Είναι απολύτως κατανοητό. Ξέρεις τι είναι να είσαι από τους πρωτεργάτες της ανόδου του μεγάλου στοχαστή, Γιώργου Παπανδρέου στην εξουσία και όμως να σου πάρει μέσα από τα χέρια τον δήμο ο Βασίλης Μιχαλολιάκος; Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κυρίου Μπόμπολα, του κυρίου Ψυχάρη και άλλων “παραγόντων” της ενημέρωσης…Ξέρεις τι είναι να βλέπεις να παριστάνουν τους δημάρχους οι ουρανοκατέβατοι Καμίνης και Μπουτάρης, που διασύρουν με την παρουσία τους και τις πράξεις τους την αυτοδιοίκηση και εσύ να είσαι απλώς αντιπολίτευση;
Λογικά συναισθήματα για έναν άνθρωπο όπως ο Γιάννης Μίχας που είναι αυτοδιοικητικός. Είναι δεδομένο ότι εάν ήταν αντιπολίτευση στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη, θα είχε θέματα 24 ώρες το 24ωρο για να σφυροκοπά τις εκεί δημοτικές αρχές.
Στον Πειραιά του Μιχαλολιάκου όμως, ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι άχαρος, αφού τις περισσότερες φορές βρίσκεται στην δύσκολη θέση να υπερψηφίζει ή να συντάσσεται μερικώς με τις πρωτοβουλίες της δημοτικής αρχής.
Φανταστείτε ότι τους τελευταίους μήνες, ακόμα και για τις παρατάξεις της αριστεράς, η κύρια αντιπολιτευτική ρητορική είναι “Όχι εισιτήρια στις παραλίες του Πειραιά”, αίτημα που βρίσκει σύμφωνο και τον …δήμαρχο!
Έτσι, η παρέμβαση του κυρίου Μίχα με δελτίο τύπου στο οποίο κατηγορεί τον δήμαρχο Πειραιά ότι προβαίνει σε μονολόγους και εκτόξευση λάσπης από την ζωντανή εκπομπή “Η ώρα του Δημάρχου” στο δημοτικό ραδιόφωνο, μόνο ως αποτέλεσμα θλίψης μπορεί να εξηγηθεί αφού η εκπομπή στηρίζεται αποκλειστικά σε παρεμβάσεις ακροατών στις οποίες απαντά ζωντανά και χωρίς λογοκρισία ο δήμαρχος. Φανταστείτε να τολμούσαν να κάνουν παρόμοια εκπομπή οι καμινομπουτάρηδες, τι τσίρκο θα γινόταν από τους εξοργισμένους πολίτες που βλέπουν τις πόλεις τους να εξαθλιώνονται μέρα με τη μέρα.
Το απλούστερο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει ο κύριος Μίχας, θα ήταν να σηκώσει το τηλέφωνο και να παρέμβει στην εκπομπή ώστε να αμυνθεί αφού θεωρεί ότι θίγεται.
Αντ’ αυτού, αναλώνεται σε μακροσκελείς μονολόγους μέσω δελτίων τύπου, κατηγορώντας τον Μιχαλολιάκο για …μονόλογο!