Έχει απόψε ένα φεγγάρι….

Έχει απόψε ένα φεγγάρι,
ολόγιομο, σε φοντο βιολετί,
π´ αφηνει ενα δρομο απο χρυσάφι,
να τρεξω, να τ αρπαξω, πριν χαθει…
Απεναντι μου ειναι, το κοιταζω,
και σκεφτομαι καρδουλα μου και συ,
εκει, πισω απ τους ίσκιους θα το ψαχνεις,
στα ματια σου τα γκριζα να χαθεί…..
Τα δεντρα τα ψηλα που σου το κρυβουν,
τ αγερι θα λυγισει να το δεις,
ζωούλα μου, θα ΄ρθεί να σε φωτίσει,
μ’ ασήμι και χρυσαφι θα λουστείς!
Το δρομο που χαραζει ως τ αστέρια
μπορείς, θα καταφερεις να διαβεις,
κρατήσου, κοιταξε το, μη δειλιασεις
κι ορθή ξανά, ορκισου, να σταθεις!
Αφιερωμενο σ’ ενα παιδι που δινει την μάχη του.
Γλυτωνοντας απο τα νύχια "Εμπόρων" υγείας και "Άγγέλλων Θανάτου"…
Που σιμώνουν σαν τους χασάπηδες να δέσουν στις "κρικέλες" τους ανήμπορες ζωές…
Πείθοντας γονιούς να γίνουν Αβραάμ η Αγαμέμνονες….
AA