“Οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την υπαγωγή και των χωρών της Ισπανίας και της Κύπρου σε μηχανισμούς στήριξης αναδεικνύουν με τον πιο φανερό τρόπο ότι η κρίση δεν είναι κάποιων μεμονωμένων χωρών, αλλά συστημική και συνολική για την Ε.Ε. και οφείλεται στην ασκούμενη καταστροφική πολιτική της σκληρής λιτότητας και της ακραιφνούς νεοφιλελεύθερης δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι χρειάζεται επαναθεμελίωση της Ευρώπης και συνολική αλλαγή της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης, όπου εκτός των άλλων, είναι απαραίτητο να υπάρξει ένα σχέδιο μετατροπής των επιμέρους δημόσιων χρεών των χωρών σε κοινό ευρωπαϊκό χρέος και η δημιουργία αναδιανεμητικού ευρωπαϊκού προϋπολογισμού.
Την ίδια στιγμή, γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη, όπως έχουμε από καιρού επισημάνει και έχουμε καταθέσει και σαν Ευρωπαϊκή αριστερά, για αλλαγή του ρόλου της ΕΚΤ με απευθείας δανεισμό των κρατών, αλλά και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για τη στήριξη της απασχόλησης και της ανάπτυξης. Παράλληλα, απαιτούνται πρωτοβουλίες για την από κοινού αντιμετώπιση της τραπεζικής κρίσης στην Ευρώπη και το δημόσιο έλεγχο των τραπεζών, ώστε να υπάρξουν δυνατότητες για μια άλλη πολιτική σε όφελος της κοινωνίας.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, δυστυχώς η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας παραμένει εγκλωβισμένη στην πολιτική του μνημονίου και δεν μπορεί να παίξει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με άλλες χώρες για τη διαμόρφωση μιας νέας πραγματικότητας στην Ευρώπη.”