“…. Δεν θα ήταν ενδιαφέρον, ο έφηβος-μαθητής Λυκείου, μαζί με την
αριστουργηματική…. (λεγόμενη) Παριζιάνα και το…όντως άπαιχτο
κόσμημα των Μελισσών, εμβληματικά έργα του Μινωικού Πολιτισμού,
να γνώριζε και αυτές τις…. πεζές αλήθειες;
Αν μη τι άλλο, δεν θα θεωρούσε… περιττή την χρήση προφυλακτικού!….”
Ας δούμε όμως τα πράγματα με την σειρά τους:
Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ: Τον Μίνωα,περιώνυμο βασιλιά της Κρήτης, βασάνιζε μια φοβερή αρρώστια:
Κατά την συνουσία, αντί για σπέρμα, χύνονταν από το “σώμα” του….φίδια, σκορπιοί
και ….σαρανταποδαρούσες, που κατάτρωγαν τα σπλάχνα κάθε γυναίκας-ερωμένης του,
από τις…αμέτρητες που είχε.
Μια ιδιαίτερα σκληρή εικόνα!
Ο Μίνωας,
προφανώς με ένα από τα…ΤΡΑΓΙΚΑ θύματα του φοβερού αφροδίσιου νοσήματος (1),
με εμφανή τα υπονοούμενα για την….ανεύθυνη(να το πούμε…κομψά)
ερωτική συμπεριφορά του!
Πολλές γυναίκες πέθαναν, με αυτόν τον φρικτό τρόπο, επειδή ο Μίνωας,
παρά την αρρώστιά του, αναζητούσε νέες ερωμένες, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Συνέπειες βέβαια που, ως προς τον ίδιο, ήταν συγκριτικά αμελητέες :
Εξαιτίας αυτής της αρρώστιας,
δεν μπορούσε, απλά(!) , να αποκτήσει παιδιά
με την επίσημη σύζυγό του, την Πασιφάη!
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Τον Μίνωα θεράπευσε η Πρόκριδα.
Τοποθέτησε μια κύστη από δέρμα κατσίκας στο σώμα της γυναίκας.
Έτσι τα…φίδια χύνονταν ΠΡΩΤΑ στην κύστη (2).
Σύμφωνα πάντως, με άλλη παραλλαγή, ο Μίνωας θεραπεύτηκε,
πίνοντας ένα βότανο, που το έλεγαν «κιρκαία ρίζα»!
Προφανώς θα είχε ενδιαφέρον να αναγνωρισθεί και να ταυτοποιηθεί και….επιστημονικά,
το “μυθικό” (άγνωστο, μέχρι στιγμής) αυτό βότανο(3)
(Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το Ομηρικό “μώλυ”,
βότανο πολυθεραπευτικό,
το οποίο μέχρι σήμερα δεν… ταυτοποιήθηκε επιστημονικά).
ΤΑ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ:
Για τον Μίνωα:
Πρώτον απαλλάχτηκε από το φοβερό νόσημα,
αλλά και από τις τύψεις(εάν είχε) ότι η δική του απόλαυση, σήμαινε φρικτό τέλος
για τις πάμπολλες ερωτικές συντρόφους του.
Δεύτερον, απέκτησε παιδιά από την σύζυγό του Πασιφάη, όπως την Αριάδνη,
πασίγνωστη από τον… μίτο της,
που ναι μεν ερωτεύτηκε τον Θησέα, αλλά του την πήρε ο Διόνυσος,
γοητευμένος από την ομορφιά της.
Κι ένα τρυφερό ενσταντανέ, σε αντίθεση με την προηγούμενη:
Στην εικόνα η Αριάδνη και ο Διόνυσος,
σε…. διακοπές,
όπως φαίνεται άλλωστε και από την χαλαρή στάση τους,
σε κάποια από τις….Εξωτικές Παραλίες της ΝΑΞΟΥ,
του πανέμορφου Ελληνικού Νησιού, στο Αιγαίο Πέλαγος,
στην ονομασία του οποίου άλλωστε έβαλε και αυτή το… χεράκι της!
Για την Πασιφάη: Έγινε μητέρα επιτέλους.
Αλλά, επειδή ο ερωτύλος Μίνωας, με την Κύστη-προφυλακτικό πλέον στο χέρι,
συνέχισε τις απιστίες, του ανταπέδωσε τα ίσα:
Λέγεται άλλωστε ότι ήταν αυτή που του…προκάλεσε(!) την αρρώστια.
Και αργότερα, «ΤΟΥ» γέννησε ένα χαριτωμένο παιδάκι, με το όνομα ΑΣΤΕΡΙΩΝ,
από την ένωσή της, (αφού έβαλε την τέχνη του και ο Δαίδαλος), με έναν ωραίο θεϊκό ταύρο.
Το παιδάκι αυτό, αργότερα, πήρε το παρατσούκλι (προσωνύμιο) ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ.
(κακός που είναι ο κόσμος)
Ο Μίνωας, αναγκαστικά το υιοθέτησε και μάλιστα του…έκτισε και δικό του «σπίτι» (Λαβύρινθος).
Όταν οι αγγειογράφοι έχουν χιούμορ:
Η Πασιφάη με το… μωράκι της!
Στην εικόνα, η Πασιφάη με τον Αστερίωνα….βρέφος ακόμη,
στην αγκαλιά της,
ετοιμάζεται να τον θηλάσει.
Ακόμη τότε το… παιδί, έπινε μόνο… γάλα!
Αργότερα βέβαια, ως…. ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ πλέον,
ο μικρός άλλαξε τις….. διατροφικές του συνήθειες!
Έτρωγε μόνο…. κρέας!
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1) Ο μύθος ανατανακλά μνήμες από κάποια, αφροδίσιας αιτιολογίας,
επιδημία που…. «αφάνισε ολόκληρες φυλές» (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, Εκδ. Αθηνών, Ι. ΚΑΚΡΙΔΗ)
2) «κύστιν αιγός ενέβαλεν εις γυναικός φύσιν(αιδοίον)
και ο Μίνως τους όφεις, ΠΡΟΤΕΡΟΝ, εξέκρινεν εις την κύστιν»(P. Decharme)
(η κύστη-προφυλακτικό δηλαδή, δεχόταν πρώτη το άρρωστο σπέρμα του Μίνωα)
3) Τόσο ΓΗΙΝΟΣ και τόσο ΕΥΑΛΩΤΟΣ, και ο…. θαλασσοκράτορας Μίνωας,
στην καθημερινότητά του! Καθόλου απόμακρος, καθόλου… μυθικός,
αντίθετα με τις αδυναμίες ενός άνθρωπου της… διπλανής πόρτας!
Δεν θα ήταν ενδιαφέρον, ο έφηβος-μαθητής Λυκείου, μαζί με την
αριστουργηματική…. Παριζιάνα και το… άπαιχτο κόσμημα των
Μελισσών, να γνώριζε και αυτές τις πεζές(!) αλήθειες,
πίσω από τον… λαμπερό “θρονο του Μίνωα”, τα… εξωτικά
Αργοναυτικά ή τα ηρωικά της Τροίας!
Όπως και να ‘χει όμως:
Η εξιδανίκευση,το δήθεν παιδαγωγικό(;) στρογγύλεμα, η απόκρυψη,
η διαρκής εξύμνηση, η αφελής ηρωολογία, η βολική συμβολοποίηση…κλπ,
ίσως δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση, προκειμένου να αρθρώσουμε
έναν ΠΕΙΣΤΙΚΟ λόγο….προστασία τουλάχιστον από τις δικές μας αυταπάτες!
Χρυσόστομος Τ.
http://chrisblog.gr