Ας ξαναθυμηθούμε τι σημαίνει Ανδρεία, Καθήκον, Ηθική κι ας αποφασίσουμε αν αξίζουν για την Ελλάδα και τους Έλληνες, οι πολιτικοί που μας κυβερνάνε…
Συνηθίζουμε να σχολιάζουμε αρνητικά τα επαναλαμβανόμενα πολιτικά σκάνδαλα, την αυξανόμενη εγκληματικότητα, την κοινωνική απαξία, την φτώχεια που μαστίζει την κοινωνία, την αδυναμία της δικαιοσύνης να ελέγχει και να τιμωρεί όπου αποδεικνύεται επώνυμους πολίτες και οικονομικούς παράγοντες, όμως δεν αντιδράμε, είτε γιατί φοβόμαστε τον δυνατό κι αδίστακτο παράγοντα, είτε γιατί βολευόμαστε με την υπάρχουσα κατάσταση. Και οι δύο αυτές στάσεις, μόνο ωφέλιμες δεν είναι για την χώρα, τους πολίτες, την κοινωνική δικαιοσύνη, το χρέος του κάθε πολίτη απέναντι στη χώρα του.
Ο Φρεντερίκ Μπαστιά, Γάλλος πολιτικός – οικονομολόγος, είχε πει: «Όταν η αρπαγή γίνεται τρόπος ζωής για μια ομάδα ανθρώπων σε μια κοινωνία, με την πάροδο του χρόνου αναπτύσσουν ένα νομικό σύστημα που την νομιμοποιεί και έναν ηθικό κώδικα που την επιβραβεύει». Κι αυτό συμβαίνει στην δύσμοιρη Ελλάδα…
Χρόνια τώρα, μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά σκάνδαλα συντάραξαν την χώρα μας, όμως κανείς από τους δράστες δεν τιμωρήθηκε, απεναντίας, κουνούσαν το δάκτυλο στους πολίτες κατηγορώντας τους ότι είναι φοροφυγάδες και το κορυφαίο; ότι φέρουν την ίδια ευθύνη με τους πρωταγωνιστές των σκανδάλων. Η φράση «μαζί τα φάγαμε» που είχε το θράσος να πει ευτραφής πολιτικός που για δεκαετίες υπήρξε υπουργός, δηλαδή πιστός υπηρέτης του συστήματος, τα λέει όλα. Είναι ο ίδιος πολιτικός που δεν ντράπηκε να πει δημόσια πως η Ελληνική σημαία είναι ένα πανί, όταν η κυβέρνησή του, θρασύδειλη και φοβισμένη, έβαλε την ουρά στα σκέλια, γιατί απλά φοβήθηκε να ορθώσει ως όφειλε, το ανάστημά της απέναντι στην Τουρκία με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν οι γκρίζες ζώνες στα Ίμια.
Αν κάποιος ήθελε να καταγράψει τα σκάνδαλα των κυβερνήσεων από την μεταπολίτευση έως και σήμερα, ασφαλώς κάποια θα ξεχνούσε. Όχι από πρόθεση. Απλά είναι τόσα πολλά που δεν είναι δύσκολο κάποιο να ξεχάσεις να το συμπεριλάβεις στην λίστα.
Ξεχνάει κανείς τα σκάνδαλα του καλαμποκιού, του Χρηματιστηρίου, του Εθνικού Κτηματολογίου, της ΕΤΒΑ, της Αγροτικής Ασφαλιστικής Εταιρείας, της παράδοση του δημόσιου πλούτου στους κρατικοδίαιτους «βαρόνους» των κατεστημένων συμφερόντων (έξι οικογένειες), της συμφωνίας της Μαδρίτης που για πρώτη φορά παραχωρήσαμε δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» στην Άγκυρα, το τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές την εκποίηση 20 τόνων χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος, την υπερχρέωση της χώρας και διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114%, όταν το 1981 το δημόσιο χρέος ήταν μόλις 29%,την υποτίμηση του εθνικού μας νόμισμα κατά 30% βάζοντας οριστική ταφόπλακα στο εθνικό εισόδημα και στην Ελληνική οικονομία!
Ο Αρσένης σε επιστολή του, κατηγόρησε τον Σηµίτη ότι επί των ημερών του άνθησαν η διαπλοκή και η διαφθορά.
Κι όμως οι Έλληνες πολίτες, οι ψηφοφόροι, «τρέχουν» πίσω από τους πολιτικούς που κατέστρεψαν την χώρα και τους πολίτες της. Φυσικά οι πολιτικοί προβάλουν την θέση ότι «κανείς δεν τιμωρήθηκε» παραβλέποντας τον νόμο του έφερε ο ΠΑΣΟΚ και ψηφίστηκε κι από τα υπόλοιπα κόμματα περί ευθύνης υπουργών. Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών είναι ένα νομικό κατασκεύασμα που εμπεριέχει ολόκληρη την κουλτούρα ατιμωρησίας και αποφυγής ευθυνών των πολιτικών που έχουν κατηγορηθεί για παραλήψεις, διαφθορά, καταχρήσεις.
Στο έγκλημα των Τεμπών έγινε το απόλυτο κουκούλωμα. Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαφθοράς των τελευταίων ετών στον αγροτικό τομέα, η κυβέρνηση δεν σπεύδει να απαντήσει ούτε στον Έλληνα πολίτη ούτε στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για το τι συνέβη με τα κλεμμένα κονδύλια τα τελευταία χρόνια και για ποιον λόγο δεν έχουν λογοδοτήσει ακόμα οι υπεύθυνοι, αλλά δημιουργεί έναν νέο φορέα που θα ξεπλύνει την μπόχα του προηγούμενου.
Και φυσικά, για όλα αυτά τα σκάνδαλα που ανέρχονται σε πολλά δις, καλούνται να τα πληρώσουν (και τα πληρώνουν χρόνια τώρα) οι Έλληνες πολίτες!
Η ομολογία του Κυριάκου Μητσοτάκη, ειλικρινής ή όχι ότι η κυβέρνηση απέτυχε στην αποστολή της, λέει πολλά. Όμως πρέπει να σημειώσουμε πως ο πρωθυπουργός δεν έχει διάθεση να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη πολιτικοί. Γιατί οι πολιτικοί στη χώρα μας είναι προστατευόμενο είδος. Σαν να λέμε, προστατεύονται όπως οι χελώνες καρέτα – καρέτα. Κι έχουν όλοι εκείνοι που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, ο λαός να τους επιλέξει και πάλι για να κυβερνήσουν τη χώρα! Για να συνεχίσουν να κάνουν ότι έκαναν μέχρι σήμερα!
Ο Δημοσθένης έλεγε ότι είναι επιβεβλημένο οι ελεύθεροι να έχουν συναίσθηση ευθύνης για τα πολιτικά πράγματα. Ο Λένιν πάλι είχε πει «στην πολιτική ηθική δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο σκοπιμότητα». Κι η σκοπιμότητα των πολιτικών δυστυχώς είναι, να πλουτίζουν οι ίδιοι και τα μεγάλα τζάκια από τον ιδρώτα και το αίμα του λαού. Δυστυχώς…