Μιλάει ο Τσίπρας, αποχωρεί η Χρυσή Αυγή. Μιλάει ο Μιχαλολιάκος, αποχωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ.
Και για την ΔΗΜΑΡ να το καταλάβουμε. Οι άνθρωποι έχουν μαζέψει τα απόβλητα του ναζιστή Σημίτη και την απολογήτρια του εμπνευστή του Χίτλερ Ρεπούση, οπότε έχουν κάθε λόγο να ψάχνουν απεγνωσμένα κάποιον να του κολλήσουν την ταμπέλα του “πιο ναζί από εμάς”.
Και την Χρυσή Αυγή την καταλαβαίνουμε. Πρώτη φορά στη βουλή, μονοψήφιο ποσοστό, το σύστημα την χρησιμοποιεί ως μπαμπούλα για να παραστήσει τον ηθικοπλάστη. Η έλλειψη σοβαρότητας δεν δικαιολογείται, αλλά εξηγείται.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως που ο λαός τον τίμησε με την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης,
το θέαμα είναι το λιγότερο γελοίο. Είναι δύσκολο μεν να ξεπεράσεις την υφή της Αλαβανικής οπερέτας του 3,5% και τον ρόλο της παπανδρεϊκής παρααντιπολίτευσης που έπαιζε, αλλά όταν ένας στους τρεις Έλληνες σε ψηφίζουν, απαγορεύεται να κάνεις τον ταλιμπάν. Εκτός εάν προτιμούν να ξιφομαχούν με δράκους, άρα είναι μέρος του παραμυθιού. Που τελειώνει με το ξεπούλημα της Ελλάδας.
Σοβαρευτείτε γιατί η οργή στην κοινωνία γίνεται ανεξέλεγκτη.