“…ήλθε η ώρα του λογαριασμού και των συνεπειών ενός χρεοκοπημένου και εν πολλοίς διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος…”
Η πρωτοφανής θεομηνία που έχει κτυπήσει την χώρα τους τελευταίους μήνες, ασφαλώς δεν δημιουργήθηκε ξαφνικά ένα πρωί! Είναι η φυσιολογική κατάληξη του συνεχούς κατήφορου της χώρας, σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως φτάσαμε στο τέλος της κατηφόρας! Πιάσαμε πάτο, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Δεν είναι οικονομικό μέγεθος η κρίση που βιώνουμε. Δεν είναι καν το άθροισμα της αρνητικής συνεισφοράς των κυβερνήσεων στα δημόσια οικονομικά. Είναι αστεία η προσπάθεια αλλήλων, να χρεώσουν στον αντίπαλο την κρίση, επιστρατεύοντας λογιστικά μεγέθη. Αθροίζοντας τα φέσια που επέφερε στη χώρα ο καθένας τους, από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Απλώς ήλθε η ώρα του λογαριασμού και των συνεπειών ενός χρεοκοπημένου και εν πολλοίς διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Η κρίση που ζούμε δεν είναι οικονομική, είναι πολιτική. Δεν ξεμείναμε από χρήματα, από πατριωτισμό ξεμείναμε!
«Η σημερινή κρίση- οφείλεται στην έλλειψη ηθικών αρχών. Η εργατικότητα, η εντιμότητα, η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός στη γνώμη του άλλου, η συνείδηση καθήκοντος και ευθύνης δεν υπάρχουν πια στον τόπο μας» έλεγε ακριβώς ένα χρόνο πριν, όταν ήδη τα πρώτα σύννεφα εμφανίζονταν απειλητικά στον ορίζοντα, ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, υποδεικνύοντας μάλιστα και τον αυτουργό: «Τα κόμματα- είχε πει-δεν σκέφτονται το καλό του τόπου, όσο το καλό του κόμματος… Ο κομματισμός συνεπάγεται αναξιοκρατική επιλογή προσώπων, που έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να μην έχουν ηθικές βάσεις και να καταλήγουν σε σκάνδαλα, σε διαφθορά, που είναι το βασικό μειονέκτημα του σημερινού μας πολιτικού βίου».
Αυτό είναι το πρόβλημα και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε τη λύση του. Από εκεί ξεκινούν και εκεί τελειώνουν όλα. Είναι πλέον θέμα επιβίωσης της χώρας η θέσπιση κανόνων και αρχών, που επιτέλους θα ισχύουν για όλους. Είναι προφανές πως χρειάζεται μια μικρή επανάσταση και η ολοκληρωτική αλλαγή νοοτροπίας, είναι η μοναδική λύση. Δεν μπορεί για παράδειγμα να συνεχιστεί η αθλιότητα που λέγεται «νόμος περί ευθύνης υπουργών».
Δεν είναι δυνατόν να διατηρηθεί η σκανδαλώδης «ασυλία» των βουλευτών απέναντι στον νόμο. Δεν γίνεται να συνεχίσουμε να κρύβουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί που λέγεται «εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή». Ο κύριος Παπανδρέου που δείχνει να έχει επίγνωση της κατάστασης, έχει πλέον τη μοναδική ευκαιρία να παλέψει με το τέρας που καταβροχθίζει χρόνια τώρα τη χώρα! Και μάλιστα με καλές πιθανότητες να νικήσει, καθώς θα έχει πολλούς συμμάχους στο πλάι του.
ΥΓ. Ανάρπαστο έγινε στα βιβλιοπωλεία του Ρέικιαβικ, το πόρισμα του Ισλανδικού κοινοβουλίου, για τα αίτια της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Στις 2000 σελίδες του, καταγράφονται με κάθε λεπτομέρεια, όλες οι ευθύνες, όλες οι λάθος αποφάσεις, όλα τα σκάνδαλα της πολιτικής ηγεσίας που προκάλεσαν το ναυάγιο της χώρας. Να μια καλή ιδέα για να γίνει η αρχή!
Πηγή
http://kostasxan.blogspot.com/2010/04/blog-post_4302.html#ixzz0lMKgLy3M