Η ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ

Ανάγκη να αντέξουμε μέχρι την οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης
​​Γράφει ο
​Νίκος Αναγνωστάτος​​​Κηφισιά, 21 Οκτωβρίου 2012
​Η μεγάλη παράδοση με τη θάλασσα συντελεί στο να χρησιμοποιούμε θαλασσινούς χαρακτηρισμούς για τη μεταφορική έννοια των καθημερινών μας συμβάντων. Έτσι ο κ.Πρωθυπουργός μας είπε τελευταία ότι πρέπει να περάσουμε τον κάβο. Διότι «καβατζάροντας» τον κάβο φθάνουμε συνήθως στο λιμάνι και στην ασφάλεια.
​Ο γράφων έχων μεγάλη ναυτική παράδοση και εμπειρία, συχνά χρησιμοποιώ γεγονότα της θάλασσας για να γίνουν παραστατικότερα τα γεγονότα στην στεριά. Την οικονομική κρίση που διερχόμαστε έχω συγκρίνει με μια μεγάλη καταιγίδα, κατά την οποία ο σώφρων καπετάνιος, σε άλλες ενέργειες προβαίνει για να την αποφύγει ή τουλάχιστον να υποστεί τις ελάχιστες δυνατές ζημιές και σε άλλες είναι οι κινήσεις και πράξεις όταν βρεθεί μέσα στην καταιγίδα. Αυτό απαντά στους λόγους που κάποιοι εγκαλούν τον κ.Σαμαρά ότι άλλα διακήρυττε προ δύο ετών και άλλα σήμερα.
​Όντας μέσα σε μια μεγάλη καταιγίδα, το μέλημα είναι να μην βυθιστεί το πλοίο, με ενδεδειγμένη ενέργεια να κρατάς το πλοίο «τραβέρσο», αλλάζοντας αναγκαία πορεία και με μικρή ταχύτητα, ίσα-ίσα να κυβερνάται το πλοίο και περιμένεις είτε να απομακρυνθεί η καταιγίδα είτε να αποδυναμωθεί για να μπορέσεις να συνεχίσεις το ταξίδι. Το να θελήσεις να συνεχίσεις κανονικά την πορεία σου ή να θελήσεις να βγείς από την καταιγίδα, ενδέχεται να αποβεί από πολύ επικίνδυνο μέχρι μοιραίο, κάτι που ο νουνεχής καπετάνιος δεν πρέπει να το διακινδυνεύσει.
​Εμείς, η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μέσα σε μια δυνατή καταιγίδα, με κίνδυνο να πνιγούμε και θα πρέπει κατ’ αρχή να κρατηθούμε «τραβέρσο», δηλαδή μέτρα σκληρά μεν, αλλά μόνο μέχρι του σημείου να αποφύγουμε να βυθιστούμε, χωρίς να προσπαθήσουμε να απομακρυνθούμε ή να ακολουθήσουμε την κανονική μας πορεία, διότι υπάρχει κίνδυνος να πνιγούμε.
` ​Η επιμήκυνση που ζητάμε μπορεί να θεωρηθεί ως «τραβέρσο» στην οικονομική κρίση, για να μας δοθεί χρόνος να πάρουμε ηπιότερα και πιο ανθρώπινα μέτρα, με την ελπίδα να αλλάξουν οι συνθήκες στο μεταξύ με ανάπτυξη. Οι εντολές και επιδιώξεις της Τρόϊκα, φοβάμαι ότι μας σπρώχνουν προς το μοιραίο, διότι μας ζητούν να βγούμε γρήγορα από την καταιγίδα, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που συνεπάγονται τα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα που μας ζητούν, για να μειωθεί, δήθεν, γρήγορα το δημοσιονομικό έλλειμμα που έχει συσσωρευτεί από πολλά χρόνια, όπως και σε τόσα άλλα κράτη..
​Με τη συνέπειά μας και την υπακοή μας ενδεχομένως, είναι βέβαιο ότι έχουμε αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας μας στο εξωτερικό, η οποία είχε καταρρακωθεί, κατόπιν σχεδίου φοβάμαι, από Έλληνες (;) αξιωματούχους.
​Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης, επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά η εμπιστοσύνη τους στην ελληνική κυβέρνηση, με ελπιδοφόρα μηνύματα και αναφορές. Το πλέον ελπιδοφόρο από όλα είναι η οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης που αποφασίστηκε για το επόμενο φθινόπωρο, με αρχή τον κεντρικό έλεγχο των Τραπεζών των κρατών της Ευρωζώνης, με τις λεπτομέρειες που θα αποφασιστούν στη σύνοδο του Δεκεμβρίου. Επί τέλους έγινε αντιληπτό ότι αυτό που από καιρό φωνάζουμε ότι πρέπει να γίνει. Ας ευχηθούμε ότι γρήγορα θα γίνει πράξη και με το επόμενο τελικό βήμα θα είναι η πλήρης ενοποίηση της Ευρωζώνης τουλάχιστον, κάτι που μόνο έτσι θα εξασφαλιστεί η επιβίωση αυτού τούτου του Ευρώ και της Ευρωζώνης που είναι ο στόχος. Τότε όλα τα θέματα και τα προβλήματα της Ελλάδας θα είναι πλέον της Ευρώπης.
​Αυτό που χρειάζεται από μέρους μας, είναι να αντέξουμε μέχρι τότε και τουλάχιστον όλο το 2013 κατά το οποίο θα επιτευχθεί η οικονομική ενοποίηση, οπότε θα έχουμε εξασφαλίσει, μεταξύ άλλων, την παραμονή μας στην Ευρωζώνη και έτσι θα αρθούν οι επιφυλάξεις των πιθανών επενδυτών. Η προσδοκία αυτή θα πρέπει να οπλίσει όλον τον ελληνικό λαό να αντέξει την εφαρμογή των τόσο σκληρών μέχρι θανατηφόρων οικονομικών μέτρων και όχι μόνο, με τα οποία οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας έχουν συνδέσει την στήριξή τους στη χώρα μας. Θα πρέπει να αντιληφθεί όμως η Κυβέρνηση ότι υπάρχει φόβος να πετύχει η εγχείρηση και να αποθάνει ο ασθενής που είναι ο ελληνικός λαός.
​Για το λόγο τούτο θα πρέπει η Κυβέρνηση, με πρώτη ευκαιρία να επαναφέρει το θέμα στους ηγέτες της Ευρωζώνης, τονίζοντάς τους το ανώφελο και αναποτελεσματικό των απάνθρωπων αυτών μέτρων, με το ακλόνητο επιχείρημα ότι ο σκοπός τους που είναι να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα, δεν θα επιτευχθεί, απλά διότι όλοι έχουν στεγνώσει από χρήματα και μόνο η εξαθλίωση , αν όχι η εξαφάνιση του ελληνικού λαού θα προκύψει. Σκόπιμο είναι να υπενθυμίσουμε σε όλους στην Ευρώπη , με έμφαση στη κ.Μέρκελ, τα βάσανα που τράβηξαν οι Γερμανοί την δεκαετία του 1920, με την απάνθρωπη συμπεριφορά των νικητών Γάλλο-Άγγλων, οι οποίοι τα ζητούσαν όλα και γρήγορα, εξαθλίωσαν τον γερμανικό λαό και ανέδειξαν τον Χίτλερ για να αποφύγουν τους κομμουνιστές. Θέλω να πιστεύω ότι κανείς τους δεν θα ήθελε να ξαναδούν αυτά τα φαινόμενα στην Ελλάδα τώρα.
Νίκος Αναγνωστάτος​​​​​​​​ ​e-mail: nanagnostatos