Γράφει ο Ν. Λυγερός
Η πορεία της ελληνικής ΑΟΖ δεν σταματά! Την ΑΟΖ τη θέλει ο ελληνικός λαός όχι μόνο επειδή είναι ένα σύμβολο πλέον, αλλά διότι είναι η αρχή μιας νέας περιόδου για την Ελλάδα με το κεφάλι ψηλά, που δεν ξέρει να γονατίζει ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Αφού το θέλει η κυβέρνηση και μάλιστα δυναμικά, αφού το θέλουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε άλλο για να περάσουμε στο στάδιο της υλοποίησης. Μελετάμε όλες τις λεπτομέρειες πια, όχι για να ξέρουμε αν θα κάνουμε ή όχι την ελληνική ΑΟΖ, αλλά το πώς θα την υποστηρίξουμε πρακτικά και αποτελεσματικά, αφού θα την κάνουμε. Ο καθένας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ζούμε ιστορικές στιγμές για την πατρίδα μας. Κι αν αυτός ο αγώνας φαίνεται ασήμαντος ή ανύπαρκτος για μερικούς, δεν έχει καμία σημασία, διότι είναι οι ίδιοι που θα αλλάξουν γνώμη μόλις υλοποιηθεί η όλη διαδικασία. Δεν υπάρχει σημείο που δεν εξετάζουμε, έτσι ώστε να διευκολύνουμε κάθε βουλευτή της Βουλής των Ελλήνων την ώρα που θα ψηφίσει…για την θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Πρέπει να εξαντλήσουμε όλες τις περιπτώσεις, για να πάψουν πια οι επιφυλάξεις και οι φοβίες που χαρακτηρίζουν την πολιτική μας εδώ και χρόνια. Ο ελληνικός λαός έχει ανάγκες και έχει ανάγκη από αποφασιστικότητα, διότι ξέρει να αντέχει, αλλά αγαπά και την ελευθερία του. Δεν μπορεί να είναι συνεχώς πολιορκημένος και να μην έχει καμία προοπτική εξόδου από την κρίση. Η ελληνική ΑΟΖ ετοιμάζεται και πρέπει να το μάθει, για να χαμογελάσει πρώτα το χειλάκι κι ύστερα να μπορέσει να ακολουθήσει την κραυγή των αετών, όταν διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Μπορεί να μελετάμε τακτικές της κότας, επιχειρησιακά της πάπιας, στρατηγικές του γερακιού, αλλά δεν ξεχνάμε ποτέ την υψηλή στρατηγική των αετών. Δεν είμαστε εδώ για τη μιζέρια. Ακόμα και η αθλιότητα έχει μεγαλοσύνη. Η Ελλάδα μπορεί να είναι μία μικρή χώρα, όπως λένε μερικοί, αλλά έχει μέσα της το βάθος του χρόνου κι όταν απτά συνειδητοποιήσει ότι έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στη Μεσόγειο, τότε θα καταλάβει ως γη θάλασσας ότι έχει το δικαίωμα να ζήσει ελεύθερη και μάλιστα να είναι όχι μόνο ενεργειακός κόμβος, όπως ήδη μπορεί μέσω του φυσικού αερίου της Κύπρου, αλλά να είναι αυτή ένας γνήσιος ευρωπαϊκός γεωπολιτικός παίκτης. Διότι μία μέρα κάποιος πρέπει να πει «φτάνει» σε αυτήν την οικονομική καταπίεση. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, όπως το κάνουμε εδώ και αιώνες, γι’ αυτό το λόγο είμαστε ακόμα εδώ, δίχως να έχουμε υποκύψει σε κανέναν, δίχως να έχουμε προσκυνήσει τους εχθρούς. Έτσι είμαστε ελεύθεροι πολιορκημένοι, αλλά ελεύθεροι με το μέλλον μας στα χέρια μας, με την ελληνική ΑΟΖ στο κεφάλι μας.