Η Ανάσταση του Πάσχα συμβολίζει τη μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή και την αιωνιότητα της ψυχής. Ωστόσο, η Ανάσταση δεν περιορίζεται στη θρησκευτική διάσταση αλλά επεκτείνεται και στην ψυχολογική.
Ουσιαστικά, η αιωνιότητα της ψυχής, με την πεποίθηση ότι δεν χάνεται αλλά αναγεννιέται δημιουργεί την ελπίδα και την ίδια τη ζωή. Οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να πιστέψουν ότι στην Ανάσταση της ψυχής.
Το Πάσχα όμως έχει και διαστάσεις στην καθημερινότητα συμβολίζοντας μια περίοδο βαθιάς ψυχολογικής ενδοσκόπησης και περισυλλογής, όπου ο άνθρωπος έχει την ευκαιρία να σκεφτεί τις επιλογές του. Τα πάθη του Χριστού την Μεγάλη Εβδομάδα συμβολίζουν τις δυσκολίες που βιώνει ο άνθρωπος στη ζωή του, καθημερινά, θίγοντας βαθύτατα υπαρξιακά ζητήματα.
Ο θάνατος του Χριστού αναπαριστά όλες τις δυσκολίες, τους φόβους, τα απρόβλεπτα γεγονότα που φθείρουν καθημερινά την ψυχολογία του ανθρώπου. Η Ανάσταση από την άλλη συμβολίζει την πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου, με την αποποίηση του κίβδηλου εαυτού του, την αποποίηση των ρόλων που έχουμε υιοθετήσει, την αποστασιοποίηση από τα δεινοπαθήματα και τις κακές επιλογές και συνήθειες.
Το Πάσχα αποτελεί ευκαιρία για να αναλογιστούμε τα λάθη μας, να μετανοήσουμε και να συζήσουμε συγχώρεση από τους ανθρώπους που ηθελημένα ή μη έχουμε βλάψει με κάποιον τρόπο ή τους έχουμε φερθεί άσχημα.