Πρόσφατα ευρήματα από το Πανεπιστήμιο του Λέιντεν, με επικεφαλής τον Αναπληρωτή Καθηγητή Willemijn Waal, υποδηλώνουν ότι το ελληνικό αλφάβητο μπορεί να προήλθε νωρίτερα από τον παραδοσιακά αποδεκτό 8ο αιώνα π.Χ. Μέσω της χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα πρώιμων επιγραφών σε κεραμικά, η έρευνα υποδεικνύει την πιθανή χρήση του αλφαβήτου ήδη από τον 9ο ή ακόμα και τον 10ο αιώνα π.Χ.
Αυτό αμφισβητεί την επικρατούσα αντίληψη για μια παρατεταμένη «Σκοτεινή Εποχή» στην Ελλάδα χωρίς γραφή και ανοίγει νέες προοπτικές στη μετάδοση της πρώιμης ελληνικής λογοτεχνίας, συμπεριλαμβανομένων των ομηρικών επών. Ο Waal προτείνει ότι η πρώιμη αλφαβητική γραφή μπορεί να εφαρμοζόταν σε φθαρτά υλικά όπως ο πάπυρος ή το ξύλο, τα οποία δεν έχουν διασωθεί στα αρχαιολογικά αρχεία.
Τέτοια ευρήματα όχι μόνο απαιτούν μια επανεκτίμηση της ιστορικής εξέλιξης του γραμματισμού στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και υπογραμμίζουν τον ρόλο της γραφής στην πολιτισμική συνέχεια και μνήμη πολύ νωρίτερα από ό,τι είχε υποτεθεί προηγουμένως.
Οταν νομιζεις οτι,μια μαθηματικη γλωσσα υπεροχα δομημενη,ακριβης με αντιστοιχηση αιτιου και αιτιατου,παντα ζωντανη,απλα την σκεφτηκαν καποιοι ενα πρωι πινοντας τιλιο,καλυτερα να πουλαν ραδικια στη λαικη.Απο την πινακιδα του Δησπηλιου,τα “σηματα λυγρα” του Βελλερεφοντη, εως το αριστον του λογου στα Ομηρικα επη,μας υποδεικνυει ποσο “δουλεμενη”ηταν η γλωσσα μας πριν εμφανιστει.