Σήμερα συμπληρώνονται επτά χρόνια από εκείνη την αποφράδα ημέρα του 2018 που ο ανιψιός μου Νικόλας Μουστάκας αποφάσισε να πάει μια βόλτα στου Φιλοπάππου μαζί με τη φίλη του.
Ηταν η τελευταία βόλτα που έκανε, καθώς εκεί που απολάμβανε το ηλιοβασίλεμα του την έπεσαν τρία λαθροόρκ προκειμένου να τον ληστέψουν.
Εκείνος αντιστάθηκε και τον έριξαν στον γκρεμό.
Και τους τρεις τους είχαν συλλάβει αρκετές φορές πριν για ληστείες αλλά τους άφηναν ελεύθερους.
Ο ένας από αυτούς, που είχε δηλώσει ανήλικος, είναι έξω εδώ και δύο χρόνια και κυκλοφορεί ελεύθερος.
Οι άλλοι δύο έχουν κάνει έφεση για να σπάσουν τα ισόβια, μια ιστορία που τραβάει στα δικαστήρια αναγκάζοντας την οικογένεια μου να έρχεται αντιμέτωπη κάθε τόσο με τον ίδιο εφιάλτη.
Να πω ότι εμφανίζονται με τέσσερις δικηγόρους τους οποίους πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι πολίτες.
Περιττό να προσθέσω ότι για τη δική μου οικογένεια η σημερινή μέρα είναι μια μέρα πένθους, θλίψης και οργής.
Νικόλα μου να σε φυλάει η Παναγία.