Γράφει ο Δρ. Κυριάκος Τόμπρας
Το σχέδιο εκκένωσης των νησιών μας δεν είναι καινούργιο φρούτο.
Η ΤΡΟΪΚΑ ανέλαβε την εργολαβία της εκτέλεσης του Β’ μέρους αυτού του σχεδίου, που αφορά την εκκένωση των ήδη κατοικημένων νησιών του Αιγαίου.
Το Α’ μέρος όμως ξεκίνησε για πρώτη φορά το 1996.
Πρόκειται για ένα ύπουλο σχέδιο για τον περιορισμό της υφαλοκρυπίδας και της ΑΟΖ και για την καθιέρωση γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, που σχεδιάστηκε το 1996, δια χειρός Σημίτη, μετά την κρίση των Ιμίων.
Το σχέδιο της σταδιακής εκκένωσης των μικρών νησιών και των βραχονησίδων του Αιγαίου έφαγε μέσα σε μια νύχτα και τον τότε αρμόδιο Υπουργό Μανώλη Μπετενιώτη, ο οποίος ξηλώθηκε επειδή επέμενε στην εφαρμογή του σχεδίου αξιοποίησης και κατοίκησης μικρών
νησιών και βραχονησίδων, που είχε ο ίδιος ξεκινήσει από το 1994. (παρατίθεται στο τέλος του άρθρου)
Το 1994, ο τότε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Μανώλης Μπεντενιώτης, πρότεινε ένα πρόγραμμα αξιοποίησης των βραχονησίδων.
Το πρόγραμμα προέτρεπε να δοθούν κίνητρα για να κατοικηθούν βραχονησίδες, στις οποίες θα είχαν τοποθετηθεί, εκτός του κτίσματος στο οποίο θα διέμεναν οι άνθρωποι, ένα εκκλησάκι, ένας ιστός σημαίας, μια δεξαμενή υδάτων και ένα μικρό λιμανάκι, με ταυτόχρονη στήριξη της χλωρίδας και της πανίδας.
Ο Α. Παπανδρέου έδωσε αμέσως το ΟΚ και το συντονισμό του προγράμματος ανέλαβε ο εμπνευστής του Μ. Μπετενιώτης.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε άμεσα και αφορούσε 18 βραχονησίδες.
Το Υπουργείο Γεωργίας ανέλαβε να φέρει δέντρα, φυτά και πουλιά, με τη συμπαράσταση του Υπουργείου Αιγαίου.
Ένα ειδικό πλοιάριο του Πολεμικού Ναυτικού περιόδευε στις βραχονησίδες και επιμελείτο τα έργα ανάπλασης.
Από το 1994 μέχρι το 1995, το πρόγραμμα προχωρούσε ταχύτατα και μάλιστα αρκετές βραχονησίδες κατοικήθηκαν.
Οι δε αιτήσεις από Έλληνες και αλλοδαπούς που ήθελαν να ζήσουν στη μέση του Αιγαίου, ξεπέρασαν κάθε προσδοκία.
Τα διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα Reuters και CNN έκαναν διθυραμβικά ρεπορτάζ για το “πανέξυπνο” αυτό πρόγραμμα της ελληνικής κυβέρνησης.
Το ΥΕΘΑ, ανέθεσε στο ΥΠΟΙΚ να ζητήσει από την ΕΕ να υπαχθεί το πρόγραμμα στα κοινοτικά προγράμματα στήριξης.
Και η ΕΕ, έδειξε αμέσως προθυμία.
Και τότε φτάσαμε στο 1996.
Ο νέος τότε Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ενέδωσε στους εκβιασμούς των Τούρκων και, με αφορμή την κρίση των Ιμίων, αποφάσισε τη διακοπή του προγράμματος, με τη δικαιολογία ότι, άλλα ζητήματα, κρίθηκαν δήθεν σημαντικότερα.
Και για να σταματήσει την εμμονή Μπεντενιώτη να συνεχιστεί το πρόγραμμα, τον ξήλωσε από το Υπουργείο Άμυνας.
Έτσι το πρόγραμμα διακόπηκε οριστικά και η Ελλάδα, εκτός των οικονομικών συνεπειών από τη διακοπή του, έχασε τη μεγάλη ευκαιρία να δημιουργήσει ένα διαφορετικό status quo στο Αιγαίο, αφού άλλο είναι να μιλάς για ακατοίκητες βραχονησίδες και άλλο για κατοικημένα νησάκια.
Και ταυτόχρονα, χάθηκε η ευκαιρία να είχε καταρρεύσει από τότε και με κοινοτικά κονδύλια, η τουρκική επιχειρηματολογία περί γκρίζων ζωνών και να είχε ήδη ανακηρυχθεί η ΑΟΖ, από τη δεκαετία του 90.
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ που ακολουθεί.
Είναι αποκαλυπτικό και λύνει πολλές απορίες σχετικά μη τη νύχτα των Ιμίων.
Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ!!
ΔΙΑΨΕΥΣΤΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΜΑΣ, ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ, ΚΥΡΙΕ ΣΗΜΙΤΗ
http://www.itabloid.gr/?p=5963
Γίνεται πολύς ντόρος από χθες για την “εκκένωση” νησιών που πρότειναν οι Τροϊκανοί στην ελληνική κυβέρνηση. Όπως και γίνεται πολύς λόγος για την ανακήρυξη της ΑΟΖ (ώστε να προχωρήσει η Ελλάδα στην εξόρυξη πετρελαίων που θα μας κάνει -λέμε τώρα- Σαουδική Αραβία) και την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, πράγματα που οι Τούρκοι μας απαγορεύουν ρητά. Τι θα λέγατε τώρα αν μαθαίνατε πως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα αποτελούσε πρόβλημα σήμερα, εάν ο Κώστας Σημίτης δεν είχε “απαγορεύσει” (“ξηλώνοντας” έναν υπουργό, γι’ αυτό το λόγο) την κατοίκηση και αξιοποίηση νησιών και βραχονησίδων -τα ίδια που σήμερα πωλούνται!!!- από Έλληνες και φιλέλληνες;
Το σημερινό ρεπορτάζ της iTabloid είναι μόνο η αρχή. Και θα χαρούμε αν ο πρώην πρωθυπουργός προσπαθήσει να διαψεύσει έστω και μία αράδα απ’ όσα θα ακολουθήσουν. Πάμε λοιπόν…
Τη διετία 1994-1995, ένας Έλληνας αξιωματούχος είχε μια φοβερή ιδέα: Ο τότε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Μανώλης Μπεντενιώτης, πρότεινε στον Ανδρέα Παπανδρέου να κάνει η Ελλάδα ένα πρόγραμμα αξιοποίησης των βραχονησίδων. Το πρόγραμμα, προέτρεπε να δοθούν κίνητρα να κατοικηθούν βραχονησίδες, επάνω στις οποίες θα είχαν τοποθετηθεί -εκτός του κτίσματος στο οποίο θα διέμεναν οι άνθρωποι: Ένα εκκλησάκι, ένας ιστός σημαίας, μια δεξαμενή υδάτων και ένα μικρό λιμανάκι, με ταυτόχρονη στήριξη της χλωρίδας και της πανίδας. Ο Παπανδρέου (ο Ανδρέας, να μην ξεχνιόμαστε) λέγεται πως ξετρελάθηκε με την ιδέα και έδωσε αμέσως το “ΟΚ”. Το συντονισμό του προγράμματος ανέλαβε και ο εμπνευστής του.
Σε μια πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα επιχείρηση, ο κ. Μπεντενιώτης κατάφερε να αποσπάσει άμεσα τη συνεργασία των τότε Υπουργείων Εξωτερικών (Κάρολος Παπούλιας), Αιγαίου, Γεωργίας και Εθνικής Οικονομίας. Το πρόγραμμα ξεκίνησε άμεσα και αφορούσε 18 βραχονησίδες (αναφέρουμε ενδεικτικά την Ρω, το Φαρμακονήσι, την Ψέριμμο, τη Στρογγύλη). Το Υπουργείο Γεωργίας ανέλαβε να φέρει δέντρα, φυτά και πουλιά που έδιναν ζωή στα νησιά, με τη συμπαράσταση του Υπουργείου Αιγαίου.
Ένα ειδικό πλοιάριο του Πολεμικού Ναυτικού περιόδευε στις βραχονησίδες και επιμελείτο τα έργα ανάπλασης. Από το 1994, μέχρι το ’95, το πρόγραμμα προχωρούσε ταχύτατα και μάλιστα αρκετές βραχονησίδες κατοικήθηκαν. Οι δε αιτήσεις από Έλληνες, απόδημους Έλληνες, αλλά και εκατοντάδες αλλοδαπούς που ήθελαν να ζήσουν μια ζωή- όνειρο “φυλάσσοντας Θερμοπύλες” στη μέση του καταγάλανου Αιγαίου, έπεφταν βροχή.
Τα διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα Reuters και CNN το “μυρίστηκαν” και έκαναν -διθυραμβικά- ρεπορτάζ για το “πανέξυπνο πρόγραμμα της ελληνικής κυβέρνησης”. Το δε ΥΕΘΑ, ανέθεσε στο ΥΠΟΙΚ να ζητήσει από την ΕΕ να υπαχθεί το πρόγραμμα στα κοινοτικά προγράμματα στήριξης. Η ΕΕ, έδειξε αμέσως προθυμία.
Και τότε, ήρθε το ’96. Πρωθυπουργός πια ο Κώστας Σημίτης, ενδίδει στις πιέσεις των Τούρκων στους οποίους δεν άρεσε η ιδέα και, για να σταματήσει “αναίμακτα” την εμμονή Μπεντενιώτη, Παπούλια και άλλων να συνεχιστεί το πρόγραμμα, “ξηλώνει” τον Μπεντενιώτη από το Υπουργείο Άμυνας και τον τοποθετεί υφυπουργό Εθνικής Οικονομίας. Παράλληλα, διακόπτει το πρόγραμμα επειδή “άλλα ζητήματα” ήταν σημαντικότερα. Κάπως έτσι, το πρόγραμμα τελειώνει μια για πάντα.
Τι έχασε λοιπόν η Ελλάδα από όλα αυτά; Αναφέρουμε ενδεικτικά:
-Την ευκαιρία για αποκέντρωση
-Την ευκαιρία να δώσει στην οικονομία μια νέα ώθηση και “ανάσα”
-Το να δημιουργήσει νέα μικρά, τουριστικά κέντρα
-Το να αποτελέσει παγκόσμιο πρότυπο οικιστικής και περιβαλλοντικής ανάπτυξης
-Το να δημιουργήσει διαφορετικό status quo στο Αιγαίο. Άλλο να λες στον -παράλογο- Τούρκο ότι “αυτές οι βραχονησίδες είναι δικές μου” (που είναι) και άλλο να μιλάς για κατοικημένα νησάκια…
-Να έχει προχωρήσει σε άμεση επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12νμ, από το τελευταίο… κατοικημένο νησί
-Να έχει ήδη ανακηρύξει την ΑΟΖ της
-Να μην έχει καν δώσει την ευκαιρία στην Τουρκία να μιλά για “γκρίζες ζώνες”
-Να έχει προλάβει, με κοινοτικά μάλιστα κονδύλια, την κρίση των Ιμίων
Θα επανέλθουμε με περισσότερα. Εν τω μεταξύ, περιμένουμε κάποια αντίδραση από την πλευρά Σημίτη. Θα χαρούμε να μας απαντήσει με επιχειρήματα…
ΥΓ: Σχετικά στοιχεία αναφέρονται και στο βιβλίο των Ιγνατίου- Έλλις “Τα Ίμια”…