Αγώνας επιβίωσης για τους εμπόρους

Απογοήτευση φέρνουν στην Εθνική Συνομοσπονδία Ελλη­νικού Εμπορίου τα συμπεράσματα έρευνας που διεξάγει για τη δυναμική της ανεργίας στον χώρο του εμπορίου και τις επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των εμπόρων…
Ο εμπορικός κόσμος ζητά δεκατρείς άμεσες δράσεις για ένα ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα. Υπογραμμίζεται δε ότι τα στοιχεία δείχνουν πως σε πολλές περι­πτώσεις οι έμποροι δεν μπορούν να κλείσουν την επιχείρησή τους εξαιτίας των οφειλών τους στην εφορία και τον ΟΑΕΕ.
Σε υπόμνημα της η ΕΣΕΕ προς την κυβέρνηση και ιδιαίτερα προς το υπουργείο Οικονομικών και Ανάπτυξης, σχετικά με τις επιπτώ­σεις τις κρίσης στο εμπόριο, οι άνεργοι έμποροι καταθέσαν τις δι­κές τους προτάσεις για έξοδο από την κρίση και την επιστροφή στην εργασία.
Στα βασικά συμπεράσματα του υπομνήματος αναφέρεται ότι το εμπόριο αποτελεί ακόμη και σήμερα, και παρά τα μεγάλα πλήγμα­τα που έχει δεχτεί από τη μείωση της κατανάλωσης και τη δραματι­κή έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, έναν από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους «εργοδότες» της ελληνικής οικονομίας. Σήμερα, οι περίπου 280.000 εμπορικές επιχειρήσεις απα­σχολούν 693.700 άτομα, καλύπτοντας το 18,1% της συνολικής απασχόλησης στην οικονομία. Τα τελευ­ταία χρόνια της κρίσης, ο κλάδος δέχεται ισχυρές πι­έσεις, οι οποίες μεταφράζονται σε απώλεια περίπου 60.000 εμπορικών επιχειρήσεων και 143.563 θέσεων απασχόλη­σης. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι το μεγάλο πλήθος μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, που προσπαθούν να προσαρμοστούν στις συνεχώς εντεινόμενες συνθήκες ανταγωνισμού.
Υπογραμμίζεται με έμφαση ότι «Αντί να λιθοβολούνται οι ελλη­νικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να απαιτείται η κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού του ιδιωτικού τομέα, καθώς και η περαιτέρω μείωση των μισθών, ως μέτρων απαραίτητων για την τό­νωση της ανταγωνιστικότητας, θα ήταν καλύτερο οι προσπάθειες βελτίωσης των δομών της ελληνικής οικονομίας να επικεντρωθούν στον τρόπο λειτουργίας των θεσμών. Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ, οι κύ­ριες αιτίες που οι τιμές παραμένουν στη χώρα μας σε υψηλά επίπε­δα, σε σύγκριση με άλλες χώρες της ευρωζώνης σχετίζονται με:
♦ Την αύξηση των έμμεσων φόρων και ιδιαίτερα του ΦΠΑ.
♦ Τις ενδοομιλικές πωλήσεις των πολυεθνικών που «φουσκώ­νουν» τις τιμές στα ελληνικά ράφια.
♦ Την εσωτερική υποτίμηση του «ελληνικού ευρώ» κατά 25% έναντι του «γερμανικού ευρώ» και γενικά του Ευρωπαϊκού Βορρά παρά τη σταθερή ονομαστική ισοτιμία.
Ωστόσο, είναι κυρίως οι ενδοομιλικές πωλήσεις, το λεγό­μενο «transfer pricing» των μεγάλων πολυεθνικών ομί­λων καταναλωτικών προϊόντων με την τριγωνική δικτύ­ωση των πωλήσεων, που ευθύνονται για τις ιδιαίτερα υψηλές τιμές στα ελληνικά ράφια.
L1 από “topontiki”