Ποιος τα γράφει; Ο Δημήτρης Παπαχρήστος, ο εκφωνητής του Πολυτεχνείου, στο Έθνος του Σαββάτου. Αφορμή για την παρέμβαση ήταν η επίσκεψη Ερντογάν. Αξίζει να διαβαστεί με προσοχή.
Από τον Δημήτρη Παπαχρήστο, Συγγραφέα
Η επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού στην Ελλάδα συντελείται μέσα σε ένα θολό κλίμα, με την παραδοχή του Ελληνα πρωθυπουργού πως με την οικονομική κρίση έχουμε χάσει μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Θα μπορούσαν να εκληφθούν αυτές οι δηλώσεις ως μέρος του επικοινωνιακού πολιτικού παιχνιδιού και ως υπερβολές που στόχο έχουν την καλλιέργεια του φόβου για την αποδοχή των όποιων μέτρων. Μετά όμως από τα συμβαίνοντα στο Αιγαίο και την αεροναυτική άσκηση της Τουρκίας στις 11 Μαΐου 2010, είδαμε με τσαμπουκά η Τουρκία να θεωρεί τον διεθνή και τον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου κυριαρχία της, να τον ελέγχει και να τον χρησιμοποιεί χωρίς να δίνει λογαριασμό.
Είναι περιεργείας άξιον το γεγονός της υποτίμησης της σημασίας από την κυβέρνηση και από τη στρατιωτική ηγεσία, την ώρα της επίσημης επίσκεψης του κ. Ερντογάν, αυτής της προκλητικής ενέργειας που φανερώνει τους στόχους και τις επιδιώξεις της Τουρκίας, οι οποίες είναι επεκτατικές και επιθετικές. Το Κυπριακό ως τετελεσμένο γεγονός χρησιμοποιείται εκβιαστικά στη Θράκη. Ο,τι και να συμβεί όσα θετικά μέτρα κι αν παρθούν, πάντα η Τουρκία και η μουσουλμανική ελληνική μειονότητα θα αντιδρούν και θα τα υπονομεύουν, αφού η στρατηγική επιδίωξη είναι να κυπριοποιηθεί η Θράκη.
Η χώρα μας δεν βρίσκεται στην Κεντρική Ευρώπη ούτε βρίσκεται υπεράνω των συνόρων. Ο νεο-οθωμανικός κεμαλισμός μπορεί να μη σκλαβώνει χώρες και λαούς με τα τουρκικά αστέρια, αλλά καλυπτόμενος από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία και προπαντός από την Αγγλία, λειτουργεί ιμπεριαλιστικά και παίζει τον ρόλο του χωροφύλακα στην ευρύτερη περιοχή.
Είχε δίκιο ο ευρωβουλευτής Κον Μπεντίτ όταν δήλωνε πως το Κυπριακό και τα προβλήματα τα λεγόμενα ελληνοτουρκικά θα μπορούσαν να λυθούν πάραυτα, ακόμη και η πλήρης μείωση των εξοπλισμών, αν αυτό ήταν στις προθέσεις των ισχυρών, αλλά πώς θα πούλαγαν τα όπλα τους; Είναι ολοφάνερο πως μας δανείζουν για να μας «αρμέγουν» διαχρονικά, αφού τα δάνειά τους είναι ανακυκλούμενα και οι δόσεις των επιτοκίων δεν φτάνουν, όχι μονάχα για την αποπληρωμή τους, αλλά και τα 110 δισ. ευρώ δεν έχουν να κάνουν με την επενδυτική και παραγωγική ανάπτυξη.
Θα μπορούσαμε να διδαχθούμε από την Ιστορία μας, θα μπορούσαμε να αντισταθούμε με όπλο τη μνήμη μας και την αξιοπρέπειά μας. Οταν το εσωτερικό μέτωπο εξασθενεί, είναι αλήθεια πως και το εξωτερικό είναι ευάλωτο. Πάντα όταν η χώρα μας ήταν πολιτικά και κομματικά διασπασμένη και περνούσε οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, οι όποιες συμφωνίες ήταν σε βάρος μας. Οι οικονομικές κρίσεις μπορούν να ξεπεραστούν, όχι με τους διάφορους επιχειρηματίες που ζήλωσαν τη δόξα του Μπερλουσκόνι, αλλά με τη ριζική πλέον ανατροπή του υπάρχοντος καπιταλιστικού, νεοφιλελεύθερου συστήματος.
Οι διάφοροι ψευτοκοσμοπολίτες, ψευδοδιευθυντές, δημοσιολόγοι που κάποιοι κρύβονται μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Συνασπισμό, συμβάλλοντας στην αποεθνικοποίηση των πάντων, εκ των πραγμάτων τροφοδοτούν ως να είναι συγκοινωνούντα δοχεία τους εθνικιστές πατριδοκάπηλους που έχουν προδώσει την Ελλάδα. Υπάρχουν όμως και οι «προοδευτικούληδες», που γι’ αυτούς ό,τι είναι εθνικό δεν είναι αληθές, μια και το έθνος-κράτος έχει ξεπεραστεί μέσα στην ισοπέδωση της παγκοσμιοκρατίας, όπου το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, συνεπώς και οι εργαζόμενοι συνεταίροι του, αφού έτσι τους βλέπουν, φτιάχνοντας χαρμάνι με το αίμα, τον ιδρώτα και τα κέρδη τους.
Η επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού στην Ελλάδα συντελείται μέσα σε ένα θολό κλίμα, με την παραδοχή του Ελληνα πρωθυπουργού πως με την οικονομική κρίση έχουμε χάσει μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Θα μπορούσαν να εκληφθούν αυτές οι δηλώσεις ως μέρος του επικοινωνιακού πολιτικού παιχνιδιού και ως υπερβολές που στόχο έχουν την καλλιέργεια του φόβου για την αποδοχή των όποιων μέτρων. Μετά όμως από τα συμβαίνοντα στο Αιγαίο και την αεροναυτική άσκηση της Τουρκίας στις 11 Μαΐου 2010, είδαμε με τσαμπουκά η Τουρκία να θεωρεί τον διεθνή και τον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου κυριαρχία της, να τον ελέγχει και να τον χρησιμοποιεί χωρίς να δίνει λογαριασμό.
Είναι περιεργείας άξιον το γεγονός της υποτίμησης της σημασίας από την κυβέρνηση και από τη στρατιωτική ηγεσία, την ώρα της επίσημης επίσκεψης του κ. Ερντογάν, αυτής της προκλητικής ενέργειας που φανερώνει τους στόχους και τις επιδιώξεις της Τουρκίας, οι οποίες είναι επεκτατικές και επιθετικές. Το Κυπριακό ως τετελεσμένο γεγονός χρησιμοποιείται εκβιαστικά στη Θράκη. Ο,τι και να συμβεί όσα θετικά μέτρα κι αν παρθούν, πάντα η Τουρκία και η μουσουλμανική ελληνική μειονότητα θα αντιδρούν και θα τα υπονομεύουν, αφού η στρατηγική επιδίωξη είναι να κυπριοποιηθεί η Θράκη.
Η χώρα μας δεν βρίσκεται στην Κεντρική Ευρώπη ούτε βρίσκεται υπεράνω των συνόρων. Ο νεο-οθωμανικός κεμαλισμός μπορεί να μη σκλαβώνει χώρες και λαούς με τα τουρκικά αστέρια, αλλά καλυπτόμενος από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία και προπαντός από την Αγγλία, λειτουργεί ιμπεριαλιστικά και παίζει τον ρόλο του χωροφύλακα στην ευρύτερη περιοχή.
Είχε δίκιο ο ευρωβουλευτής Κον Μπεντίτ όταν δήλωνε πως το Κυπριακό και τα προβλήματα τα λεγόμενα ελληνοτουρκικά θα μπορούσαν να λυθούν πάραυτα, ακόμη και η πλήρης μείωση των εξοπλισμών, αν αυτό ήταν στις προθέσεις των ισχυρών, αλλά πώς θα πούλαγαν τα όπλα τους; Είναι ολοφάνερο πως μας δανείζουν για να μας «αρμέγουν» διαχρονικά, αφού τα δάνειά τους είναι ανακυκλούμενα και οι δόσεις των επιτοκίων δεν φτάνουν, όχι μονάχα για την αποπληρωμή τους, αλλά και τα 110 δισ. ευρώ δεν έχουν να κάνουν με την επενδυτική και παραγωγική ανάπτυξη.
Θα μπορούσαμε να διδαχθούμε από την Ιστορία μας, θα μπορούσαμε να αντισταθούμε με όπλο τη μνήμη μας και την αξιοπρέπειά μας. Οταν το εσωτερικό μέτωπο εξασθενεί, είναι αλήθεια πως και το εξωτερικό είναι ευάλωτο. Πάντα όταν η χώρα μας ήταν πολιτικά και κομματικά διασπασμένη και περνούσε οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, οι όποιες συμφωνίες ήταν σε βάρος μας. Οι οικονομικές κρίσεις μπορούν να ξεπεραστούν, όχι με τους διάφορους επιχειρηματίες που ζήλωσαν τη δόξα του Μπερλουσκόνι, αλλά με τη ριζική πλέον ανατροπή του υπάρχοντος καπιταλιστικού, νεοφιλελεύθερου συστήματος.
Οι διάφοροι ψευτοκοσμοπολίτες, ψευδοδιευθυντές, δημοσιολόγοι που κάποιοι κρύβονται μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Συνασπισμό, συμβάλλοντας στην αποεθνικοποίηση των πάντων, εκ των πραγμάτων τροφοδοτούν ως να είναι συγκοινωνούντα δοχεία τους εθνικιστές πατριδοκάπηλους που έχουν προδώσει την Ελλάδα. Υπάρχουν όμως και οι «προοδευτικούληδες», που γι’ αυτούς ό,τι είναι εθνικό δεν είναι αληθές, μια και το έθνος-κράτος έχει ξεπεραστεί μέσα στην ισοπέδωση της παγκοσμιοκρατίας, όπου το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, συνεπώς και οι εργαζόμενοι συνεταίροι του, αφού έτσι τους βλέπουν, φτιάχνοντας χαρμάνι με το αίμα, τον ιδρώτα και τα κέρδη τους.