Του Δημήτρη Γαρούφα
πρώην προέδρου του Δ.Σ.Θ
Αναντίρρητα η χώρα μας βιώνει δεινή οικονομική κρίση με πολλές παρενέργειες γιατί υπολειτουργούν και οι θεσμοί της χώρας με ευθύνη του πολιτικού κόσμου της μεταπολίτευσης από τον οποίο έλειπε το θάρρος λήψης αποφάσεων και κυρίως το όραμα για έναν ευρύτερο Ελληνικό ρόλο στα Βαλκάνια κι΄ αντανακλαστικά στην Ευρώπη..
Γι΄ αυτό μετά το 1990 η χώρα μας έχασε την ιστορική ευκαιρία(τέτοιες
ευκαιρίες παρουσιάζονται κάθε 100 χρόνια) δημιουργίας μιας άλλης προοπτικής με αναβάθμιση του ρόλου του Ελληνισμού στην ευρύτερη περιοχή γιατί οι ασκούντες την εξουσία, στερούμενοι οράματος, εξαντλούσαν την δραστηριότητά τους στην εσωτερική μικροπολιτική , συντηρώντας με δάνεια έναν άκρατο ευδαιμονισμό παρακμής στο Ελλαδικό κράτος…..
Η αλήθεια είναι όμως ότι ακόμα και τώρα η Ελλάδα είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο από τις γειτονικές χώρες και το επίπεδο ζωής του ΄Έλληνα πολίτη ασύγκριτα υψηλότερο από το επίπεδο ζωής των κάθε λογής γειτόνων και θα μπορούσε να κάνει κάποιες κινήσεις που τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του Ελληνισμού επιβάλλουν.
Τα γράφω αυτά ανταποκρινόμενος σε έκκληση βλαχόφωνου πολιτικού από γειτονική χώρα ο οποίος «μετά λόγου γνώσεως» μου ανέφερε ότι με παρότρυνση και στήριξη της Ρουμανίας ιδρύθηκε νέο κόμμα στην Αλβανία με υποτιθέμενο στόχο την ισοτιμία δικαιωμάτων μειονοτήτων κλπ. αλλά ουσιαστικά φιλοδοξεί να συσπειρώσει τους βλαχόφωνους της Αλβανίας σε ρόλο εθνότητας που δεν έχει σχέση με τον Ελληνισμό….Βέβαια ήταν γνωστό και διασταυρωμένο από χρόνια ότι μετά το 1990 η εξαθλιωμένη Ρουμανία και στην Αλβανία, και στα Σκόπια ξοδεύει πάρα πολλά χρήματα σε μια προσπάθεια οικειοποίησης των βλαχοφώνων. Η προσπάθεια δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα αν η Ελλάδα έκανε το 1/10 όσων κάνει η Ρουμανία αλλά επειδή δεν ασχολείται όσο πρέπει η Ελλάδα η προσπάθεια της Ρουμανίας πιθανόν να έχει μερική επιτυχία.
Προς το παρόν δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, αλλά η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να εγκαταλείψει τους Ελληνικής καταγωγής πληθυσμούς που ζουν σε γειτονικές χώρες ενώ μπορεί να γίνουν πολλά και με λίγα χρήματα αρκεί να υπάρχει στρατηγική. Το έχουμε ξαναπεί:αν από το 1990 είχαμε δημιουργήσει ένα φορέα διδασκαλίας Ελληνικής γλώσσας σαν το Ινστιτούτο Γκαίτε που θα λειτουργούσε παραρτήματα σε Βαλκανικές πόλεις σήμερα η Ελληνική θα ήταν η γλώσσα εργασίας στην περιοχή… Τα λάθη έγιναν, τα χρόνια πέρασαν και η κρίση χειροτέρεψε τα πράγματα.. Το περίεργο είναι ότι άλλες χώρες σε χειρότερη οικονομική κατάσταση κάνουν δεκαπλάσια εν σχέσει με εμάς…Ας παραδειγματισθούμε και να μην ξεχνούμε ότι πρέπει να λειτουργούμε με προοπτική αιώνων…