Αποφράς ημέρα θα είναι η σημερινή για την ελληνική διπλωματία (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη θέση της χώρας μας), ανεξάρτητα από την έκβαση που θα έχουν οι συνομιλίες για το Ουκρανικό στην Κωνσταντινούπολη.
Του Ανδρέα Καψαμπέλη – εφημερίδα δημοκρατία
Και μόνο το γεγονός ότι διεξάγονται στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα είναι μια μεγάλη ήττα, που δεν αντισταθμίζεται από κανένα βραβείο από τους φίλους μας τους Γερμανούς ή από οτιδήποτε άλλο…
Επιμένει, αλήθεια, ο Κ. Μητσοτάκης ότι «είμαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας»; Διότι θα πρέπει τότε να εξηγήσει πώς ο Ερντογάν, που ακολούθησε εντελώς διαφορετική τακτική από την έναρξη του πολέμου, βρέθηκε να είναι ο κερδισμένος της υπόθεσης, να είναι αποδεκτός από τις δύο πλευρές και να τον εμπιστεύονται για τις ειρηνευτικές συνομιλίες, που μάλιστα είναι πιθανό να προοιωνίζονται και τη νέα παγκόσμια «Γιάλτα».
Η Ελλάδα είχε όλες τις προϋποθέσεις για να φιλοξενήσει και να αναβαθμίσει τον γεωπολιτικό της ρόλο σε περιφερειακό, καθώς και σε διεθνές επίπεδο. Αλλά η Ελλάδα είχε, δυστυχώς, στην κρίσιμη αυτή συγκυρία και… Μητσοτάκη.
Ας σκεφτούμε και μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα μπορούσε να είχε αναλάβει τη μεσολάβηση (και) ως μια ορθόδοξη χριστιανική χώρα ανάμεσα σε έναν πόλεμο δύο άλλων ορθόδοξων χωρών, που τώρα καταφεύγουν στη μουσουλμανική Τουρκία…
Αντί της Κωνσταντινούπολης, γιατί σήμερα όλοι οι προβολείς να μην ήταν στραμμένοι και η διεθνής συζήτηση να μη γινόταν, επί παραδείγματι, όπως έχουν υποστηρίξει σωστά πολλές πλευρές, για τη «Συμφωνία των Δελφών», στη δική μας επικράτεια; Και μόνο η ιστορική σημειολογία του χώρου τον καθιστούσε ως τον πλέον κατάλληλο για να σταλούν τα αντίστοιχα μηνύματα σε όλες τις γωνιές του πλανήτη…
Η αναβίωση της δελφικής ιδέας, όπως την οραματίστηκε ο Αγγελος Σικελιανός, για τη συναδέλφωση των λαών, την κατάκτηση της χαμένης ενότητας του κόσμου και την ειρήνη μεταξύ των εθνών δεν θα μπορούσε να βρει πιο ευνοϊκές συνθήκες για να δικαιωθεί. Στον ομφαλό της Γης, κατά τη σημερινή ημέρα θα γραφόταν ιστορία…
«Το συνέδριο συνέρχεται εις τον τόπον ο οποίος έταξε πάντοτε υπεράνω των υλικών αγαθών την πνευματική δημιουργίαν και όπου εσφυρηλατήθη το πρώτον, το μεγάλον ιδανικόν της Αδελφώσεως των Λαών» έγραφε χαρακτηριστικά η εφημερίδα «Ακρόπολις» τον Οκτώβριο του 1929, όταν ο μεγάλος ποιητής έφερνε στους Δελφούς το 27ο Διεθνές Συνέδριο για την Ειρήνη, με περισσότερους από 120 εκπροσώπους όλων των ευρωπαϊκών χωρών.
Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που η «σωστή πλευρά της Ιστορίας» δεν αποδεικνύεται και τόσο σωστή. Για να μη στρουθοκαμηλίζουμε, κάτι ανάλογο έλεγε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος (που τον έχει πρότυπο ο Κυριάκος) όταν έστελνε το 1919 δύο ελληνικές μεραρχίες (πάλι) στην Ουκρανία, και το πληρώσαμε στη συνέχεια με τη Μικρασιατική Καταστροφή και την οριστική απώλεια της Μικράς Ασίας. Το τωρινό τίμημα ποιο θα είναι, άραγε;