Νέα αποχώρηση από την Δ ΜΙΟΥΡΓΙΑ Ξ ΝΑ (ωχ τι έγινε βρε παιδιά; φύγαν και τα γράμματα;)

Επιστολή Παραίτησης Ορέστη Αφορδακού
Αθήνα, 13 Ιουνίου 2012
Αγαπητοί Φίλοι,
Με τη παρούσα επιστολή θέλω να σας δηλώσω τη παραίτηση μου από μέλος της Εθνικής Επιτροπής και από μέλος του κόμματος «δημιουργία, ξανά!». Παρακαλώ τον Γραμματέα του κόμματος να πράξει τα δέοντα και όπως με ενημερώσει για τις όποιες περαιτέρω πράξεις απαιτούνται από μέρους μου.
Δυστυχώς η πορεία και οι πρακτικές του κόμματός μας, δεν συνάδουν πλέον με τις αρχές και αξίες που αποδέχτηκα, όπως αυτές εκφράζονται στην Ιδρυτική μας Διακήρυξη και στο Καταστατικό μας.
Οι εσωκομματικοί θεσμοί αλλά και οι αρχές και αξίες, τις οποίες και τα μέλη μας ψηφίσανε στην Ιδρυτική μας Συνδιάσκεψη, δυστυχώς συνεχίζουν να καταστρατηγούνται αυθαίρετα και κατά το δοκούν.
Συγκεκριμένα:
1) Ενώ ευαγγελιζόμαστε μία ευνομούμενη πολιτεία, δεν τηρούμε εμείς οι ίδιοι το καταστατικό μας (ή η ηγεσία το ερμηνεύει αυθαίρετα και κατά το δοκούν), αλλά και τις όποιες αποφάσεις της Εθνικής Επιτροπής οι οποίες και εφαρμόζονται επιλεκτικά και κατά το δοκούν (βλ.3). Άλλοτε οι αποφάσεις της Εθ. Επ. δεν εφαρμόζονται καθόλου με την ηγεσία να παρουσιάζει προσχηματικές δικαιολογίες για τις διάφορες αυθαιρεσίες του.
2) Ενώ ευαγγελιζόμαστε τη διαφάνεια η οποία και πρέπει να διαχέεται από τα έσω προς τα έξω, σκοπίμως αποκρύπτονται σημαντικά γεγονότα από τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Εθνικής Επιτροπής (το ανώτατο πολιτικό όργανο του κόμματος μεταξύ δύο συνεδρίων).
3) Ενώ ευαγγελιζόμαστε την αξιοκρατία και τον σεβασμό στους θεσμούς, οι λίστες για τις εκλόγιμες θέσεις καταρτίστηκαν αυθαίρετα και κατά το δοκούν από αναρμόδια άτομα και κατά παράβαση των αποφάσεων της Εθνικής Επιτροπής (εξαιρουμένης της περίπτωσης της εκλογικής περιφέρειας Β’ Πειραιά).
4) Ενώ ευαγγελιζόμαστε τον επαγγελματισμό, για να δικαιολογήσει η ηγεσία του κόμματος κάθε λάθος πρακτική του επικαλείται άλλοτε τη χρονική πίεση των καταστάσεων, ενώ άλλοτε διαστρεβλώνει την έννοια των εσωκομματικών διαδικασιών.
5) Επειδή ο σεβασμός και η προσπάθεια τήρησης των εσωκομματικών θεσμών και του καταστατικού «’ταμπελοποιείται’» και λοιδορείται ως γραφειοκρατία ή/και τυπολατρία ή/και ακόμα-ακόμα ως συντηρητισμός.
6) Επειδή το κόμμα μας έχει ατύπως συγκεντρώσει πολλές εξουσίες μόνο στον Πρόεδρο/αρχηγό, και συνεπώς έχει καταλήξει να είναι ένα αρχηγικό κόμμα (κατά παράβαση του καταστατικού μας όπως αυτό εκφράζεται στην εισαγωγική του έκθεση).
Για όλους τους ανωτέρω λόγους, παραιτούμε και πιστεύω ότι το κόμμα μας δεν είναι ακόμα έτοιμο να καταλάβει επάξια τις όποιες θέσεις τόσο στα έδρανα του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Δυστυχώς, προσπάθησα να ενημερώσω την ηγεσία αλλά και τα αρμόδια θεσμικά όργανα του κόμματος μας για την εσωκομματική αναντιστοιχία μεταξύ των λόγων και έργων μας. Ουδέποτε εισακούστηκα και κατ’επέκταση απέτυχα παταγωδώς, έχω δε πλέον φθάσει στο σημείο να πιστεύω ότι, με τη δεδομένη ηγεσία, δεν μπορώ να προσφέρω κάτι παραπάνω από το να είμαι ένα ακόμα διακοσμητικό στοιχείο.
Στους 54 ανθρώπους που με ψηφίσανε στην Ιδρυτική μας Συνδιάσκεψη θέλω να πω ότι, πιστεύω ακράδαντα πώς αυτή μου η πράξη είναι μία ύστατη προσπάθεια να προφυλάξω την αξιοπρέπεια υμών και ημών.
Δημοσιεύω αυτή την επιστολή καθώς η δική μου έννοια περί της ευθύνης ενός στελέχους κόμματος, είναι πρωτίστως η ευθύνη προς το εκλογικό σώμα και δευτερευόντως η ευθύνη προς το κόμμα. Δεδομένου ότι στο καταστατικό του κόμματος μας ευαγγελιζόμαστε την ‘ευθύνη’ και την ‘ευθύτητα’, με τη παρούσα επιστολή μου παλεύω για την καλλιέργεια του ενημερωμένου και υπεύθυνου πολίτη, προάγοντας έτσι τον (επίσης ευαγγελιζόμενο) πολυπόθητο διαφορετικό πολιτικό πολιτισμό.
Ας είναι αυτή η παραίτηση μία ακόμα αφορμή για έναν ειλικρινή διάλογο περί εσωκομματικής δημοκρατίας και σεβασμού των θεσμών, αρχών και αξιών μας. Ελπίζω, μακροχρόνια, να βοηθήσει στη δόμηση μίας καλύτερης και πιο προβληματισμένης “δημιουργία[ς], ξανά!”.
Είμαι σίγουρος ότι ελάχιστοι από εσάς θα νιώσετε μία ανακούφιση καθώς μόλις έφυγε ένας ακόμα ‘γκρινιάρης’ (ή ‘γραφικός’ ή ‘ρομαντικός’ ή ‘τυπολάτρης’ ή, στη καλύτερη των περιπτώσεων, ένας από τους ‘διαφωνούντες’ – οι ταμπέλες, που τόσο ισχυριζόμαστε ότι απεχθανόμαστε, είναι πολλές και χρησιμοποιούνται κατά κόρον στο κόμμα μας τώρα τελευταία). Γνωρίζοντας τον αγώνα σας δεν σας κακίζω, αντιθέτως θα σας θυμάμαι όλους με τις καλύτερες των αναμνήσεων και σας εύχομαι κάθε συλλογική, ‘δημιουργική’ και προσωπική επιτυχία στις όποιες φιλοδοξίες σας, υγεία και ευτυχία.
Κλείνοντας, θα ήθελα να εγκαλέσω την ηγεσία και όλα τα στελέχη να αναλογιστούν την ευθύνη που φέρουμε απέναντι στο εκλογικό σώμα, στα μέλη μας και εν τέλει στους εαυτούς μας. Το πρόβλημα που αντιμετώπιζε, και δυστυχώς εξακολουθεί να αντιμετωπίζει, η πολιτική σκηνή της Ελλάδας μας δεν είναι αυτό των θέσεων αλλά των προθέσεων, πράξεων και εν τέλει της πραγματικής αξιοπιστίας την οποία και μπορούν να αποπνέουν τα πολιτικά κόμματα στους συμπολίτες της πολύπαθης πατρίδας μου.
Το βαρύτερο κληροδότημα που μου εδόθη από τους προγόνους μου, απλά και μόνο προς διαχείριση για τις επόμενες από εμένα γενεές, είναι αυτό του ονόματός μου και των αρχών και αξιών που αυτό το όνομα φέρει.
Και αυτό, φίλοι μου, δεν μπορώ να το ατιμάσω διότι θα εράγιζα.
Μετά Τιμής.
Ορέστης Αφορδακός
Α) Εκλεγμένο μέλος της Εθνικής Επιτροπής του πολιτικού κόμματος “δημιουργία, ξανά”.
Β) Ορισμένο (κατά τη συνεδρίαση της Εθνική Επιτροπή της 20ής Μαΐου 2012) μέλος της Επιτροπής για τον ορισμό κριτηρίων της συμμετοχής στα ψηφοδέλτια (λίστες) και
Γ) Ορισμένο (κατά τη συνεδρίαση της Εθνική Επιτροπή της 20ής Μαΐου 2012) μέλος της Επιτροπής κατάρτισης της σειράς εκλογιμότητας στους συνδυασμούς για όλη την Ελλάδα.
Υ.Γ.1. Η παραίτησή μου, όπως και η παρούσα συνοδευτική επιστολή, δεν έχει να κάνει με την προεκλογική συνεργασία της “Δημιουργίας, ξανά” με την Δράση- Φιλελεύθερη Συμμαχία, την οποία και υπερψήφισα εν πλήρη συνείδηση για βαθειά πολιτικούς, αλλά μη εκλογικούς, λόγους. Δεν πιστεύω ότι κανένα από τα παλιά κόμματα μπορούν (ή θα έπρεπε) να κυβερνήσουν και βρίσκομαι σε δίλλημα για το τι θα ψηφίσω στις επερχόμενες εκλογές.
Υ.Γ.2. Καθώς ένα μέλος της οικογενείας μου εργάζεται σε Ελληνική ιδιωτική τράπεζα, ελπίζω τα όποια αντίποινα στην παρούσα επιστολή μου και στους διαλαμβανόμενους σε αυτήν ισχυρισμούς, να μην στοχεύσουν προς τη καταφορά ενός άνανδρου πλήγματος στην επαγγελματική καριέρα του μέλους της οικογένειας μου (ειδικά λαμβάνοντας υπ’όψιν τις πρόσφατες σχέσεις της “δημιουργία, ξανά” με μεγαλοπαράγοντες του Ελληνικού τραπεζικού και επιχειρηματικού γίγνεσθαι).