Διήμερο με την επικαιρότητα στραμμένη και στην εκλογή προσώπου για την κατάληψη της Εισαγγελικής έδρας στο Ανώτατο Δικαστήριο που φέρει την ονομασία Άρειος Πάγος, προς αναγνώριση της δικαστικής ακεραιότητας του τότε, για να συγκινούνται και οι νυν διατηρώντας αυτήν… ακέραιη!
Το αν, και κατα πόσον την τηρούν διακρίνεται από ληφθείσες αποφάσεις που δεν επιδέχονται περαιτέρω εφέσεων. Ούτε καν αμφισβητήσεων. Μόνον εκτελούνται.
Ως εκ τούτων οι εντεταλμένοι εκλέκτορες της ηγεσίας του εν λόγω ανώτατου δικαστηρίου, της Βουλή, έχουν την ηθική υποχρέωση να κρίνουν με την μέγιστη προσοχή, κρίνοντας, αναγιγνώσκοντες το ηθικό συν το δικαστικό «παλμαρέ» ενός εκάστου εκ των προτεινομένων, και μόνον αυτό, ανεξαρτήτως συγγενών και εγγενών ή κοινωνικών συνδέσεων, ή ακόμα και καταγωγής, που ουδείς εκ των κάθε λογής ανθρώπων, δύναται να αποφύγει.
Ο κόσμος λέγει πως άλλο η «δουλειά» και πρώτα αυτή, και μετά όλα τ άλλα.