Υιοθετει πλήρως τήν τουρκική θέση ότι η μέση γραμμή χαράσσεται από τήν ηπειρωτική Ελλάδα καί όχι τά νησιά
Eνα πρόβλημα στίς διεθνεις σχέσεις ειναι η αποσπασματική ανάγνωσις καί ερμηνεία δηλώσεων καί πολιτικων εξαγγελιων. Καί πολύ φοβούμεθα ότι τουτο συμβαίνει όσον αφορα στίς δηλώσεις του επισκεφθέντος τήν Ελλάδα Προέδρου της Βουλης των Αντιπροσώπων της Λιβύης Ακίλα Σάλεχ.
Εφημερίδα Εστία
Κρατήσαμε τό θετικό, ότι αναγνωρίζει πώς τό τουρκολιβυκό μνημόνιο ειναι παράνομο, αλλά κάποιοι κύκλοι στήν Αθήνα τείνουν νά παραγνωρίζουν ότι ο ίδιος μιλωντας γιά τήν οριοθέτηση θαλασσίων ζωνων θεωρει ότι η μέση γραμμή πρέπει νά υπολογίζεται μέ γραμμές βάσεως στίς ηπειρωτικές ακτές των δύο χωρων. Υιοθετει δηλαδή τήν τουρκική άποψη καί απορρίπτει τήν ιδέα ότι καί η Κρήτη ακόμη θά μπορουσε νά δικαιουται νά έχει επίπτωση στήν οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνων.
Πράγματι, ο Ακίλα Σάλεχ, σέ συνέντευξή του πρός τό λιβυκό πρακτορειο ειδήσεων (LANA), υπογράμμισε ότι η Βουλή πού εδρεύει στήν Βεγγάζη ειναι η μοναδική Αρχή πού έχει τήν αρμοδιότητα νά κυρώνει διεθνεις συμφωνίες, επαναλαμβάνοντας πώς τό τουρκολιβυκό μνημόνιο θαλάσσιας οριοθετήσεως πού υπέγραψε η κυβέρνησις του Φαγέζ αλ Σάρατζ δέν κατετέθη ποτέ στήν Βουλή ούτε ενεκρίθη από αυτήν καί, ως εκ τούτου, ειναι νομικως άκυρο καί μή δεσμευτικό γιά τό λιβυκό κράτος. Συνέχισε μάλιστα υπογραμμίζοντας ότι διεθνεις συμφωνίες μπορουν νά συνάπτονται μόνο από μιά νόμιμη κυβέρνηση πού έχει λάβει ψηφο εμπιστοσύνης από τήν Βουλή των Αντιπροσώπων, ενω όσα υπέγραψε η κυβέρνησις αλ Σάρατζ δέν εξέφραζαν τήν βούληση του λιβυκου λαου. Κατέληξε μάλιστα λέγοντας πώς «ό,τι στηρίζεται στήν παρανομία παραμένει παράνομο, ανεξαρτήτως του πόσος χρόνος περνα».
Καί μέχρι εδω καλά. Η ελληνική πλευρά έχει κάθε λόγο νά ειναι ικανοποιημένη. Περαιτέρω όμως ο Λίβυος αξιωματουχος υιοθετει απολύτως τήν τουρκική στάση χαρακτηρίζοντας «παράλογο» τό γεγονός ότι η Ελλάς θεωρει τήν Κρήτη ως σημειο αναφορας γιά τόν καθορισμό της Αποκλειστικης Οικονομικης Ζώνης (ΑΟΖ) της. Χρησιμοποίησε συγκεκριμένα τήν έκφραση ότι τουτο «οδηγει σέ παράλογη θαλάσσια επέκταση».
Συνέχισε μάλιστα υποστηρίζοντας ότι η Κρήτη ευρίσκεται πολύ κοντά στίς λιβυκές ακτές καί ότι η Ελλάς δέν μπορει νά διεκδικει τεράστιες θαλάσσιες περιοχές σέ βάρος της Λιβύης.
Παραλλήλως, ισχυρίσθηκε ότι τό Διεθνές Δίκαιο δέν στηρίζει τέτοιου είδους επεκτάσεις καί ετόνισε ότι η οριοθέτησις θά πρέπει νά γίνεται μέ βάση τίς ηπειρωτικές ελληνικές ακτές καί όχι τά νησιά.
Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάς έχει εξ αρχης υιοθετήσει τήν τακτική νά δίδει ιδιαίτερη σημασία στίς αποφάσεις της Βουλης της Λιβύης, παρά τό γεγονός ότι επί της ουσίας η πολιτική αυτή δέν έχει φέρει αποτέλεσμα. Ο ρεαλισμός απαιτει νά αντιμετωπισθουν καί οι δύο κρατικές οντότητες της χώρας αυτης μέ τόν δέοντα σκεπτικισμό καί μέ μεγάλη σταθερότητα. Άς μήν βιαζόμαστε νά θεωρήσουμε θετικές τίς αποσπασματικές δηλώσεις της Βεγγάζης.