Μέτρα για την καταστολή της φοροδιαφυγής στην άμεση και έμμεση φορολογία.
Γράφει ο Γιάννης Λαμπής
Παρακολουθώ εδω και καιρό τα ενδιαφέροντα δημοσιεύματα της σελίδας σας και σας οφείλω ένα ευχαριστώ για την ενημέρωση που προσφέρετε.Αφορμή του μηνυματός μου είναι μια απορία που έχω σχετικά με έναν νόμο που φοβίζει τον κόσμο και μια αντίθετη προγενέστερη απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου της χώρας μας και θα ήθελα εφόσον κρίνετε ότι ο προβληματισμός μου είναι δίκαιος να δημοσιεύσετε το παρακάτω,στην προσπαθειά μου να αφυπνίσω όσο το δυνατό περισσότερους Έλληνες και επιτέλους να διεκδικήσουμε τα νόμιμα και συνταγματικά μας δικαιώματα.Νομικός δεν είμαι,οπότε και θα δεχτώ οποιαδήποτε διόρθωση σε αυτό που γράφω.Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Στον νόμο 3943/2011 προβλέπονται ποινές φυλάκισης σε όσους χρωστούν στο δημόσιο.Συγκεκριμένα το άρθρο 3 λέει:Άρθρο 3
Μέτρα για την καταστολή της φοροδιαφυγής στην άμεση και έμμεση φορολογία.
Τροποποίηση διατάξεων των νόμων 1882/1990, 2523/1997, 2960/2001
1. α) Η παράγραφος 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στις δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.) και τα τελωνεία χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:
α) έως ένα έτος, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, που αναφέρεται στην παράγραφο 5, υπερβαίνει το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ,
β) έξι τουλάχιστον μηνών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α’, υπερβαίνει το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, γ) ενός τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α’, υπερβαίνει το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ,
δ) τριών τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α’, υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ.
Χρόνος τέλεσης του αδικήματος είναι το χρονικό διάστημα από την παρέλευση των τεσσάρων μηνών μέχρι τη συμπλήρωση χρόνου αντίστοιχου με το 1/3 της κατά περίπτωση προβλεπόμενης προθεσμίας παραγραφής.
Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων.
Η πράξη μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.»
Υπάρχει όμως η ν.1/2010 απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου που σας παραθέτω από μια εφημερίδα(στην τύχη την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ,σχετική δημοσίευση υπήρχε και στο site σας)και που αρκεί κανείς να κάνει μια αναζήτηση στο internet για να βρει πλήθος σχετικών δημοσιευμάτων καθώς και όλόκληρη την απόφαση που για λόγους οικονομίας χώρου δεν παραθέτω.
” Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο δημοσίευσε την υπ’ αριθμ. 1/2010 απόφασή του με την οποία έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η προσωποκράτηση για χρέη προς το Δημόσιο.
Η υπόθεση της προσωποκράτησης για χρέη προς το Δημόσιο, παραπέμφθηκε στο ΑΕΔ λόγω των αντίθετων αποφάσεων που εξέδωσαν για το ζήτημα αυτό οι Ολομέλειες του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας. Συγκεκριμένα, η Ολομέλεια του ΣτΕ είχε κρίνει αντισυνταγματική την προσωποκράτηση για χρέη προς το Δημόσιο, ενώ αντίθετα η Ολομέλεια του ΑΠ είχε κρίνει ότι είναι συνταγματική.
Το ΑΕΔ με πλειοψηφία 8-5 τάχθηκε υπέρ της θέσης της Ολομέλειας του ΣτΕ και έκρινε ότι η προσωποκράτηση για χρέη προς το Δημόσιο είναι αντίθετη στα άρθρα 2 και 5 του Συντάγματος.
Ειδικότερα, κρίθηκε από το ΑΕΔ ότι είναι “συνταγματικώς ανεπίτρεπτο” το μέτρο της προσωποκράτησης, καθώς είναι αντίθετο στις επιταγές των άρθρων 2 και 5 του Συντάγματος που προβλέπουν ότι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας, όπως και ότι η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη.”
Από όσο γνωρίζω με τις φτωχές γνώσεις που διαθέτω γίνεται να υπάρχει νόμος για προσωποκράτηση για χρέη προς το δημόσιο(τουλάχιστον όσον αφορά χρέη κάτω των 100,000ευρώ που είναι το όριο για φυλάκιση σε ότι αφορά συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών),εφόσον υπάρχει απόφαση του ΑΕΔ που λέει ότι κάτι τέτοιο είναι αντισυνταγματικό?
