Ο άνθρωπος που ήθελε να πάρει ο …αέρας την σημαία από τα Ίμια, ο άνθρωπος που “πρωτοστάτησε” στην παράδοση Οτσαλάν, τώρα πιστός στον ρόλο του, στηρίζει τη Νέα Διακυβέρνηση προσπαθώντας να την εκκαθαρίσει από τους “ενοχλητικούς”.
Ποιοί είναι οι ενοχλητικοί;Μην φανταστείτε ότι είναι βέβαια ο κύριος Παπακωνσταντίνου με τα “λαθάκια” που κοστίζουν κάποια δις Ευρώ στον δανεισμό της Ελλάδας. Με τις “ελλιπείς” αναφορές στην ΕΕ για τον ρόλο γης Goldman Sachs που ρίχνουν την αξιοπιστία της χώρας στα τάρταρα.
Όχι. Οι “κακοί” της κυβέρνησης είναι βέβαια η Κατσέλη και ο Λοβέρδος. Γιατί;
Μα γιατί η Λούκα έκανε το “λαθος” να επιμένει στο νομοσχέδιο προστασίας των οφειλετών έναντι των τραπεζών. Ναι, μιλάμε για το νομοσχέδιο που έκανε τους τραπεζίτες να εξοργιστούν και να ζητούν την παρέμβαση του Πρωθυπουργού. Μιλάμε για τους ανθρώπους που είχαν το θράσος να εκδηλώσουν την δυσαρέσκεια τους προς το πρόσωπο της, διότι έθετε σε κίνδυνο την μακαριότητα τους!
Εμ βέβαια, δε μπορεί την μία να δειπνείς με τον εν δυνάμει πρωθυπουργό, να παρέχεις τις υπηρεσίες σου για την εκλογή του και από την άλλη να “ρισκάρεις” τα έσοδα σου. Ναι, μιλάμε για αυτούς που συνεχίζουν να γράφουν υπερκέρδη την ίδια στιγμή που κάθε παραγωγικός τομέας βάλλεται. Μιλάμε γι’ αυτούς που συνεχίζουν να δανείζονται με επιτόκια περί το 1,5% και να δανείζουν την χώρα με 6,5%, να μη μιλήσουμε για το επιτόκιο δανεισμού των ιδιωτών βέβαια. Αλήθεια, έχετε αναλογιστει με τι επιτόκιο κρατούν τις καταθέσεις σας αυτοί που σας δανείζουν με 12 – 22%;
Και ο Πάγκαλος έσπευσε να “νουθετήσει” την Λούκα, πιστός στις αρχές της “Νέας Διακυβέρνησης”.
Όσο για τον Λοβέρδο; Ε, αυτός έκανε το “λάθος” να αντισταθεί στις επερχόμενες επιθέσεις των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα που λογικά, μόνο έσοδα φέρνουν στον κρατικό κορβανά. Διότι απλούστατα, κάθε περικοπή μισθού ή δικαιώματος στον ιδιωτικό τομέα είναι γροθιά στα δημόσια έσοδα. Αντίθετα, είναι αβάντα στα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών, μεταξύ άλλων των ιδιωτικών τραπεζών, που θα καρπωθούν εκατομύρια από κάθε τέτοια περικοπή!
Το πρόβλημα βλέπετε της ανταγωνιστικότητας, δεν είναι κάποιοι καρεκλοκένταυροι του κράτους που ζουν από την ανασταλτική για κάθε επένδυση γραφειοκρατία, αλλά οι μισθοί των ιδιωτικών υπαλλήλων!
Κάντε μία αναγωγή κύριοι φωστήρες και θα δείτε ότι σε κάθε χώρα με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας, οι μισθοί των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα είναι αυξημένοι, ακριβώς για να ενισχυθεί η παραγωγικότητα. Ως γνωστόν, στην ελεύθερη αγορά όποιος δεν παράγει, δεν αμοίβεται. Αντίθετα με το υδροκέφαλο κράτος όπου “υπεραμοίβεται” όποιος βάζει τρικλοποδιές στην παραγωγικότητα.
Σαν τον κύριο Πάγκαλο ένα πράμα.