Αν και λένε ότι πεθαίνει τελευταία, η ελπίδα ότι ο ανασχηματισμός θα δημιουργούσε συνθήκες «επανεκκίνησης» για την κυβέρνηση δεν χρειάστηκε παρά δύο εβδομάδες για να εξατμιστεί εντελώς. Αντιθέτως φαίνεται ότι τώρα επιταχύνονται οι εξελίξεις, οι οποίες έχουν πλέον ορίζοντα το ερχόμενο φθινόπωρο!
Tου Ανδρέα Καψαμπέλη – Κυριακάτικη δημοκρατία
Στο διάστημα των επόμενων πέντε μηνών ο Κ. Μητσοτάκης θα παίξει το κεφάλι του, καθώς τα πράγματα εντός της Ν.Δ. έχουν αγριέψει πολύ. Δεν είναι μόνο η εντεινόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, οι λανθασμένες επιλογές προσώπων, οι συνεχείς γκάφες και η παρατεταμένη διάλυση. Το πρόβλημα έχει μεταφερθεί στη βάση της «γαλάζιας» Κοινοβουλευτικής Ομάδας, καθώς διαμορφώνονται συνθήκες εσωτερικής επανάστασης η οποία καθημερινά εξαπλώνεται ολοένα πιο πολύ.
Το εντυπωσιακό, αν και αναμενόμενο, είναι ότι η δημοφιλία του πρωθυπουργού έχει καταρρεύσει -μετά το εκλογικό σώμα- και μεταξύ των βουλευτών του. Πολλοί -αν όχι οι περισσότεροι- που έπιναν μέχρι πρότινος νερό στο όνομά του βρίσκονται πλέον σε απόγνωση και στις συζητήσεις τους -χωρίς να τους απασχολεί κιόλας εάν αυτές μεταφέρονται αρμοδίως- εκφράζονται με σκληρά λόγια για το Μέγαρο Μαξίμου και τους ενοίκους του.
Η κατάσταση αυτή εξηγείται από το γεγονός ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. με τη σημερινή της σύνθεση αντιμετωπίζει υπαρξιακή απειλή. Τουλάχιστον ένας στους δύο «γαλάζιους» βουλευτές βλέπει πιο ορατό από ποτέ το ενδεχόμενο να αναγκαστεί να αποχαιρετήσει στις επόμενες εκλογές, που ενδέχεται να μην αργήσουν, την έδρα του. Αυτός ο κίνδυνος ενεργοποιεί τα ένστικτα αυτοσυντήρησης, τα οποία αποδεικνύονται πολύ ισχυρότερα από τις έως τώρα συμπάθειες και προσδέσεις.
Ακόμη και μετά τον ανασχηματισμό τα ποσοστά της Ν.Δ. παρέμειναν καθηλωμένα σε όλες τις δημοσκοπήσεις και η πολυπόθητη ανάκαμψη αποδείχθηκε όνειρο απατηλό. Με την πρόθεση ψήφου να έχει πέσει στο 20% (ή και χαμηλότερα σε ορισμένες κυλιόμενες) και με το «ταβάνι» στην εκτίμηση ψήφου να κινείται με το ζόρι στην περιοχή του 25%, επικρατεί πραγματικός πανικός.
Το σενάριο
Και τούτο διότι με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο το 25% αποτελεί το κρίσιμο όριο κάτω από το οποίο δεν προβλέπεται κανένα μπόνους εδρών για το πρώτο κόμμα. Σε μια τέτοια περίπτωση το εκλογικό σύστημα λειτουργεί ως απλή αναλογική. Αυτό σημαίνει ότι η Ν.Δ. με ποσοστό έως 24,9%, έστω και ως πρώτο κόμμα, δεν θα ξεπεράσει στη νέα Βουλή περί τους 80 βουλευτές έναντι των 158 που είχε κερδίσει τον Ιούνιο του 2023. Εχει σημασία ότι σε ένα τέτοιο σενάριο δεν παίζει κανέναν ρόλο η διαφορά -όσο μεγάλη κι αν είναι- από το δεύτερο κόμμα. Επίσης, λόγω της αποδυνάμωσης της προοπτικής για αυτοδύναμη κυβέρνηση, απομακρύνεται και η πιθανότητα επαναληπτικών εκλογών που θα μπορούσαν να επιφέρουν, όπως κατά το παρελθόν, μεγαλύτερη συσπείρωση και την επανεκλογή περισσότερων βουλευτών.
Σε ένα τέτοιο εφιαλτικό περιβάλλον -και εισπράττοντας σταθερά πλέον την κόπωση των ψηφοφόρων τους- οι διαφοροποιήσεις βουλευτών είτε για τους υφυπουργούς Δοξιάδη και Τσάφο είτε με την έναρξη της κατάθεσης ομαδικών ερωτήσεων, όπως από τους «11» για την άλωση ακριτικών περιοχών από τουρκικά κεφάλαια, είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Το εσωτερικό μήνυμα που ολοένα πιο συντεταγμένα μεταφέρεται προς το Μέγαρο Μαξίμου, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι ότι η κλεψύδρα έχει αρχίσει να αδειάζει και ότι η λήξη του χρόνου συμπίπτει με τη ΔΕΘ. Εως τότε εξαντλείται η «διορία» του κ. Μητσοτάκη να πάρει όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να αντιστρέψει την καθοδική τάση. Ολοένα και περισσότεροι μάλιστα, μπροστά στην υπέρτερη ανάγκη της πολιτικής τους επιβίωσης, το διατυπώνουν με πολύ ωμό και σοκαριστικό τρόπο, τονίζοντας, εν είδει τελεσιγράφου, ότι «εάν έως το φθινόπωρο δεν τα καταφέρει να γυρίσει το παιχνίδι, τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να πάμε σε αλλαγή ηγεσίας “εν πτήσει”». Ετσι, έχει αρχίσει από τώρα να μεγαλώνει το κύμα πίεσης προς τον κ. Μητσοτάκη να παραδώσει οικειοθελώς τα ηνία προκειμένου να βαδίσει η Ν.Δ. με νέο αρχηγό προς τις εκλογές και να έχει ελπίδες ανασύνταξης και καλύτερης παρουσίας, η οποία θα της επιτρέψει να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και κατά την επόμενη μέρα.
Ο κ. Μητσοτάκης επί του παρόντος βρίσκεται σε πολιτική αλλά και σε προσωπική περιδίνηση. Από τη μια εισπράττει την οργή και την αυξανόμενη αποδοκιμασία της κοινής γνώμης που σε ολοένα μεγαλύτερα ποσοστά τάσσεται εναντίον του και του δείχνει την έξοδο, ενώ από την άλλη δέχεται την πίεση των οικείων του να ακολουθήσει σκληρή γραμμή προς όλες τις εστίες -και ιδιαίτερα τις εσωτερικές- αμφισβήτησής του. Κατά τις πληροφορίες, πρωταγωνιστικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση παίζει η σύζυγός του Μαρέβα, η οποία έβαλε τη σφραγίδα της και στον ανασχηματισμό.
Επίσης, στον απόηχο των εξελίξεων και των αποκαλύψεων για τα Τέμπη, εν μέσω των τεράστιων λαϊκών συλλαλητηρίων για το έγκλημα και τους «δολοφόνους» των 57 ανθρώπων, δέκτης ανάλογων (και ιδιαίτερα φορτισμένων) πιέσεων φέρεται ότι έγινε και από την πλευρά της κόρης του που σπουδάζει στο εξωτερικό. Αυτός ήταν, όπως λέγεται, και ένας από τους πραγματικούς λόγους που έκανε το πρόσφατο, ιδιωτικού χαρακτήρα, ταξίδι στις ΗΠΑ…
Το «παιχνίδι» διαδοχής με τον Χατζηδάκη και η ισχυρή παρουσία του Δένδια
Ο πρόσφατος ανασχηματισμός -και έτσι όπως έγινε-, αντί να παγώσει τις συζητήσεις σε βάρος του κ. Μητσοτάκη, τις επαύξησε. Το λίαν πιθανό ενδεχόμενο να μη μεσολαβήσει άλλος ως τις εκλογές έσβησε τις ελπίδες για πολλούς που ανέμεναν να υπουργοποιηθούν και τους έχει φέρει έτι περισσότερο στα κάγκελα.
Αλλωστε, με την αναβάθμιση του Κ. Χατζηδάκη στη θέση του αντιπροέδρου ο κ. Μητσοτάκης έδωσε άτυπα το εναρκτήριο λάκτισμα, με απογοητευτικό το μέχρι στιγμής αποτέλεσμα και για τον εκλεκτό του στην υπόθεση της διαδοχής. Ο κ. Χατζηδάκης όχι μόνο δεν «τραβάει» στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά ως ταυτισμένος πλήρως με όλες τις επιλογές που έχουν φέρει τη Ν.Δ. στα τάρταρα αντιμετωπίζεται ως επιλογή ήττας. Αυτός είναι ένας επιπρόσθετος λόγος που ακόμη και καταγεγραμμένοι ως μητσοτακικοί βουλευτές (αλλά και υπουργοί!) εκδηλώνουν πλέον τη σαφή προτίμησή τους στον Νίκο Δένδια, ο οποίος, εκτός από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, δείχνει να κερδίζει κατά κράτος και στη βάση του κόμματος, που θα έχει τον τελικό λόγο. Η παρουσία -εκτός από τους πρώην πρωθυπουργούς Κ. Καραμανλή, Αντ. Σαμαρά και τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο με τη βαρύνουσα σημειολογία τους- περισσότερων από 60 βουλευτών στην τελετή για τα αποκαλυπτήρια της «Κιβωτού της Εθνικής Μνήμης» στο Πεντάγωνο έστειλε το πρώτο σαφές μήνυμα ότι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας θεωρείται αδιαφιλονίκητο φαβορί στην επερχόμενη μάχη, προκαλώντας αμηχανία και αποσταθεροποίηση στο διαρκώς συρρικνούμενο μητσοτακικό στρατόπεδο.
Προτού φτάσει μάλιστα το φθινόπωρο και ενδεχομένως η ώρα μηδέν για τις εξελίξεις, θα προηγηθεί πρόβα τζενεράλε. Ο λόγος για το τακτικό Συνέδριο της Ν.Δ. που προγραμματίζεται να διεξαχθεί τον προσεχή Ιούνιο και στη διάρκειά του αναμένεται να αποτυπωθούν οι νέες εσωκομματικές τάσεις και συσχετισμοί. Ηδη στο παρασκήνιο κορυφώνεται η αναδιάταξη ομάδων και μηχανισμών, ενώ επίκειται και η εκλογή νέου γραμματέα στη θέση της Μαρίας Συρεγγέλα. Από μόνη της πάντως η αναστάτωση λόγω της διακίνησης της πληροφορίας πως ετοιμάζεται και αντιηγετική υποψηφιότητα, κόντρα στο πρόσωπο που θα υποδείξει ο κ. Μητσοτάκης, είναι ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί στην οδό Πειραιώς…
Περιμένανε 6 χρόνια για να κάνουν επανάσταση: Τόσο τους πήρε για να καταλάβουν ότι πέσανε τα ποσοστά της μάσας και της σιγουριάς. Όχι ότι τους έπιασε ο πόνος για το λαό. Γιατί ο λαός 6 χρόνια υποφέρει. Αχαρακτήριστοι.