Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Τι κρύβουν τα κόμματα; Τι δεν βλέπουν οι πολίτες; Τι έχει αλλάξει τα τελευταία σαράντα χρόνια;
Είναι ωφέλιμο, ο κάθε πολίτης να εξετάζει με προσοχή τις εξελίξεις και να προσπαθεί να βρει τι κρύβεται πίσω από την κάθε ενέργεια της εξουσίας, εγχώριας ή παγκόσμιας.
Από το 1980 και μετά, παρατηρούμε ότι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας άλλαζαν κάθε τόσο με τον κατώτατο μισθό να αυξάνεται χωρίς την αντίδραση των βιομηχάνων, τις
Τράπεζες να χορηγούν ανεξέλεγκτα δάνεια χωρίς τον απαιτούμενο έλεγχο ικανότητας του δανειολήπτη να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, αλλά και το Κράτος να παρουσιάζει κτυπητές αδυναμίες σε βασικές δομές του.
Έτσι είδαμε στον χώρο της Παιδείας, τα φροντιστήρια να αντικαθιστούν τα σχολεία. Για να μπορέσουν οι μαθητές να μάθουν αυτά που έπρεπε το επίσημο όργανο του Κράτους, το Σχολείο με τους εκπαιδευτικούς που ήταν στελεχωμένο να τους διδάξει, έπρεπε να πάνε σε ιδιωτικό φροντιστήριο.
Τι επετύγχανε το Κράτος με αυτή του την «αδυναμία»;
Τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που δεν μπορούσε να απορροφήσει στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση για να διδάσκουν στα σχολεία της χώρας, τους οδηγούσε στις αίθουσες φροντιστηρίων ή στα ιδιωτικά μαθήματα κατ’ οίκον κι όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Φυσικά, η δωρεάν Παιδεία ήταν ένα παραμύθι αλλά ποιος νοιαζότανε γι’ αυτό; Χρήματα για να καλυφθούν οι ανάγκες υπήρχαν!
Στον τομέα της Δημόσιας Υγείας παρατηρούμε ότι, ενώ κατασκευάστηκαν πολλά νοσοκομεία σε αρκετούς νομούς της χώρας, οι ασφαλισμένοι ήταν υποχρεωμένοι να πηγαίνουν σε ιδιωτικές κλινικές ή ιατρεία για να κάνουν διάφορες εξετάσεις, μόνο και μόνο, γιατί τα πανάκριβα μηχανήματα των νοσοκομείων, που είχαν αγοραστεί με τον ιδρώτα των εργαζομένων, σάπιζαν σε υγρές αποθήκες. Σήμερα, τα κρατικά νοσοκομεία είναι καταχρεωμένα ενώ οι μεγάλες ιδιωτικές μονάδες παροχής υγείας έχουν τεράστια κέρδη. Όμως ποιος νοιαζότανε γι’ αυτό; Χρήματα είχαμε και δεν μας ένοιαζε τι έκαναν οι πολιτικοί, το Κράτος!
Τα δάνεια που έδιναν οι Τράπεζες καθώς και οι μεγάλοι μισθοί, δεν κερδήθηκαν με αγώνες αλλά επειδή το Κεφάλαιο ήθελε να καταναλώνονται τα προϊόντα που παρήγαγε. Έπρεπε τα αυτοκίνητα που κατασκεύαζαν οι αυτοκινητοβιομηχανίες να πουληθούν, τα ρούχα να αλλάζονται σε κάθε εποχή (ποιος θυμάται από πότε έχει να βάλει σόλες σε παπούτσι;), το τραπέζι να είναι πλούσιο, η διασκέδαση τόσο έντονη που να αναδεικνύει τα ένστικτα.
Το ευαίσθητο, αρμονικό τραγούδι αντικαταστάθηκε από την ρυθμική κι άγρια αρκετές φορές μουσική. Μια ματιά στο πως χόρευαν πριν μερικές δεκαετίες οι άνθρωποι και πως χορεύουν σήμερα, επιβεβαιώνει την διαφορά. Τα ηθοπλαστικά έργα αντικαταστάθηκαν με σαπουνόπερες διαφθοράς, οι ανάλαφρες αλλά ταυτόχρονα ανεπανάληπτες κωμωδίες παρέδωσαν την σκυτάλη σε χυδαία δημιουργήματα γεμάτα ύβρεις και πρόστυχα λόγια. Όμως οι πολίτες δεν έβλεπαν αυτό που έφευγε πληγωμένο, γιατί ήταν αιχμάλωτοι του πάθους, της ηδονής, της κατανάλωσης.
Τα κόμματα και οι πολιτικοί τι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια;
Εξαφάνισαν τον πολιτισμό από την ζωή του Έλληνα. Και το έκαναν σκόπιμα. Για να πετύχουν όλα όσα ειπώθηκαν πιο πάνω. Και χωρίς πολιτισμό ο άνθρωπος είναι καράβι χωρίς πυξίδα.
Κατέστρεψαν την Ελληνική Γλώσσα με αποτέλεσμα τα Ελληνόπουλα σήμερα να επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας είτε λατινική γραφή, είτε αγγλικές λέξεις είτε την δική τους, σύγχρονη αργκό, που καμία σχέση δεν έχει με την πλούσια και πανέμορφη Ελληνική Γλώσσα. Τα Ελληνόπουλα αγνοούν στην πλειοψηφία τους, τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους και τα μοναδικά συγγράμματά τους που ακόμη και σήμερα αποτελούν τον οδηγό για τους ανθρώπους του Πνεύματος.
Αλλοίωσαν και παραμόρφωσαν την Ελληνική Ιστορία παραμορφώνοντας έτσι και την ψυχή των παιδιών μας, στερώντας τους το δικαίωμα να μάθουν τους αθάνατους Έλληνες Ήρωες.
Ξεφτίλισαν το εθνικό μας σύμβολο, την σημαία μας, χαρακτηρίζοντάς την «πανί» και την παρέδωσαν χωρίς ντροπή στα χέρια αλλοδαπών. Αν οι Έλληνες είχαν εθνική συνείδηση, θα είχαν οδηγήσει στο απόσπασμα εκείνον ή εκείνους που παρέδωσαν την σημαία σε ξένο.
Μας ξερίζωσαν κάθε αίσθημα αγωνιστικότητας κι ανδρείας κι από γενιά ηρώων μας κατάντησαν γένος θρασύδειλων ανθρωποειδών. Αυτό αποδείχθηκε με τα Ίμια, που πάρα πολλοί Έλληνες (;;;) είπανε ότι καλώς έκανε η τότε κυβέρνηση Σημίτη και είπε «ευχαριστώ» στους Αμερικανούς αποδεχόμενος τις γκρίζες ζώνες αντί να ξεσηκωθούν και να απαιτήσουν, σε κάθε σπιθαμή Ελληνικού εδάφους, είτε είναι ξερονήσι, είτε κεντρική πόλη, να κυματίζει περήφανα η γαλανόλευκη. Όμως, που να βρεις σήμερα Έλληνες;
Έτσι, φτάσαμε στο σήμερα. Που το Κεφάλαιο, για λόγους που αυτό γνωρίζει, μαζεύει το χρήμα που μοίρασε. Όπως όλα δείχνουν, περνάμε σε μια νέα εποχή. Αλλάζουν καταστάσεις. Θα έρθουν νέες παραγωγές που θα αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες. Γιατί το Κεφάλαιο έχει κάνει τον σχεδιασμό του. Γνωρίζει πως η καταναλωτική δύναμη θα υποχωρήσει στις χώρες που θα εφαρμοστεί η πολιτική λιτότητας, όμως αυτό έχει υπολογιστεί, έχει αντισταθμιστεί, δεν θα υποστεί κλονισμό.
Το Κεφάλαιο επομένως ή τα Οικονομικά συμφέροντα αν θέλουμε να τα ονομάζουμε έτσι, έχουν κάνει τον σχεδιασμό τους, έναν σχεδιασμό που τον υλοποιούν οι κυβερνήσεις – όργανά τους. Τι γίνεται όμως με τους πολίτες;
Λειτουργούν σαν μοναχικά όντα που νοιάζονται μόνο για την τροφή τους.
Ένας λαός, ένα Κράτος καταρρέει, εξαφανίζεται, όταν έχει διαφθαρεί, έχει απολέσει την ταυτότητά του, τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ του. Κι εμείς σαν χώρα, σαν λαός, έχουμε απολέσει εδώ και πολλές δεκαετίες, τον Πολιτισμό μας.
Τι διεκδικούν σήμερα οι πολίτες στις διαδηλώσεις τους; Να μη μειωθεί ο μισθός τους, η σύνταξή τους.
Ποιος νοιάζεται αν καταστράφηκε η Ελληνική Γλώσσα, αν καταστράφηκε η Ιστορία μας, αν τα παιδιά μας αγνοούν τον Ελληνικό Πολιτισμό, το Ελληνικό Θαύμα;
Να μη χάσουμε το ακριβό μας ντύσιμο, το άνετο αυτοκίνητο, να μπορούμε να ξοδεύουμε, να κάνουμε την ζωή μας. Πόσο σπουδαίοι είμαστε!
Νοιαζόμαστε για το στομάχι και δεν νοιαζόμαστε για τον εγκέφαλο.
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Έχουμε καταντήσει οργανισμοί μεγάλοι με μυαλό κότας.
Αν σε μια χώρα ο Πολιτισμός ακμάζει, ευημερεί ο λαός.
Αν μια χώρα δεν έχει Πολιτισμό, ο λαός υποφέρει.
Γιατί τα κόμματα, τα συνδικάτα, οι δημοσιογράφοι, μιλούν μόνο για τα χρήματα που έχασε ή χάνει ο πολίτης και δεν βγάζει άχνα για τον Πολιτισμό που μας αφαίρεσαν;
Αναρωτηθείτε…