Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Ο Πλούταρχος αναφέρει στο ομώνυμο έργο ότι ο Περικλής έχανε τη δημοτικότητά του, έκανε διανομή χρημάτων του δημοσίου, περιόριζε την εξουσία του Αρείου Πάγου, αφαιρούσε μέρος της δικαστικής εξουσίας, κατηγορούσε τους αντιπάλους ως εχθρούς της δημοκρατίας και «μπάζωνε» ατυχήματα!
Στην πρώτη παράγραφο του Ένατου Κεφαλαίου αναφέρει τα εξής: «Ο ιστορικός Θουκυδίδης μιλώντας για τη διακυβέρνηση της πολιτείας από τον Περικλή τη χαρακτηρίζει σαν κάπως αριστοκρατική και λέει πως «μόνο κατά το όνομα ήταν δημοκρατία, πράγματι όμως εξουσία που την είχε ένας μόνο, «ο πρώτος της Αθήνας πολίτης», άλλοι πάλι λένε ότι πρώτος αυτός οδήγησε τον λαό σε κληρουχίες και θεωρικά και αποζημιώσεις και ότι έτσι τον κακοσυνήθισε και, ενώ πριν ήταν φρόνιμος και εργατικός, έγινε εξαιτίας των κυβερνητικών αυτών μέτρων σπάταλος και ακόλαστος…».
Στην 3η παράγραφο αναφέρει ότι: «Γι’ αυτό, τότε περισσότερο από άλλοτε, ο Περικλής χαλάρωνε τον χαλινό από τον λαό και πολιτευόταν με τρόπο που να τον ευχαριστεί. Επινοούσε διαρκώς διάφορα θεάματα πανηγυρικά ή συμπόσια ή πομπές στην πόλη, διασκέδαζε τους πολίτες με ευγενικές ευχαριστήσεις, και κάθε χρόνο έστελνε εξήντα πλοία με τα οποία πολλοί πολίτες ταξίδευαν οχτώ μήνες με αμοιβή και έτσι μπορούσαν να ασκούνται και να αποχτούν πείρα στα ναυτικά»!
Και αν πιστεύεται όλα αυτά ότι σας θυμίζουν κάτι συγκεκριμένο έχετε απόλυτο δίκιο, γιατί ατυχώς για την Ελλάδα η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η βιομηχανία επιδομάτων, που δίνει η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει διογκωθεί και μετατραπεί σε έναν τέρας που καταπίνει αντί να προάγει την ανάπτυξη, καλλιεργώντας μια επικίνδυνη εξάρτηση, παρασύροντας ολοένα περισσότερους πολίτες μακριά από την παραγωγική διαδικασία και βυθίζοντάς τους σε έναν κύκλο αδράνειας.
Ένα μεγάλο λάθος που αντί να προωθήσει τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου τις ακινητοποιεί, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός και η παραγωγή να μένει στάσιμη ή να μειώνεται. Θα πει κάποιος δεν πρέπει να δίνονται επιδόματα; Ίσως ναι και αποκλειστικά εκεί και μόνο όπου δεν επηρεάζεται παραγωγή ή είναι αδύνατον σε κάποιον πολίτη να επιζήσει. Αυτός ο ορυμαγδός επιδομάτων που ζούμε δεν έγινε ούτε στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, ενώ μεγάλο μέρος από αυτά δίνεται σε αλλοδαπούς που εισήλθαν παράνομος στην χώρα μας.
Η πατρίδα μας χρειάζεται ενεργούς πολίτες για την ανάπτυξη της, η αποχαύνωση τους μέσω των επιδομάτων κάθε άλλο παρά βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση και να θυμίσουμε εδώ στους αναγνώστες μας ότι ο Περικλής ως κυβερνήτης «δεν αύξησε ούτε κατά μία δραχμή την περιουσία που του είχε αφήσει ο πατέρας του».