοί στην Ε.Ε. και στο ευρώ.
Κλυδωνισμοί στην άλλοτε ισχυρά Γερμανία.
Αβεβαιότητα για την περεταίρω πορεία του ΝΑΤΟ.
Μια εικόνα καθόλου ευχάριστη, άκρως απογοητευτική για την πολιτική της χώρας Αμερικής που ευχαρίστησε μέσα από την Βουλή των Ελλήνων.
Με ότι πραγματικά μας αξίζει, σφραγίζεται – πέφτει η αυλαία ο τελικός αποχαιρετισμός.
Η κηδεία πιθανόν και να φέρει κόσμο από όλη την επικράτεια, κάπως πρέπει να δώσουμε τόνο και παρουσία.
Συμπέρασμα οι νεότεροι πολιτικοί ας τους γίνεται μάθημα.
Η ζωή κρίνει πολύ ορθότερα από κάθε άποψη το ανάστημά μας, τα βήματά μας, τα έργα μας.
Στα αξιώματα προσπερνάτε η ανθρώπινη απώλεια, κυριαρχεί το έργο, η αποδοχή, η ιστορική παρακαταθήκη.
Οι βραχονησίδες ΙΜΙΑ θα θυμίζουν διαχρονικά την μαύρη σελίδα για το πως φυλάσσουμε Θερμοπύλες, για το τι σημαίνει να κυματίζει η Ελληνική Σημαία.

Από μια χώρα που η πλεοψηφία του λαού ψηφίζει χωρίς να στρέφει το νου στο παρελθόν, όλα να τα περιμένουμε. Φανταστείτε. Ηρωποίησαν, σήμερα, τον Σημίτη. Ντροπή και αίσχος. Διάβασα και ελπίζω να μην είναι αλήθεια. Διάβασα ότι στον Πειραιά μετονόμασαν έναν δρόμο σε Σημίτη. Ίσως να είναι ψευδές. Αν όμως είναι αληθές, τότε, ντροπή και θέλω να ελπίζω ότι δεν θα είναι κοντά στο σημείο όπου η προτομή του Βλαχάκου.