Όλη η δευτερολογία Σαμαρά

Στην κοινοβουλευτική συζήτηση των τελευταίων δύο ημερών, μας δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τη σύγκρουση ανάμεσα στο καινούργιο που γεννιέται και στο παλιό που αντιστέκεται: με τις εμμονές του, τα κολλήματά του, τις κακές – κάκιστες συνήθειές του, όπως αυτή που δείξατε τώρα να μην έχετε τον πολιτικό πολιτισμό να ακούσετε, όπως σας άκουσαν οι άλλοι, και την πεισματική του επιμονή σε ό,τι απέτυχε! Σε ό,τι χρεοκόπησε, σε ό,τι έχει εγκαταλειφθεί σε όλο τον κόσμο.

Από τη μία πλευρά, λοιπόν, παρακολουθήσατε τις τοποθετήσεις τριών κομμάτων που αποφάσισαν να συνεργαστούν, να ξεπεράσουν τις όποιες εμμονές τους και να ξεμπλοκάρουν μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που χρόνια τώρα έχει ανάγκη ο τόπος…
Κι από την άλλη πλευρά, παρακολουθήσατε τη λυσσώδη αντίσταση κομμάτων που αντιπροσωπεύουν το παλιό, προσπαθούν να περισώσουν το παλιό, εκφράζουν την αντίσταση σε κάθε αλλαγή, την οπισθοδρόμηση και τη χρεοκοπία.
Πριν απ΄ όλα, να πω ότι κανείς εδώ μέσα δεν είναι «αναμάρτητος». Και κανείς δεν έχει δικαίωμα να κουνά το δάχτυλο στους άλλους: Όλα τα κόμματα έχουν κάνει σοβαρά λάθη στο παρελθόν. Όλα τα κόμματα έχουν ευθύνες που φτάσαμε ως εδώ.
Δεν έκαναν όλοι τα ίδιοι λάθη, ασφαλώς… Δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευθύνες. Αλλά «αναμάρτητος» δεν υπάρχει. Το ποιος φέρει τις μεγαλύτερες ευθύνες το συζητήσαμε προεκλογικά. Ο λαός το έκρινε κι έβγαλε την ετυμηγορία του. Και μας έστειλε εδώ για να διορθώσουμε τα λάθη. Για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Και για να συνεργαστούμε μεταξύ μας…
Υπάρχουν λοιπόν, εδώ μέσα πολιτικά κόμματα που σεβάστηκαν τη λαϊκή ετυμηγορία και αποφάσισαν να συνεργαστούν, ανοίγοντας νέους δρόμους για τη χώρα.
Όπως υπάρχουν και κόμματα που αντιστέκονται σε κάθε αλλαγή. Και επιμένουν στο παλιό που χρεοκόπησε πλήρως και καταδικάστηκε στη συνείδηση του λαού.
Πράγματι, κάποια κόμματα έχουν κάνει πολύ κακό ξεκίνημα εδώ μέσα:
Εμείς εξαγγείλαμε μεγάλες πρωτοβουλίες αποκρατικοποιήσεων. Όπως έχει συμβεί σε όλη την Ευρώπη εδώ και δεκαετίες. Όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο.
Και τι μας απάντησαν ;
Ότι βάλαμε, λέει, «αγγελτήριο πώλησης» της Ελλάδας!
Αυτός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ο πιο φτηνός και χονδροειδής λαϊκισμός! Αυτό που έφερε τη χώρα στο σημερινό κατάντημα. Που κάποιοι εδώ μέσα δεν μπορούν ακόμα να αποβάλλουν…
Είναι τάχα «ξεπούλημα» της Ελλάδας η αξιοποίηση της τεράστιας περιουσίας της για να αποφύγουμε την πτώχευση;
Εδώ μιλάμε για περιουσιακά στοιχεία που σήμερα παραμένουν ανενεργά. Που απαξιώνονται. Που τα έχουν βάλει στο μάτι επιτήδειοι για να τα καταπατήσουν. Σε μερικές περιπτώσεις το έχουν ήδη κάνει…
Είναι τάχα «ξεπούλημα» της χώρας να σταματήσουμε αυτό το σκάνδαλο και να αξιοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία με όφελος για το Δημόσιο συμφέρον;
Το «Ελληνικό» έπαψε να είναι αεροδρόμιο εδώ και πάνω από δέκα χρόνια. Κάθεται αναξιοποίητο! Είναι τάχα «ξεπούλημα» να το αξιοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε έσοδα για το δημόσιο, επενδύσεις και θέσεις εργασίας για τα νέα παιδιά τα άνεργα και μεγάλο χώρο πρασίνου;
Και τι θα γίνει το «Ελληνικό» αν το αξιοποιήσουμε; Θα το πάρει κάποιος να… φύγει, να πάει αλλού; Αυτά είναι ανοησίες.
Το «Ελληνικό» θα μείνει στη θέση του, θα δημιουργήσει ανάπτυξη, αλλά και εισόδημα για το δημόσιο. Ώστε να μπορέσουν να μειωθούν οι φόροι και να αποκατασταθούν οι συντάξεις.
Τι είναι όλα αυτά τα τμήματα της δημόσιας περιουσίας που θέλουμε να αξιοποιήσουμε; Είναι, ακριβώς, περιουσιακά στοιχεία που θα μπορούσαν να τροφοδοτούν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Κι αντί να συμβεί αυτό, σήμερα μένουν αδρανή.
Είναι εγκαταλειμμένες περιοχές – μερικές μάλιστα κινδυνεύουν να γίνουν σκουπιδότοποι, αν δεν έχουν γίνει ήδη – που αύριο θα γίνουν ξενοδοχειακές μονάδες και συνεδριακά κέντρα και συγκροτήματα παραθεριστικών κατοικιών. Και πάρκα. Και θεματικά πάρκα.
Όπου θα δουλεύουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σε καλά αμειβόμενες δουλειές κι όπου θα συγκεντρώνονται εκατομμύρια επισκεπτών κάθε χρόνο, θα αφήνουν εισόδημα στη χώρα και θα δημιουργούν πλούτο για τους Έλληνες.
Η Ελλάδα έχει μεγάλο απόθεμα περιουσίας, που, όμως, παραμένει αδρανής. Εμείς εξαγγείλαμε ότι θα μετατρέψουμε μέρος αυτής της αδρανούς περιουσίας σε αναπτυξιακό κεφάλαιο. Για να βγούμε από την κρίση. Για να πάψουμε να είμαστε εξαρτημένοι από τους δανειστές μας. Για να βγούμε από τους μηχανισμούς στήριξης και τα Μνημόνια.
Κι απέναντί μας βρίσκονται κάποιοι, που καταγγέλλουν τάχα τα Μνημόνια, αλλά δεν θέλουν να κάνουμε τίποτε για να ξεφύγουμε απ’ αυτά. Κι αυτή είναι η πρώτη τους μεγάλη αντίφαση.
Μας κατηγορούν ότι άλλα λέγαμε πριν τις εκλογές, κι άλλα εξαγγείλαμε τώρα! Εγώ θα τους φρεσκάρω λίγο τη μνήμη. Για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας μίλησα πριν ακόμα από το Μνημόνιο του 2010. Κι από το καλοκαίρι του 2010 θέσαμε το θέμα αυτό, όταν η τρόικα ακόμα δεν το έβλεπε. Και επιμείναμε σε αυτό. Και στην πορεία πείστηκαν κι άλλα κόμματα. Και οι επόμενες κυβερνήσεις, στις οποίες εμείς δεν συμμετείχαμε το αποδέχθηκαν. Και προχώρησε. Κι εμείς, παρά το γεγονός ότι δεν συμμετείχαμε τότε στην κυβέρνηση, το στηρίξαμε. Και σε κάθε «Ζάππειο» που μίλησα παλαιότερα, αλλά και προεκλογικά, δεν σταμάτησα να το επαναλαμβάνω.
Τι δεν θυμούνται; Τι δεν κατάλαβαν;
Σήμερα θα κάνουμε όλοι μαζί, με πιο αποφασιστικά βήματα, κάτι που έχει ήδη αρχίσει, κάτι στο οποίο υπάρχει πλήρης συμφωνία μεταξύ μας. Με μόνους να φωνασκούν, όσους θέλουν η περιουσία του δημοσίου να παραμείνει ανενεργή. Και να συνεχίσει να λεηλατείται και να καταπατείται…
Να σας απαντήσω και για τις αποκρατικοποιήσεις. Δεν λέμε τίποτε διαφορετικό απ’ ό,τι συμβαίνει παντού στον κόσμο. Πάρτε για παράδειγμα τα τραίνα. Παντού στην Ευρώπη, το λειτουργικό μέρος των σιδηροδρόμων έχει αποκρατικοποιηθεί στον ένα ή τον άλλο βαθμό.
Κι αυτό φέρνει επενδύσεις και θέσεις εργασίας. Εδώ οι σιδηρόδρομοι συσσωρεύουν ελλείμματα κάθε χρόνο και χρέη για το δημόσιο. Για να μη πω για αδιαφάνεια και για σκάνδαλα.
Να σας διορθώσω και μερικά για τα οποία φαίνεται δεν είστε καλά πληροφορημένος: Στη Βρετανία τα τραίνα αποκρατικοποιήθηκαν όχι επί Θάτσερ, αλλά τρία χρόνια αφού έφυγε η Θάτσερ από την Πρωθυπουργία. Και οι Εργατικοί που αρχικά είχαν πει ότι θα τα κρατικοποιούσαν, όταν εκλέχθηκαν βοήθησαν κι εκείνοι να ολοκληρωθεί η αποκρατικοποίηση των σιδηροδρόμων. Σήμερα η βασική εταιρία των σιδηροδρόμων παραμένει υπό δημόσιο έλεγχο για άσχετο λόγο, γιατί χρεοκόπησε πριν δέκα χρόνια. Αλλά δεν είναι δημόσια. Και πέρα απ’ αυτήν υπάρχουν στον αγγλικό σιδηρόδρομο ιδιωτικές εταιρείες – πάροχοι. Όπως υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη.
Στα δικά μας τώρα: Η αλήθεια είναι ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πέρσι δεν έβγαλε ελλείμματα, έβγαλε πολύ μικρό κέρδος. Αλλά πότε; Μετά από μεταρρυθμίσεις και περικοπές κόστους που όταν επιβλήθηκαν, όλοι αυτοί που επικαλούνται σήμερα την «κερδοφορία» της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ήταν στα κάγκελα και προσπαθούσαν να τις ματαιώσουν! Όμως, ο ΟΣΕ συνολικά εξακολουθεί να παράγει ζημιές και να συσσωρεύει χρέη.
Εμείς θέλουμε να αποκρατικοποιήσουμε το λειτουργικό μέρος του ΟΣΕ για να έλθουν επενδύσεις. Γιατί οι σιδηρόδρομοι στην Ελλάδα είναι υποβαθμισμένοι. Και γιατί υπάρχει ενδιαφέρον από ξένους επενδυτές να αγοράσουν μερίδιο από τη λειτουργία τους και να κάνουν επενδύσεις ακόμα και στα δίκτυα, που θα μείνουν, ασφαλώς, υπό δημόσιο έλεγχο.
Μας είπαν, κάποιοι, ότι δεν θέλουν τις αποκρατικοποιήσεις που προτείνουμε εμείς, αλλά ότι εκείνοι προκρίνουν προγράμματα αξιοποίησης με διεθνείς κοινοπραξίες και διακρατικές συμφωνίες.
Και ποιος τους είπε ότι εμείς δεν θα κάνουμε και το ένα και το άλλο; Τους πληροφορώ ότι υπάρχει ενδιαφέρον από διάφορες διεθνείς κοινοπραξίες και από ισχυρά κρατικά κεφάλαια, να επενδύσουν στον λειτουργικό μέρος του ελληνικού σιδηρόδρομου. Κι έτσι να το αναβαθμίσουν.
Το ίδιο ισχύει και για την απελευθέρωση της Ενέργειας. Το ξέρουν, ότι – με την εξαίρεση των φωτοβολταϊκών – δεν γίνονται σήμερα επενδύσεις μακράς πνοής στο χώρο της Ενέργειας; Ότι οι ενεργειακές ανάγκες της χώρας καλύπτονται από εισαγωγές; Κι ότι το κόστος της ενέργειας ανεβαίνει συνεχώς, πράγμα που πλήττει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής Οικονομίας;
Πώς θα αντιστρέψουμε αυτή την πολύ επικίνδυνη τάση, αν δεν γίνουν άμεσα επενδύσεις στον ενεργειακό χώρο; Και ποιος θα κάνει επενδύσεις; Το υπερχρεωμένο δημόσιο; Πείτε μου; Οι φίλοι που δεν έχετε;
Αν δεν απελευθερώσουμε την αγορά ενέργειας, θα μείνουμε σύντομα χωρίς ανταγωνιστική ενέργεια. ’ρα καταδικασμένοι στην υπανάπτυξη! Αυτό θέλουν κάποιοι, όπως φαίνεται. Εμείς το απορρίπτουμε!
Είχαν το θράσος να μας πουν, ακόμα, δύο πολιτικοί αρχηγοί το είπαν αυτό, ότι θα ματαιώσουν τις αποκρατικοποιήσεις όταν έλθουν στην εξουσία! Και ότι θα βάλουν και φυλακή όσους προχωρήσουν σε αποκρατικοποιήσεις! Δηλαδή μας απειλούν με φυλακή!
Ακούστε κύριε Τσίπρα: Αφήστε τα παλιά, παχιά λόγια, τις απειλές και το παραμύθι του φόβου που πάτε να σπείρετε στον κόσμο. Αφήστε τους άλλους. Αν είναι, εμένα θα βάλετε πρώτο στη φυλακή. Έτοιμος είμαι και σας περιμένω, κύριε Τσίπρα! Αφήστε τις απειλές. Δεν σηκώνουν ούτε η Βουλή, ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι τέτοιες απειλές. Τους απειλείτε να μην υπογράφουν τίποτα. Ουσιαστικά αυτό κάνετε και είναι αδιανόητο. Είμαι από το 1977 Βουλευτής. Πρώτη φορά έχει συμβεί στο χώρο της Βουλής να ειπωθεί κάτι τέτοιο και είναι αδιανόητο.
Γιατί στην καλύτερη για σας περίπτωση, δεν ξέρετε τι λέτε. Και δεν ξέρετε τι κάνετε… Τρομοκρατείτε όσους θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα! Αυτό κάνετε…
Όπως κάποιοι ξένοι αξιωματούχοι, που τους κατήγγειλα από το βήμα αυτό μόλις προχθές, και που όταν η Ελλάδα προσπαθεί να ξεμπλοκάρει τις αποκρατικοποιήσεις, κάνουν δηλώσεις ότι θα η χώρα μας θα επιστρέψει στη δραχμή! Κι έτσι αποθαρρύνουν επενδυτές για την Ελλάδα. Το ίδιο ακριβώς κάνετε κι εσείς, κύριε Τσίπρα!
Υπάρχουν έξω κάποιοι που θέλουν να απομονώσουν την Ελλάδα, να την διώξουν από το ευρώ, να την τιμωρήσουν παραδειγματικά, για να «συνετίσουν» τις υπόλοιπες χώρες που έχουν προβλήματα.
Εμείς ξέρουμε πόσο καταστροφικό θα ήταν αυτό για τη χώρα μας. Αλλά και για την Ευρώπη, τελικά. Γι’ αυτό και αγωνιζόμαστε να το ματαιώσουμε. Εσείς το βοηθάτε και το αβαντάρετε. Αβανταδόροι στο λόμπι τις δραχμής έχετε γίνει, κύριε Τσίπρα!
Ύστερα μας κατηγορείτε ότι τρομοκρατούσαμε τον ελληνικό λαό κατά του ΣΥΡΙΖΑ τις παραμονές των εκλογών…
Ξεχνάτε ότι ουρές στις τράπεζες σχηματίστηκαν όταν βγήκαν δικοί σας εκπρόσωποι και προεξοφλούσαν φόρο επί των καταθέσεων. Πριν προλάβουμε να απαντήσουμε εμείς…
Κι ύστερα αμέσως μετά τις εκλογές, όταν απομακρύνθηκε ο κίνδυνος να κυβερνήσετε, άρχισε πάλι ο κόσμος να επιστρέφει τις καταθέσεις του. Εσείς τρομοκρατούσατε τον κόσμο τότε. Αλλά δεν σας πέρασε.
’λλωστε το καταλάβατε και μόνοι σας και προσπαθήσατε να τα μαζέψετε, αλλά χωρίς επιτυχία…
Εσείς τρομοκρατείτε τους πιθανούς επενδυτές και τώρα. Παίζετε το ίδιο παιγνίδι με όσους προσπαθούν να διώξουν την Ελλάδα από το ευρώ. Παριστάνετε τους «αντιμνημονιακούς», αλλά παίζετε το παιγνίδι εκείνων που θέλουν να σπρώξουν την Ελλάδα στην πλήρη χρεοκοπία και στην έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Και τότε να δείτε, κύριε Τσίπρα, τι λεηλασία του εθνικού πλούτου έχει να γίνει. Όταν η χώρα δεν θα έχει συνάλλαγμα για να εισάγει ούτε τρόφιμα, ούτε φάρμακα, ούτε καύσιμα, τότε να δείτε τι Μνημόνια θα την εξαναγκάσουν να υπογράψει και πώς θα ανοίξει ο δρόμος για την αληθινή λεηλασία του εθνικού πλούτου.
Αυτά εμείς προσπαθούμε – τα τρία κόμματα – να τα αποτρέψουμε. Κι εσείς κάνετε ό,τι μπορείτε για να τα επισπεύσετε. Αβανταδόροι του λόμπι της δραχμής έχετε καταλήξει. Αλλά δεν θα σας περάσει τελικά. Αυτό, τελικά, να το θυμάστε, κύριε Τσίπρα…
Εμείς το ίδιο πράγμα λέμε μονότονα, από την αρχή. Ο μόνος δρόμος να αποφύγουμε την πλήρη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ είναι Ανάπτυξη και Επενδύσεις.
Εσάς όλα αυτά σας προκαλούν αλλεργία και κάνετε ό,τι μπορείτε για να παραμείνει η δημόσια περιουσία αδρανής, οι δημόσιες επιχειρήσεις ελλειμματικές, η νοσηρή γραφειοκρατία απείραχτη, οι συντεχνίες πανίσχυρες.
Κάνετε ό,τι μπορείτε για να μην αλλάξει τίποτε, να χάσουμε τα πάντα για πολλές δεκαετίες.
Εμείς μιλάμε για επενδύσεις. Κι εσείς επαναλαμβάνετε μονότονα: κράτος-κράτος και περισσότερο κράτος.
Όλες οι χώρες του κόσμου αναζητούν επενδύσεις. Κι εσείς κάνετε ό,τι μπορείτε για να μη γίνουν στην Ελλάδα…
Εμείς μιλάμε για θέσεις εργασίας για τους ανέργους σήμερα κι εσείς μιλάτε ως εκπρόσωποι ασύδοτων συντεχνιών που θέλουν να διασώσουν τα προνόμια τους. Σαν εκπρόσωποι των πάσης φύσεως Φωτόπουλων μιλάτε, κύριε Τσίπρα…
Πέστε τους, λοιπόν, ότι το πάρτι των ανεύθυνων συντεχνιών τελείωσε! Προχθές μας είπατε, παραφράζοντας στίχο του Καβάφη, «και τώρα τι θα κάνετε χωρίς βαρβάρους»;
Αφού σας αρέσει ο Καβάφης, λοιπόν, να σας απαντήσω με Καβάφη:
Πέστε στον κ. Φωτόπουλο, που επάξια εκπροσωπείτε:
Αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις…
Κι επειδή βλέπετε ότι και αποφασισμένοι είμαστε να προχωρήσουμε και έχουμε ισχυρή ενότητα μεταξύ μας για να τα καταφέρουμε, καταλήγετε σε αληθινό παραλήρημα, κατηγορώντας μας ότι, τάχα, εγκαταλείψαμε το στόχο της επαναδιαπραγμάτευσης – το άκουσα και μόλις πριν!
Πρώτα-πρώτα εγώ στην ομιλία μου αναφέρθηκα ρητά στην προοπτική της επαναδιαπραγμάτευσης.
Επανέλαβα ότι θέλουμε να αλλάξουμε όχι τους στόχους του Προγράμματος, αλλά όσα δημιουργούν ύφεση κι εμποδίζουν να πιάσουμε τους στόχους. Αυτό λέω από την αρχή. Αυτό έχω επαναλάβει στις επιστολές μου προς τους ξένους ηγέτες.
Προφανώς η διαπραγμάτευση δεν θα είναι εύκολη. Και ο δρόμος, ναι, θα είναι ανηφορικός. Αλλά τι απ’ αυτά δεν καταλαβαίνετε;
Διευκρίνισα ακόμα, ότι έχουμε εξ αρχής απορρίψει τις μονομερείς ενέργειες. Από το Μάιο του 2010, όταν καταψηφίζαμε το Μνημόνιο, υπογραμμίζαμε ότι «σεβόμαστε τις υπογραφές της χώρας, ότι το κράτος έχει συνέχεια και η Ελλάδα έχει φιλότιμο».
Τι θα πει αυτό; Ότι θέλουμε να αλλάξουν τα υφεσιακά τμήματα του Προγράμματος, αλλά όχι με μονομερείς ενέργειες. Με επαναδιαπραγμάτευση! Αυτό που έλεγα τότε – και από τότε συνεχώς – αυτό επανέλαβα και προχθές. Τι δεν καταλαβαίνετε;
Κι ύστερα, εσάς γιατί σας πιάνει ο πόνος για την «επαναδιαπραγμάτευση»; Εσείς μέχρι πριν δύο μήνες ήσασταν εναντίον κάθε ιδέας για επαναδιαπραγμάτευση. Ζητούσατε ακύρωση του Μνημονίου!
Κι ύστερα μάλλον καταλάβατε ότι αυτά δεν γίνονται και το μαλακώσατε: ανακοινώσατε ότι δεν θα ακυρώσετε τη δανειακή συμφωνία, αυτή καθεαυτή, αλλά μόνο τους εφαρμοστικούς της νόμους που αποτελούν εσωτερικό δίκαιο.
Όμως, κι αυτό μονομερής ενέργεια είναι! Και οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα. Διακοπή χρηματοδότησης της χώρας, χρεοκοπία και εκ των πραγμάτων έξοδο από το ευρώ.
Υπέρ μονομερών ενεργειών ήσασταν και υπέρ μονομερών ενεργειών παραμένετε! Εμείς την ύφεση θέλαμε να επαναδιαπραγματευθούμε εξ αρχής, αυτήν επιμένουμε να επαναδιαπραγματευθούμε και σήμερα.
Εσείς δεν θέλετε να επαναδιαπραγματευθείτε τίποτε. Εσείς, πρώτα θέλετε να απομονώσετε τη χώρα κι ύστερα να κάνετε τον έσχατο εκβιασμό από θέση απόλυτης αδυναμίας!
Εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με αυτά. Όπως κι εσείς δεν έχετε καμία σχέση με την επαναδιαπραγμάτευση!
Εμείς ποντάρουμε στο γεγονός ότι η Ευρώπη σήμερα αλλάζει. Και όποιος δεν το βλέπει ότι αλλάζει, είναι εκτός πραγματικότητας. Και αναγνωρίζει ότι ταυτόχρονα με τη δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να υπάρξουν και άμεσα μέτρα Ανάπτυξης. Γι’ αυτό και αναζητούμε συμμάχους στην Ευρώπη. Εσείς παίζετε το παιγνίδι όσων δεν μας θέλουν στο ευρώ και κατεδαφίσατε συμμαχίες εκεί που θα μπορούσατε γόνιμα να τις φτιάξετε να δουλεύουν υπέρ του τόπου.
Και σας το ’χουν πει και ευρωπαίοι πολιτικοί που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό σας χώρο και που σίγουρα δεν πίστεψαν ποτέ στην συνταγή του Μνημονίου.
Ακόμα και τέτοιοι πολιτικοί που είναι, δυνητικά, δικοί μας σύμμαχοι στην επαναδιαπραγμάτευση, σας έχουν πει ότι οι μονομερείς ενέργειες που έχετε στο μυαλό σας – δική τους είναι η λέξη – αποτελούν «ανοησίες»!
Είπατε ότι η Ελλάδα πρέπει να μπει στη νέα απόφαση για επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών χωρίς να εγγραφεί στο δημόσιο χρέος.
Αυτό ασφαλώς όλοι το θέλουμε και ήδη το επιδιώκουμε. Και υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να το επιτύχουμε.
Αλλά πως θα το επιτύχουμε; Με μονομερείς ενέργειες που οδηγούν εκτός ευρώ; Για να επιτύχουμε οτιδήποτε, πρέπει να παραμείνουμε στο ευρώ. Εσείς μας οδηγείτε εκτός…
Κι αυτό είναι η πιο μεγάλη σας αντίφαση: Διακηρύσσετε ότι θέλετε, υποτίθεται, να μείνουμε στο ευρώ και κάνετε ό,τι μπορείτε για να βγούμε!
Διακηρύσσετε ότι θέλετε, υποτίθεται, να αλλάξετε τη δανειακή σύμβαση και κάνετε ό,τι μπορείτε για να μείνουμε χωρίς συμμάχους στην επαναδιαπραγμάτευση!
Κι ύστερα μαζί με κάποια άλλα κόμματα αντίστοιχης νοοτροπίας – που συνήθως σας αντιγράφουν – μας εγκαλείτε γιατί δεν αναφέραμε αυτά που περιγράφονται σαφώς και ρητώς στην προγραμματική μας σύγκλιση. Όπως η μείωση των φορολογικών συντελεστών, ή η αποκατάσταση των χαμηλοσυνταξιούχων.
Κατά σύμπτωση και τα δύο υπάρχουν στην ομιλία μου. Αλλά και πέρα απ’ αυτό, ανέφερα ρητά πως όλα τα σημεία της προγραμματικής συμφωνίας σύγκλισης των τριών κομμάτων, αποτελούν δεσμεύσεις που ισχύουν απολύτως και αποτελούν την πυξίδα της πολιτικής μας. Κι αυτό ισχύει για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση πιο συγκεκριμένα, και για την αποκατάσταση της εξισωτικής στους κτηνοτρόφους και για όλα τα άλλα, που υποτίθεται ότι «ξέχασα» να αναφέρω.
Τίποτε δεν «ξέχασα», όπως είπαν κάποιοι εδώ μέσα: Αντίθετα τόνισα, δύο φορές μάλιστα, πως όλα ισχύουν. Και πως για όλα αυτά αυτή η κυβέρνηση θα δώσει τις μάχες που αξίζει να δοθούν για τον ελληνικό λαό.
Στις προγραμματικές δηλώσεις μίλησα, κυρίως, για κάποια άμεσα βήματα που μπορούμε να κάνουμε εμείς. Πέρα απ’ όσα θα επαναδιαπραγματευθούμε.
Αντίθετα, εσείς μας προειδοποιήσατε ότι θα παρουσιάσετε πρόγραμμα διακυβέρνησης. Πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου είχατε πει άλλα. Μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου τα αλλάξατε. Και τώρα μας λέτε ότι θα μας εμφανίσετε καινούργια. ’ντε να δούμε αν αυτή τη φορά θα το επιτύχετε. Με την τρίτη!
Γιατί αυτά που μας παρουσιάσατε ως τώρα, δεν ήταν «πρόγραμμα διακυβέρνησης». Ήταν πρόγραμμα διάλυσης των πάντων. Αλλά κι απόδειξη απίστευτης ανετοιμότητας εκ μέρους σας.
Παίξατε κορώνα-γράμματα την Ελλάδα στην Ευρώπη. Παίξατε κορώνα-γράμματα αν θα γίνετε και κυβέρνηση; Και δεν είχατε πρόγραμμα;
Και μια αναφορά στο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης. Το θέμα δεν είναι αν θα την αποκαλούμε παράνομη μετανάστευση ή λαθρομετανάστευση. Όπως και να την αποκαλούμε, είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε άμεσα. Και η προγραμματική σύγκλιση χαράσσει μιαν ολόκληρη στρατηγική για το πως θα την αντιμετωπίσουμε.
Ένα από τα σημεία, είναι η προσαρμογή του Νόμου για την ιθαγένεια σε ό,τι ισχύει σε άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου για αντίστοιχα προβλήματα.
Κι όχι μόνο για την ιθαγένεια. Συνολικά για το νομικό πλαίσιο της Μεταναστευτικής πολιτικής.
Προφανώς όταν μιλάμε για προσαρμογή του νόμου, αυτό σημαίνει αλλαγή του νόμου. Μόνο που αυτό αναζητούμε τρόπους να γίνει συναινετικά, με τη μέγιστη συναίνεση της Ελληνικής Βουλής. Και μπορεί να συμβεί αυτό!
’λλωστε το τι ακριβώς ισχύει στον Ευρωπαϊκό Νότο, είναι κάτι στο οποίο εύκολα μπορούν να συμφωνήσουν κόμματα που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Κι αν έχετε απορία, ρίξτε μια ματιά για να διαπιστώσετε τι ισχύει στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου…
Όποιος προσπαθεί να τορπιλίσει την επίλυση αυτού του προβλήματος συναινετικά, δεν θέλει να αντιμετωπίσει την παράνομη μετανάστευση. Θέλει να παραμένει πρόβλημα διχαστικό για την ελληνική κοινωνία. Αυτό το παιχνίδι εμείς – τα τρία κόμματα που συγκροτούν την κυβέρνηση – δεν θα το παίξουμε!
Μας προειδοποίησαν, τέλος, ότι δεν ασχολούνται με την αντιπολίτευση. Γιατί ετοιμάζεται ο κ. Τσίπρας, σύντομα να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ! Τι σημαίνει αυτό; Απλή αμετροέπεια; Η λύση; Μεγαλομανία; Ή μήπως ότι εύχονται την πλήρη αποτυχία κάθε προσπάθειας να ξεπεράσει η χώρα την κρίση;
Και ετοιμάζονται να επωφεληθούν από τα ερείπια; Μας είπαν ότι θα τους βρούμε, λέει, απέναντι, εντός κι εκτός της Βουλής. Τι θα πει αυτό; Ότι δεν θα έχετε καμία αντίρρηση να καεί και πάλι η Αθήνα; Το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι να διαλυθούν τα πάντα για να ’ρθετε να κυβερνήσετε. Να σας θυμίσω ότι δεν είναι δεκαπενταμελές συμβούλιο…
Φοβίζουν τον ελληνικό λαό κι ύστερα κατηγορούν άλλους για τον τρόμο που μόνοι τους σκορπούν. Διώχνουν επενδύσεις κι ύστερα κατηγορούν άλλους για τα αδιέξοδα που έχουν προκύψει.
Παίζουν τα παιχνίδια εχθρών της χώρας κι ύστερα εμφανίζονται «αντιμνημονιακοί». Πάντως, εγώ σας προειδοποίησα: αυτές οι απειλές δεν περνάνε.
Κάτι ακόμα: Να θυμάστε ότι κανένας δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Ούτε η δική σας κοινοβουλευτική Ομάδα. Όλοι έχουν την ιστορία τους. Όλοι διέπραξαν τα σφάλματά τους.
Υπάρχουν όμως εκείνοι που είδαν τα σφάλματά τους και προσπαθούν να τα διορθώσουν. Όπως υπάρχουν κι εκείνοι που επιμένουν στα ίδια σφάλματα και προσπαθούν να εμποδίσουν να ξεκολλήσει η χώρα από το τέλμα.
Το καινούργιο το είδατε στις προτάσεις των τριών κομμάτων μας.
Που σας είναι «ανυπόφορες» ακριβώς γι’ αυτό: γιατί αντιπροσωπεύουν το καινούργιο, κι εσείς είστε προσκολλημένοι στο παλιό.
Το καινούργιο το είδατε και σε κάτι ακόμα: Στο ότι τρία κόμματα με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, συνεργάζονται σήμερα για να βγάλουν τη χώρα από το τέλμα.
Κι απέναντί τους έχουν κόμματα που το καθένα κατηγορεί όλους τους άλλους και σπέρνουν τη μισαλλοδοξία.
Ο εύκολος δρόμος της μισαλλοδοξίας είναι το παλιό, το εύκολο, η «πεπατημένη» που μας έφερε ως εδώ. Ο δύσκολος δρόμος της συνεργασίας και της κοινής ευθύνης είναι το καινούργιο, αυτό που έκαναν όλες οι χώρες όταν βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, αυτό που έκαναν πάντα και οι Έλληνες όταν βρίσκονταν μπροστά σε τέτοιους κινδύνους.
Το καινούργιο το είδατε ακόμα στις προτάσεις μας για αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Ό,τι πιο ριζοσπαστικό και συγκεκριμένο έχει προταθεί ποτέ. Και στηρίζονται σήμερα από τρία κόμματα με ευρύτατη κοινωνική πλειοψηφία.
Γι’ αυτά, όμως, δεν μας είπαν κουβέντα. Γιατί δεν τους ενδιαφέρει το καινούργιο. Αρκεί να μην πειραχθεί το παλιό, που εκπροσωπούν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ζήτησα να στηριχθεί αυτή η προσπάθεια, ακόμα κι από όσους δεν συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Και μου απάντησαν κάποιοι με ευθεία υπονόμευση κάθε τέτοιας εθνικής συλλογικής προσπάθειας! Μέχρι και με απειλές να μας βάλουν φυλακή! Δυστυχώς, δεν έδειξαν να ωριμάζουν. Ευτυχώς, δεν τους παίρνουμε στα σοβαρά. Ο καθένας μπορεί να κρίνει, ποιος προσφέρει σε αυτόν τον τόπο και ποιος προσπαθεί απλώς να επωφεληθεί ιδιοτελέστατα από τα προβλήματα αυτού του τόπου.
Κάποιοι είχαν υποσχεθεί «σοβαρή αντιπολίτευση»… Πίστευα στην ενηλικίωσή τους.
Κι άκουσα παιδαριώδεις κραυγές να υπερασπίζονται γεροντικές πολιτικές προκαταλήψεις.
Χαιρετίζω όσους στηρίζουν τη μεγάλη και κοινή εθνική προσπάθεια. Και εξακολουθώ να περιμένω πως όσοι δεν τη στηρίζουν ακόμα, αργά ή γρήγορα θα ενηλικιωθούν κι αυτοί.
Καλώ το σώμα να ψηφίσει τις προγραμματικές δηλώσεις που – επαναλαμβάνω – περιλαμβάνουν ασφαλώς και όλα τα σημεία της προγραμματικής σύγκλισης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Πολλά δύσκολα μας περιμένουν από δω και μπρός. Εμείς ζητάμε ενότητα. Από διαφορετικές αφετηρίες και με διαφωνίες ακόμα, αλλά ενότητα.
Αυτήν την εντολή μας έδωσε ο ελληνικός λαός. Αυτήν την εντολή υπηρετούμε. Με πρόγραμμα, με ευθύνη, με αποφασιστικότητα, με ψυχραιμία και με εθνική λογική. Να βγούμε από την κρίση και να μείνουμε στο ευρώ. Και να το κάνουμε ενωμένοι.
Με την ψήφο εμπιστοσύνης σας, δεν σας ζητώ τίποτε παραπάνω. Και τίποτε λιγότερο. Να σεβαστούμε την εντολή του Ελληνικού λαού…
Σας ευχαριστώ