Ο έρωτας και η απιστία.

Γράφει ο Δημώδης
Η Ντόρα δεν προσήλθε στην Κ.Ε. Προτίμησε το Καρπενήσι και την παρέα του jeune premier της πολιτικής σκηνής, της μετενσάρκωσης του ωραίου Πάριδος, του εκθαμβωτικού Άρη! Από κοντά και ο “θυμόσοφος Νέστωρ” του Μητσοτακικού σύμπαντος, ο Θανάσης Γιαννόπουλος, ο οποίος το ‘ριξε στους βουκολικούς στοχασμούς για τους τσοπαναραίους που τρώνε τα πρόβατα, εκτός κι αν τα πρόβατα προλάβουν και φύγουν απ’ το μαντρί… και άλλα ωραία ποιμενικά της στάνης και του βουνού.
Εκεί, υπό την σκέπη του καταγάλανου ουρανού και την σκιά των αιωνόβιων δένδρων το πολιτικό ζεύγος, αφού αντάλαξε όρκους αιώνιας πίστης… για δεύτερη φορά, σούβλισε, έφαγε, ήπιε, χόρεψε και εν τέλει απεφάνθη: ο Σαμαράς είναι λίγος… θα καθαρίσουμε εύκολα!
Τα παραπάνω είναι προϊόντα του δημοσιογραφικού reportage, όπως δημοσιεύεται στον Τύπο.
Αποδεικνύουν ότι όσο περισσότερο διαρκεί η κατρακύλα στον κατήφορο τόσο δυσκολότερα μπορεί να βάλει φρένο κανείς.
Η Ντόρα διεκδίκησε την ηγεσία του κόμματος, ως το απόλυτο φαβορί, αντιμετωπίζοντας τον κόσμο της παράταξης απαξιωτικά, αρνούμενη να αποδεχθεί την εγκυρότητα της φωνής του.
Κρυπτόμενη πίσω από φληναφήματα και μωρολογίες περί της ανάγκης σεβασμού, τάχα, του καταστατικού, απέδειξε ότι και η ίδια δεν υπήρξε τίποτε άλλο παρά το πολιτικό υποπροϊόν των μηχανισμών της διαπλοκής, αυτών που χρόνια τώρα παράγουν μόνο σήψη και διαφθορά. Γι αυτό και προτιμούσε να κριθεί απ’ αυτούς!
Προπηλάκισε τους αντιπάλους της, κινητοποίησε τους Ι.Χ. “δημοσιογράφους” της, εξαπέλυσε τα εξαπτέρυγά της εναντίον αυτών που θεωρούσε ότι εμποδίζουν τους σχεδιασμούς της, βυσσοδόμησε, δολοπλόκησε, ραδιούργησε και τελικώς… ηττήθηκε!
Οι ανοικτές, δημοκρατικές, ζωογόνες διαδικασίες απεδείχθησαν ισχυρότερες.
Παρ’ όλα αυτά αποδεικνύεται ανίκανη να διδαχθεί ο,τιδήποτε από το μάθημα του Νοέμβρη.
Ο έτερος του ζεύγους, ο Άρης, είναι ασφαλώς διαφορετικής πάστας άνθρωπος.
Αρκεί να παρατηρήσει κανείς τις ενδυματολογικές επιλογές του για να καταλάβει ότι κρύβει μέσα του ένα καλλιτεχνικό αστέρι. Ο κόσμος των στρας και των φλας αναθρώσκει μονίμως στη ψυχή του. Γι αυτό άλλωστε αντιμετωπίζει την πολιτική όχι ώς στίβο αλλά ως… πασαρέλα.
Για ό,σους ενδεχομένως θεωρούν άδικη αυτή την κριτική ευτυχώς υπάρχει το διαδίκτυο. Ας αναζητήσει το απάνθισμα των δηλώσεων, προτάσεων, σκέψεων και αφορισμών του: δεν θα βρει τίποτε άλλο παρά φλυαρίες, κενολογίες και μπόλικη χρυσόσκονη για να καλλωπισθεί το τίποτε.
Όπως κάθε star που σέβεται τον εαυτό του έτσι και ο Άρης δεν μπορεί να θεωρηθεί υπόδειγμα πίστης και πολιτικής ευθυέπειας. Στήριξε τη Ντόρα στην προσπάθειά της να καταλάβει την Ν.Δ., αλλά μετά το ναυάγιο της, ως άλλη Κλεοπάτρα, προσπάθησε να προσεγγίσει το νικητή!Μόνο η πεισματώδης εμμονή του Σαμαρά στον σεβασμό αρχών και αξιών εμπόδισαν την ολοκλήρωση της απιστίας. Αυτή είναι η διαφορά των δύο κόσμων: ό,τι για τα αστέρια του θεάματος είναι αδιανόητο και επιζήμιο, για τους πολιτικούς ηγέτες είναι στάση ζωής και απαρέγκλιτη αρχή.

Έχουμε λοιπόν ένα γάμο που τον υπαγορεύουν οι ανάγκες της στιγμής.

Η Ντόρα χρειάζεται προσωπικό για τη γαλέρα της και ο Άρης χρειάζεται κατεπειγόντως σκηνή για να αναδείξει το ταλέντο του.

Τι θα προκύψει κανείς δεν το γνωρίζει. Το πιθανότερο είναι ότι, προς ικανοποίηση του φιλοθεάμονος κοινού, μόλις ο Άρης αρχίσει να εκτελεί τον θεατρικό του ρόλο η Ντόρα, κραδαίνοντας το μαστίγιο, θα επιχειρήσει να τον σύρει στο κωπηλατήριο της γαλέρας. Άλλωστε για εκεί τον προορίζει.
Εμείς πάντως πιστεύουμε ότι ο Άρης θα προτιμήσει να φουντάρει στη θάλασσα παρά να τραβάει κουπί παρέα με τον Σκυλακάκη και τον Κιλτίδη.
Είπαμε… η τέχνη θέλει θυσίες! Όχι κι έτσι όμως!