Η θλιβερή στιγμή της δικαίωσης.

Γράφει η Ανακόντα.

“Ρουμελιώτης: Το ΔΝΤ γνώριζε ότι θα αποτύχει το πρόγραμμα”
Χρόνια ολόκληρα μάχης σήμερα δυστυχώς δικαιώθηκαν.
Δεν παραγνωρίζω τη μεγάλη αξία άλλων εθνικών θεμάτων, λιγότερο ή περισσότερο γνωστών στο ευρύ κοινό, αλλά το εν λόγω ζήτημα έχει γίνει επικοινωνιακό κτήμα κάθε Έλληνα.
Πολύ πριν από την ύπαρξη του πρώτου Μνημονίου είχα προειδοποιήσει για τον πραγματικό στόχο αλλοδαπού προγράμματος που θα εμφανιστεί “από τον ουρανό”.
Πολύ πριν το Μεσοπρόθεσμο είχα προειδοποιήσει για τη δομική συνέπεια του προγράμματος: δεν ήταν θέμα λανθασμένης εφαρμογής αλλά εσκεμμένου σχεδιαστικού transfer of illusion.
Πολύ πριν το τελευταίο Μνημόνιο και τις Δανειακές του Αγγλικού Δικαίου είχα προειδοποιήσει για τη φαυλότητα του όποιου χρηματοδοτικού μηχανισμού τέτοια υφής. Με στοιχεία, όχι με θεωρίες.
Το σύνολο της τεκμηρίωσης ήταν διαθέσιμο σε όλες τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες είχαν ενημερωθεί αρμοδίως όχι μόνο για το στόχο αυτών των μηχανισμών διαχείρισης μαζών αλλά και για την επιτακτική ανάγκη δημιουργίας ανεξάρτητου Ελληνικού Σχεδίου για να βγούμε από την κρίση.
Από την πρώτη στιγμή είχα επισημάνει την αναγκαιότητα ύπαρξης shared responsibility, χωρίς την οποία θα είχαμε βαρύτατες επιπτώσεις από την αποδοχή της κυριότητας του αλλοδαπού προγράμματος που θα μας κατέστρεφε.
Από τους αρμόδιους πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες για την προστασία και προώθηση των πολιτικών, οικονομικών και εν γένει εθνικών στρατηγικών συμφερόντων της Χώρας καθώς και την πρόληψη και αντιμετώπιση δραστηριοτήτων που συνιστούν απειλή κατά του εθνικού πλούτου της Χώρας δεν υπάρχει απολύτως καμία δικαιολογία.
Με τη δήλωση του εκπροσώπου της Ελλάδος στο ΔΝΤ, αυτή τη στιγμή δίδεται στην Ελλάδα μια εκπληκτική ευκαιρία να πατήσει σε μια εντελώς διαφορετική διαπραγματευτική βάση. Προφανώς αυτό δεν είναι κατανοητό σε γίδια ή πουλημένους (ή και τα δύο), όσο και να φωνάζουν προσποιούμενοι τους πατριώτες αλλά μασάνε γιδόχορτο όταν έρχεται η στιγμή της αλήθειας.
Η υλοποίηση προγράμματος το οποίο σχεδιάστηκε για να αποτύχει με βάσει το Αγγλικό Δϊκαιο είναι αδικαιολόγητη.
Δεν τίθεται πλέον θέμα συζήτησης περί Μνημονίου, αναδιαπραγμάτευσης ή άλλων παρόμοιων ψευτοδικαιολογιών αποφυγής της αληθείας: αν δεν υπάρξει ΣΗΜΕΡΑ εθνική συστράτευση σε μια ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, θα γίνει σαφές εκ του αποτελέσματος ότι η αστική δημοκρατία στην Ελλάδα δεν δύναται να παράξει ένα εθνικά βιώσιμο αποτέλεσμα και, ως εκ τούτου, δεν λειτουργεί, όπως το Σϋνταγμα ορίζει, υπέρ του Έθνους – με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό.
Κάνω ΕΚΚΛΗΣΗ σε όλες τις υγιείς δυνάμεις να πράξουν το αυτονόητο σε αυτό το σταυροδρόμι. Δεν υπάρχει περιθώριο αναμονής, παρερμηνείας ή στουρθοκαμηλισμού. Οι μάσκες έπεσαν.