Τα συχνά μποτιλιαρίσματα που σημειώνονται στη Εθνική οδό Αθηνών Κορίνθου, είναι ο πρώτος και ο πιο πειστικός γνώμονας για να ξεκινήσει, επί τέλους, μια νέα χάραξη για διάνοιξη και ενός ετέρου από Πέραμα μέχρι Πέραμα Μεγαρίδος δρόμου Εθνικού, ή και από όπου αλλού κρίνουν σκόπιμο οι Συγκοινωνιολόγοι διότι δεν πάει άλλο, με τα συμφέροντα των πολύ ολίγων εις βάρος του όλου.
Με αυτά που διατηρούν πεισματικά οι τοπικοί, κυρίως, βασανίζεται ο οικογενειάρχης οδηγός σε συγκεκριμένες ημέρες, που δεν είναι και καθόλου λίγες, αντιθέτως ναι, σε ώρες που του χρειάζεται μία ομαλή ροή αυτοκινήτων, εβδομαδιαία για να μεταβεί σε έναν προορισμό μετά τα Μέγαρα και μετ επιστροφής, και με καταβεβλημένα τα διόδια ελεύθερης προσπέλασης, που μόνον τέτοια προσπέλαση δεν είναι, υπέρμετρα χρονοτριβώντας.
Να καταργηθούν λοιπόν τα διόδια, και να διέρχονται τα οχήματα δωρεάν αφού, και όταν, η κατάσταση του δρόμου δεν δικαιολογεί την όποια καταβολή διοδίων. Αντίθετα θα πρέπει να καταβάλλεται στον οδηγό από τους σταθμούς διοδίων αποζημίωση λόγω χαμένου χρόνου, υπερκατανάλωσης καυσίμου, αλλά και της ταλαιπωρίας, με τις υποχρεωτικές εισπνοές του μολυσμένο από τα καυσαέρια αέρα που του επιβάλλεται.
Είτε λοιπόν η συμφόρηση οφείλεται σε αυτοκινηστικό ατύχημα, είτε σε πληθώρα οχημάτων. Τέλος. Ή εισπράττεις και προσφέρεις αντίτιμο υπηρεσιών, ή τα κλείνεις. Μέσος όρος και πάντοτε εις βάρος (των πολλών)του πολίτη δεν νομιμοποιείται ηθικά. Πουθενά, αλλού, βέβαια δεν ισχύουν τα πιο πάνω, αλλά επειδή εδώ το κακό παράγινε από την αδιαφορία «ψηφισμένων» ας αρχίσει τουλάχιστο από εδώ καλώντας αυτούς που ψηφίστηκαν να λογοδοτήσουν πάνω στα των οδών πολλά «γιατί;». Λύσεις υπάρχουν. Αρκετές. Βούληση, καμία!