Κώστα Δημ Χρονόπουλου *
Με αφορμή τον θάνατο του πρώην Πρωθυπουργού , διατυπώθηκαν ποικίλα σχόλια για την προσφορά του στην χώρα. Θεωρώ πως ο τρόπος αποτίμησης και αξιολόγησης, υπαγορεύτηκαν από δύο, βασικά, παράγοντες: την προσωπική συμπάθεια ή αντιπάθεια , καθώς και την κομματική τοποθέτηση εκάστου.
Αμφότερα, ανεπαρκή, διαβλητά, συζητήσιμα. Η αντικειμενική όμως αποτίμηση επιτυγχάνεται (στο μέτρο του δυνατού πάντοτε) κάτω από μια προϋπόθεση: την παράθεση των συν και των πλην της προσφοράς του. Το που θα γείρει η ζυγαριά /το θετικό ή αρνητικό, πρέπει να αποτελεί τον μπούσουλα αποτίμησης /εκτίμησης. Οι κρίνοντες διαφέρουν και διαφοροποιούνται. Μπορεί πχ για κάποιον, το ζήτημα της διαφθοράς να είναι ήσσονος (δευτερεύουσας ή τριτεύουσας) σημασίας, ενώ για κάποιον άλλον, να είναι μείζονος (εξέχον, πρωταρχικό). Το ίδιο φυσικά ισχύει και για όλα τα ζητήματα: εθνικού περιεχομένου , θρησκευτικού, οικονομικού, μεγάλων έργων , χρηματιστηρίου, ελληνοτουρκικών σχέσεων κ.ο.κ. Κρίνω επομένως σκόπιμα την παράθεση των βασικών θετικών και αρνητικών πεπραγμένων του πρώην Πρωθυπουργού.
Α. Στα θετικά
Ι. Τα μεγάλα έργα (Γέφυρα Ρίου –Αντιρρίου, Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, Αττική Οδός, Εγνατία Οδός, Ένταξη Κύπρου στην Ε.Ε, Μετρό, θεσμοθέτηση ανεξάρτητων Αρχών, ΕΚΑΣ…).
ΙΙ. Το ότι προσπάθησε –«Αριστερός» όντας-, να εκσυγχρονίσει τη χώρα ως Πρωθυπουργός και ηγέτης ενός Κόμματος /Κινήματος (του οποίου παρέλαβε και όλα τα γνωστά μειονεκτήματα, με σημαντικότερο την ύπαρξη μερικών –πρωτοκλασάτων – στελεχών αμφιβόλου ηθικής υπόστασης). Αντικειμενικά, πιστεύω ότι αν εξέλιπαν οι παραπάνω , αν διέθετε άλλους συνεργάτες στην θέση τους , τότε θα είχε επιτύχει σημαντικότερα πράγματα. Εδώ όμως επιβάλλεται να τονιστεί το γεγονός της προσωπικής του αδυναμίας , ως ηγέτου, να απαλλαγεί από αυτά τα «βαρίδια». Δεν το έπραξε, με συνέπεια η προηγούμενη τακτική /πρακτική της διαφθοροδιαπλοκής να συνεχιστεί και επί Πρωθυπουργίας του. Είναι βέβαια σημαντικό το ότι ο ίδιος ήταν έντιμος. Αλλά αυτά αρκούν για έναν ιδιώτη. Όχι για Πρωθυπουργό (αφού υπάρχουν γενικότερες επιπτώσεις στην διαχείριση δημόσιου χρήματος). Η Δικαιοσύνη τιμώρησε εξέχοντες Υπουργούς του !! Τίθεται λοιπόν το ερώτημα. Γιατί τους ανέχτηκε (ως μη όφειλε);. Από αδυναμία;. Από φόβο διάλυσης του Κόμματος;. Από το ότι αν έπεφτε δεν θα εκπλήρωνε τον στόχο του;. Ή …..;. Ισχύει ό, τι ο καθένας νομίζει.
Β. Στα «ουδέτερα» /αμφιλεγόμενα: Η ένταξη στην ΟΝΕ. Θετικό μεν ως μέτρο, αρνητικό δε ως προς:
α. Την χάλκευση (όπως μας κατηγόρησαν οι Ευρωπαίοι Εταίροι μας) στοιχείων , προκειμένου να ενταχθεί η Ελλάδα στην ΟΝΕ.
β. Η Λεόντειος σχέση /αναλογία ανάμεσα σε δραχμή και ευρώ (σε σύγκριση με άλλες χώρες πχ Γερμανία).
γ. Η εκτεταμένη –και χρονικά – μη αναγραφή ισοτιμιών (διήρκησε λίγο μόνον) δραχμής και ευρώ στα προϊόντα , κάτι που διευκόλυνε την αισχροκέρδεια.
Γ. Στα αρνητικά :
• Δεν ολοκληρώθηκε /υιοθετήθηκε η (σωστή) Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση του κου Γιαννίτση. Γιατί; .
• Παρέδωσαν στους Τούρκους τον ηγέτη των Κούρδων Οτσαλάν με τρόπο /μεθόδευση που δεν περιποιεί τιμή για την Ελλάδα.
• Ο χειρισμός των Ιμίων δεν ήταν μόνο φιάσκο, αλλά και
– Οδήγησε στην άδικη απώλεια 3 ανδρών των Ενόπλων Δυνάμεων.
– Έγιναν «περίεργα» πράγματα και ετρώθη το εθνικό μας φρόνημα.
– «Γκριζάρισαν» τα Ίμια (και όχι μόνον αυτά) στο Αιγαίο.
– Ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για την παρέμβασή τους , όταν είχε προηγηθεί πανηγυρική ετοιμασία του στόλου στο Φάληρο , και …καθήλωσή του (του στόλου) εκεί!. Άρα ……
• Οι συμφωνίες Μαδρίτης και Ελσίνκι δεν ήταν προς όφελος της Πατρίδας μας.
• Νησιά και βραχονησίδες , από γαλάζιες/ελληνικές έγιναν γκριζωπά /αμφισβητούμενα και έκτοτε άνοιξε η όρεξη των Τούρκων ……
• Χρηματιστήριο : αφέθηκε σε αφηνιάζοντες κερδοσκόπους ανεύθυνα. Χάθηκαν περιουσίες. Αυτοκτόνησαν συμπολίτες μας. Γιατί;. Κανείς δεν ευθύνεται;.
• Ταυτότητες.
Είτε θέλουν να το αποδεχτούν κάποιοι, είτε όχι, σε ετούτη τη χώρα, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων είναι Χ ρ ι σ τ ι α ν ο ί Ο ρ θ ό δ ο ξ ο ι. («Χ.Ο»). Κατανοητό;.
Αιώνες τώρα συμπορεύονται και αλληλοστηρίζονται ως αδιαχώριστα σιαμαία Εκκλησία και Πολιτεία. Ποιος –εκτός από επίδειξη μοντερνισμού και εκσυγχρονισμού – ήταν ο λόγος της αφαίρεσης του «Χ.Ο» από τις ταυτότητες μας;. Ποιόν και ως προς τι ενοχλούσε αυτή η αναγραφή;. Εκτός αν … ήθελε να είμαστε «Χ.Ο» αλλά να μην το γράφουμε. Γιατί;. Μήπως και … εκτεθούμε;. Ή μήπως για να μην …. προκαλούμε τα καρτάσιά μας τους Μουσουλμάνους Τούρκους;.
• Το σκάνδαλο Siemens
• Το γεγονός ότι στις εκλογές του 2000 ψήφισαν (εκτός των Ελλήνων) ελληνοποιηθέντες και μεταφερθέντες ξένοι /αλλοδαποί (!!!).
Άραγε το αγνοούσε ο εκλιπών; Ή ……
Θα περιοριστώ σε αυτά –τα παραπάνω και μόνον-.
Και θα (παρα) καλέσω τους αναγνώστες να προσπαθήσουν να κρίνουν, να συγκρίνουν και να αποτιμήσουν αντικειμενικά το έργο και την προσφορά του εκλιπόντος. Η γνώμη –όλων τους- θα είναι (εκ μέρους μου) σεβαστή.
ΥΓ Προσωπικά (το δικαιούμαι και εγώ όπως και όλοι σας υποθέτω και αποφεύγοντας τις ωραιοποιήσεις /αγιοποιήσεις , αλλά και την πλήρη απαξίωση του έργου του) θα τοποθετηθώ , όσο πιο κομψά γίνεται , με ένα ερώτημα:
Μήπως ήταν πολλές οι 4 μέρες εθνικού πένθους;.
Ιατρού