«Δεν ξεχνώ», δεν είναι απλά ένα σύνθημα που κρατά τη μνήμη σε εγρήγορση. Είναι υπόσχεση σε όσους πολέμησαν, σε όσους έπεσαν στη μάχη, σε όσους εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και έγιναν πρόσφυγες στην ίδια την πατρίδα τους.
«Δεν ξεχνώ», είναι βίωμα αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία και την εθνική κυριαρχία ενάντια σε κάθε μορφής κατακτητή, στρατιωτικό ή οικονομικό.
Πέρασαν 38 χρόνια από την τουρκική εισβολή κι ακόμη υπάρχουν αγνοούμενοι.
Ακόμη υπάρχουν συγγενείς που τους αναζητούν.
Ακόμη υπάρχουν γονείς που ψάχνουν τα παιδιά τους.
Ακόμη υπάρχουν εγκλωβισμένοι στην κατεχόμενη Κύπρο. Εγκλωβισμένοι που αρνούνται να αφήσουν τα σπίτια τους στον κατακτητή και κρατούν ψηλά τη σημαία του ελληνισμού.
Όπως την κράτησε ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος με την γενναία στάση του απέναντι στο σχέδιο Ανάν, εμπνέοντας όλο τον ελληνισμό.
Για τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΛΗΝΕΣ η Κύπρος δεν θα’ ναι ποτέ μακριά. Χαιρετίζουμε τους Κύπριους αδελφούς μας και δεσμευόμαστε ότι θα είμαστε πάντα μαζί τους στους αγώνες τους μέχρι τη μέρα της λευτεριάς, μέχρι τη μέρα που θα φύγει η τελευταία μπότα του κατακτητή, μέχρι τη μέρα που θα ξαναχτυπήσουν οι καμπάνες του Απόστολου Ανδρέα στο Ριζοκάρπασο, μέχρι τη μέρα που θα επιστρέψουν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους».