ΑΛΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΝ ΒΡΕΘΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΗ

…μπορούσαμε να την είχαμε αποφύγει
            Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Τα αναμενόμενα σκληρά οικονομικά μέτρα, είναι βέβαιο ότι φέρουν πολλούς Έλληνες στο χείλος της εξαθλίωσης, αν δεν την έχουν ήδη γευτεί στο πετσί τους. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει άλλη λύση, άλλη διέξοδος από την κρίση. Για όσους υποστηρίζουν την αδήριτη ανάγκη παραμονής στο Ευρώ, μάλλον είναι ο μόνος δρόμος για την εξάλειψη του δημοσιονομικού ελλείμματος και σε κάθε περίπτωση δεν χρειαζόταν καμία Τρόϊκα ή άλλον να μας υποδείξει ή επιβάλει την εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος. Το έλλειμμα αυτό δεν είναι μόνο κάτι πιο πάνω από τα 3 δις που εμφανίζεται, αλλά τουλάχιστο 10 δις αφού το κράτος χρωστάει στους φαρμακοποιούς, ιατρούς, κλπ προμηθευτές του δημοσίου πάνω από 6 δις. Είναι απαράδεκτο επομένως να ξοδεύουμε 10 δις περισσότερα από τα έσοδά μας, άρα πρέπει να πάρουμε μέτρα να ισοσκελίσουμε έξοδα – έσοδα σαν φρόνιμοι νοικοκυραίοι.
Επομένως δεν υπάρχει άλλη οδός παρά να περιορίσουμε τα έξοδα του κράτους και συγχρόνως να αυξήσουμε τα έσοδα μέσα από ανάπτυξη που δημιουργούν οι επενδύσεις. Οι επενδύσεις όμως και η πολυπόθητη ανάπτυξη θέλει χρόνο για να δημιουργηθεί, ακόμη και οι πιο άμεσες, όπως αυτές που αναπτύξαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας.
Το μόνο που μπορεί να γίνει, είναι οι θυσίες αυτές που καλείται να υποστεί ο λαός, να μοιραστεί σε περισσότερο χρόνο, έτσι ώστε να καθίστανται ηπιότερες. Αυτός είναι και ο λόγος της επιμήκυνσης που επιζητεί η Κυβέρνηση, κάτι που πιστεύουμε θα επιτύχει.
Το καίριο και αποφασιστικό ερώτημα όμως είναι πως και γιατί φθάσαμε ως εδώ. Ήταν ή δεν ήταν αναπόφευκτη η εμπλοκή μας στην οικονομική καταιγίδα που βρισκόμαστε; Η άποψή μου είναι ότι μπορούσαμε να παρακάμψουμε την επερχόμενη διεθνή οικονομική κρίση, με λιγότερες θυσίες και ηπιότερες επιδράσεις.
Η διαφαινόμενη έλευση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ομοιάζει με το πλοίο που βρίσκεται στη μέση του ωκεανού και το δελτίο καιρού προειδοποιεί ότι εκδηλώνεται ισχυρή καταιγίδα στην πορεία του. Ο σώφρων πλοίαρχος πρέπει να επαναπροσδιορίσει την πορεία του έτσι ώστε η καταιγίδα, αν δεν είναι δυνατό να την αποφύγει τελείως, να το πλήξει κατά το δυνατό ελαφρότερα, παρακάμπτοντας την καταιγίδα.
Ο άφρων ή εντεταλμένος πλοίαρχος δεν αλλάζει καθόλου πορεία και κατευθύνεται κατ’ ευθείαν στο κέντρο της καταιγίδας, οπότε επέρχεται ο πανικός. Για αποφευχθεί ο κίνδυνος να βυθιστεί αύτανδρο το πλοίο, παραιτείται ο πλοίαρχος και αναλαμβάνει άλλος την διακυβέρνηση, ας πούμε ο υποπλοίαρχος.
Είναι φανερό ότι οι κινήσεις του νέου πλοιάρχου, δεν είναι πλέον πως θα αποφύγει την καταιγίδα, αφού βρίσκεται ήδη στο κέντρο της, αλλά πώς να αποφευχθεί η βύθιση του πλοίου κατ’ αρχήν και στη συνέχεια πως θα κατορθώσει να απομακρυνθεί από την καταιγίδα με τις λιγότερες απώλειες. Σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε τώρα ως χώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι αυτός που έχει αναλάβει το δύσκολο αυτό έργο να βγάλει την χώρα από την οικονομική κρίση με τις λιγότερες κατά το δυνατό θυσίες των πολιτών. Στην προκειμένη αυτή περίπτωση είναι αναγκαίο:
Πρώτον να συμπαρασταθούν ΟΛΟΙ στη μεγάλη αυτή προσπάθεια και να συμβάλουν ο καθένας από τη θέση του και τις δυνατότητές του για να επιτευχθεί ο εθνικός αυτός σκοπός και όταν επιτευχθεί, να ανταμειφτούν αναλόγως, καθώς και να εξεταστεί ποιος, πως και γιατί ευθύνεται που μας έρριξε μέσα στην καταιγίδα και
Δεύτερον να συνειδητοποιήσουν ΟΛΟΙ ότι όχι μόνο είναι άδικο αλλά μαρτυρεί σύγχυση και έλλειψη κρίσης να κατηγορείται ο Σαμαράς ότι άλλα έλεγε πριν ένα ή δύο χρόνια. Τότε ήταν η στιγμή που ο σώφρων πρωθυπουργός θα άπρεπε να αλλάξει πορεία ώστε να παρακάμψει την οικονομική καταιγίδα με τις λιγότερες πιθανές ζημίες και εκεί ακριβώς απέβλεπαν οι παροτρύνσεις του Σαμαρά προς την Κυβέρνηση με το Ζάππειο Ι+ΙΙ.
Πολύ σωστά λοιπόν τώρα που είμαστε μέσα στον κυκλώνα, δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής των προληπτικών μέτρων και πρέπει να παρθούν έκτακτες αποφάσεις για μέτρα όπως αυτά που ακούγονται για να αποφύγουμε την κατάρρευση, να μειώσουμε το δημοσιονομικό έλλειμμα, κάτι που είναι εκ των ων ουκ άνευ, για να ισορροπήσουμε την οικονομία μας και να αποκαταστήσουμε  την αξιοπιστία μας στην Ευρώπητην οποία απωλέσαμεαπό τις άφρονες (;) αποφάσεις του προηγουμένου πρωθυπουργού και να τύχουμε της αναγκαίας συμπαράστασης και βοήθειας της Ευρώπης.
Καλό κουράγιο λοιπόν, όπως μας είπε ο πολύς Ολυ Ρεν, υπομονή και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Νίκος Αναγνωστάτος
            e-mail: [email protected]