H απόφαση Ντράγκι, μια απόφαση στα μέτρα τη ς Γερμανίας

Από Zcode.info
Σε προηγούμενο άρθρο, μήνες πρίν αυτό που γράφω, είχα αναφερθεί στη μεγαλύτερη πιθανότητα να αποβληθεί η Γερμανία απο την ΕΕ από ότι η Ελλάδα από αυτήν (βλέπετε εδώ). Η απόφαση Ντράγκι μας φέρνει σε αυτό το σημείο. Οσο και να φαίνεται η απόφαση αυτή οικονομική, δεν ήταν. Πρόκειται για πολιτική απόφαση και λαμβάνει υπόψη το κριτήριο της αναγκαιότητας και της αμεσότητας εις βάρος του κριτηρίου της υψηλότερης αμοιβής αυτού που παράγει. Η Γερμανική πολιτική στα χρόνια που πέρασαν δεν συμμετείχε στη καλύτερη θεμελίωση του Ευρωπαικού οράματας αλλά στην διαμέσου της ανάπτυξης θεμελίωση της ηγετικής της θέσης στην Ευρώπη. Την ευκαιρία αυτή της την επέτρεψε η Μεγάλη Βρεττανία αλλά και οι ΗΠΑ, γιατί χρειαζόντουσαν έναν ισχυρό σύμμαχο δίπλα στη Ρωσία αλλά και δίπλα τους στη σκακιέρα της Νέας Τάξης.
Με την απόφαση Ντράγκι αποφεύχθηκε ο μεγάλος κίνδυνος κατάρρευσης της Ευρωζώνης, η άνευ ορίων αγορά τριετών ομολόγων από την ΕΚΤ λύνει το πρόβλημα ρευστότητας των υπερχρεωμένων χωρών του Νότου αλλά βάζει σε κίνδυνο το ευρώ αν η Γερμανία δεν δεχθεί να μειώσει τα κέρδη που έχει απο τα μεγάλα spreads των ομολόγων των χωρών του Νότου. Η εκτύπωση περισσοτέρων ευρώ θα απαλύνει το αποτέλεσμα μιας τέτοιας αποδοχής αφού θα αυξήσει την εμπορευσιμότητα των Γερμανικών προιόντων ενώ ο έλεγχος της αντίδρασης όσων δούν στο Νότο τους νέους κανόνες του παιγνιδιού θα γίνει μέσω της διόρθωσης των δημοσιονομικών και ανά περίπτωση, διότι τα ομόλογα θα αγοράζονται μόνο αν ακολουθούνται πιστά κάποιοι δημοσιονομικοί κανόνες.
Υπο την εξήγηση που έδωσα σε βάθος χρόνου και αφού ηρεμήσουν απο τη χαρά τους οι αγορές το ευρώ σε βάθος χρόνου θα πέσει ενώ η Γερμανική παραγωγή προιόντων θα αυξηθεί, ώστε να συγκερασθεί η “χασούρα”. Αυτό θα δημιουργήσει έναν μεγαλύτερο έλεγχο της Γερμανίας στα κράτη της Ευρζώνης.
Εύλογο είναι το ερώτημα μέχρι ποίου ορίου η Γερμανία θα αυξάνει την ανταγωνιστικότητα της εις βάρος των υπολοίπων.
Τό όριο της ανάπτυξης εξαρτάται απο το σημείο αναφοράς και την έκτασή του σε σχετική ισχύ, όπως αυτή μπορεί να εκφράζεται. Ενας τρόπος να βάλεις όριο μπορεί να είναι το όριο επιβίωσης, το μέγιστο ποσοστό ανεργίας καί άλλα. Η προστασία του οικοσυστήματος κα η εν γένει προστασία του βιοσυστήματος ανήκει σε αυτούς τους παράγοντες, υπό τον όρο ότι θα είναι ουσιαστικός και όχι εμβόλιμος. Η προστασία του περιβάλλοντος ας πούμε υπήρξε ένας τρόπος να γίνει αποβιομηχάνιση σε πολλές χώρες ώστε να προκύψει το βιομηχανικό θαύμα της Γερμανίας. Η γνώση της τεχνολογίας αποτελεί ένα όπλο επιβίωσης για τις μικρότερες χώρες μόνο που δεν έχει μπεί στο τραπέζι των προσφορών. Ενα παράδειγμα αυτού που λέω είναι το Ισραήλ, που χάρη στη τεχνολογία που διαθέτει κατορθώνει και επιβιώνει στη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η Τουρκία επίσης και για το λόγο αυτό έπαψε να χρειάζεται ως στρατηγικό σύμμαχο το Ισραήλ.
Το όριο ανάπτυξης της Γερμανίας εξαρτάται απο το πόσο θα αντέξουν τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης να συνεχίσουν να πτωχαίνουν. Αν κάποιο μέλος δεν αντέξει να φτωχαίνει θα φεύγει και το υψηλότερο μέλος στη κατάταξη φτώχειας θα γίνεται το νέο σημείο αναφοράς.
Η Ευρωζώνη δεν είναι σαν τις ΗΠΑ. Η συνθήκη π.χ. του Δουβλίνου για το μεταναστευτικό αποτελεί πρόβλημα στην ενοποίηση της ΕΕ ενώ στηρίζει την εθνική καθαρότητα των κρατών που δεν είναι στα σύνορά της. Η Ελλάδα έχει επιβαρυνθεί οικονομικά από το μεταναστευτικό κύμα ενώ η δημιουργία ΕΕΖ στα σύνορα της ΕΕ φαντάζει σαν μια ακόμη πολιτική λύση στο πρόβλημα..