Ονομάτων…επίσκεψη

Μπορεί ένας σημαντικός Θεατράνθρωπος να λέει:
«…μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει… πώς την πραγματικότητα ν” αλλάξουμε…»,
αλλά
Η αλήθεια είναι ότι οι καιροί προσφέρονται για «σύνθετα» και (υπερ)υποψιασμένα κείμενα,
που θολώνουν αυτήν την έτσι κι αλλιώς περίπλοκη «πραγματικότητα».
Οπως έγραφε αρθρογράφος , αμέσως μετά το ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ(1986):
«Για πρώτη φορά, στην Ζωή μου, κοίταξα τα… τριαντάφυλλα(!!!) στον κήπο μου, με τρόμο και καχυποψία».
.
ένα ακόμη ενδεικτικό των καιρών μας:
Οι εποχές που, όταν κοιτούσαμε τα σύννεφα, βλέπαμε…ΜΟΝΟ σύννεφα, πέρασαν ανεπιστρεπτί.
Τώρα τα βλέπουμε και αναρωτιόμαστε «βρες μπας και είναι … τίποτα …. εντομοκτόνα»;


Πώς αλλάζουν την….. ψυχολογία των ανθρώπων, από την μια… στιγμή στην άλλη!
.
.
Κατά συνέπεια:
Οι εξελίξεις… τρέχουν, βομβαρδιζόμαστε κυριολεκτικά από πλήθος…ετερόκλητων απόψεων….!
Διαβάζουμε, ακούμε και γράφουμε και εμείς υποψιασμένα σενάρια, για τα συμβαίνοντα,
όπου όμως, από ένα σημείο και μετά, δεν φαίνεται καθαρά,
αν πρόκειται για:

Υπόθεση; αποτέλεσμα πληροφόρησης; συνομωσιολογία;
επιστημονική πιθανολόγηση … κ.λ π.
Μήπως χρειάζεται να κάνουμε κι εμείς, ό,τι και οι ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ προγονοί μας:
Να αναζητήσουμε και να προσδιορίσουμε πρώτα τις ίδιες, τις αρχικές έννοιες,
πριν τις… χρησιμοποιήσουμε; (...την των ονομάτων επίσκεψη=επισκόπηση...),
για να αποφεύγουμε, όσο γίνεται τουλάχιστον, το… παραμύθιασμα;
.
Τί είναι, τί σημαίνουν, και τί σχέση μπορεί να έχουν μεταξύ τους,
οι παρακάτω έννοιες, σε μια εντελώς πρόχειρη ομαδοποίηση,
για να μην χανόμαστε, όπως λέμε, στον….. Λαβύρινθο της μετάφρασης:
(τυχόν επεξηγήσεις δίπλα στις έννοιες, είναι καθαρά ενδεικτικές
και περισσότερο είναι και δικές μου απορίες).
.
α” ομάδα
Δύο έννοιες, απ” τα πιο συχνά παράπλευρα του σκεπτικού μας, ιδιαίτερα σε παρόμοιους καιρούς
(Κρίση οικονομική, κλιματικά, Τρίτος… Παγκόσμιος, Τοπικές Συρράξεις….)
Προφητείες, διάφορες από διάφορους.
επιστημονικές πιθανολογησεις;
Εύκολα συγχέουμε τις δύο έννοιες: Άλλο είδος λόγου ο… προφητικός (λ.χ …Τα νερά θα… καταπιουν την ξηρά…)
και άλλο είδος λόγου η επιστημονική πιθανολόγηση (αίτιο-αιτιατό: λόγω… πάγων, θερμοκρασίας κλπ η στάθμη της θάλασσας….).
Ο πρωτος τρομοκρατεί, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Ο δεύτερος λόγος προβληματίζει!
Ένα εύκολο δείγμα του παρελθόντος: Ήταν προφητικά τα έργα του Ιουλίου Βερν
ή…. εύλογη πιθανολόγηση, στο κατώφλι ήδη επιστημονικών δεδομένων και ανακαλύψεων;)
.
β” ομάδα
Μας απομακρύνουν από την αλήθεια:
Υποθέσεις λογικές (=πάνω σε ελλιπή όμως δεδομένα)
Συνομωσιολογία από την άλλη (=βεβαιότητα, με αυθαίρετη,
βεβιασμένη σύνδεση-ερμηνεία υποθετικών και πραγματικών δεδομένων)
γ” ομάδα
Δημοφιλή παράπλευρα…της λογικής, παντός καιρού και όλων των κοινωνικών τάξεων
και τα παρακάτω!
πρόγνωση (εύκολη, λόγω….του βραχυπρόθεσμου και των συγκεκριμένων συνήθως δεδομένων)
πρόβλεψη ( προ-βλέπω; αρχίζει κάπως και… πυκνώνει-δυσκολεύει το πράγμα)
μαντική=μελλοντολογία (πρόβλεψη, σκοπιμότητα…ή τί άλλο, με δεδομένο ότι,
από αρχαιοτάτων, έχουμε μαντείες τριών κυρίως κατηγοριών:
Ερμηνευτικές (λ.χ πέταγμα πουλιών, σπλάχνα, θρόισμα φύλλων….καφές, χαρτιά και δεν ξέρω τί άλλο σήμερα),
εκστατικές…."παραισθησιογονικές" (λ.χ Πυθία)
και…. ενορασιακές… χαρισματικές (κυρίως επαγγελματίες του είδους λ.χ Τειρεσίας)
.
δ” ομάδα
Παράπλευρες έννοιες για πιο εξειδικευμένες αναζητήσεις
διορατικότητα (διδακτέα φυσική ικανότητα μόνο; ή ξεχωριστή «ιδιοκατασκευή»;)
ενόραση (προβολή μελλοντικού «συμβάντος», στο παρόν). Φυσική ή μεταφυσική διαδικασία;
Μήπως όμως θεωρούμε (ως) διορατικότητα ή ενόραση, απλώς κάποιον ευσεβή μας πόθο;
ε” ομάδα
(όταν λέμε όνειρο και όραμα, φυσικά δεν εννοούμε
τα κοινωνικοπολιτικά συνώνυμά τους
τύπου…. Λούθερ Κίγκ=έχω ένα όνειρο ή έστω τύπου Καλδάρα=…όνειρο απατηλό…

όνειρο ( όναρ, ενύπνιον), κανονικό, του… κρεβατιού.
όραμα (αυθυποβολή, μεταφυσική διαδικασία, κάτι άλλο;)
Παίζουν και τα δύο πάντως και επηρεάζουν διαθέσεις, αποφάσεις, εκτιμήσεις…
Κατά κανόνα όμως όλοι επηρεαζόμαστε, ως αποδέκτες ανάλογων διαδόσεων:
Κρυμμένες Εικόνες… εμφανίσεις ονειρικές ή οραματικές…
Είναι θέμα Πίστης ενός εκάστου τελικά!
Το σεβόμαστε!
.
στ΄ ομάδα

Από τα πιο συνήθη, εκτός αντικειμενικής πραγματικότητας, παράπλευρα της αλήθειας:
προκατάληψη (επιθετική, εξωστρεφής, αρνητική=εναντίον άλλων)
πρόληψη (παθολογική, εσωστρεφής,
γι’αυτό και ανεξέλεγκτη, πιο βασανιστική, επικίνδυνη και εξευτελιστική εντέλει).
Κοινό σημείο και των δύο, οι συμπτώσεις, αλλά και η πέριξ ανασφάλεια,
όπως βέβαια και η έλλειψη αυτοπεποίθησης και σιγουρότατα η έλλειψη Παιδείας.
Και ΠΑΝΤΩΣ η έλλειψη…λογικής:
Κανείς λογικός άνθρωπος, δεν φοράει
ανάποδα…. το σώβρακο, για να του πάει καλά η μέρα.
Αφήστε που μπορεί να υποψιάσει και την σύζυγο!
(οπότε, σίγουρα δεν θα του πάει καλά η μέρα)
Δεν γνωρίζω ποιοι λαοί ήταν περισσότερο προληπτικοί και δεισιδαίμονες.
Η προκατάληψη όμως, είναι κοινό κτήμα!
Και σίγουρα πάντως είναι ένα από τα πιο κυρίαρχα,
εκτός λογικής, παράπλευρα, που επηρεάζει την συμπεριφορά και τις αποφάσεις μας!
.
Χτυπάμε… ξύλο λοιπόν και συνεχίζουμε:
ζ΄ ομάδα
Τύχη και αστάθμητος παράγοντας

Αντιθετική η σχέση τους. Η πίστη στο ένα, αποκλείει το άλλο:
Τύχη (Η πιο ασαφής και απροσδιόριστη έννοια! Και συγχρόνως(!!!) η πιο…. σαφής και προσδιορισμένη.
Δύο ακόμη έννοιες μόνο έχουν αυτές τις ιδιότητες: Το σύστημα και το κατεστημένο:
Ενώ αδυνατούμε να τις προσδιορίσουμε, την ίδια στιγμή τις… εννοούμε απολύτως!)
Αστάθμητος παράγοντας.
(Λέμε συνήθως: Ήταν «άτυχοι» οι επιβάτες του Τιτανικού)
Εδώ η περίπτωση προσφέρεται να δούμε πώς συμπλέκονται μερικές από τις πολλές
ασαφείς εννοιολογίες, προκειμένου ο καθένας να βγάλει το δικό του… πόρισμα
και να γράψει το δικό του σενάριο:
Ενώ το ερώτημα είναι: Τί συνέβη;
Η… ΑΤΥΧΙΑ(επιβατών), μπλέκει με τον ΑΣΤΑΘΜΗΤΟ(;) παράγοντα(παγόβουνο),
με την απουσία ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ (ως οφειλε…ο καπετάνιος), με ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ(υπερφίαλο όνομα πλοίου,Ύβρις)…
Όλα αυτά μπλέκουν με ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ πιθανές και απίθανες
( Ο καπετάνιος έτρεχε για την πρωτιά; Ο Τιτανικός μετέφερε μυστηριώδη φορτία;
Η…. σαμπάνια των εγκαινίων του Τιτανικού, ήταν… κακής ποιότητας; κτλ)
Όμως: Άπαντες, γιατί να το… κρύψωμεν, πιστεύουμε στην Τύχη.
Ως αντίδοτο, οι Δυτικές κυρίως κοινωνίες, και καλώς κατά την γνώμη μου,
διακρινουν αυτούς «που… αφήνονται στην τύχη τους»,
από αυτούς που «… ορίζουν την τύχη τους».
Εμείς, οι Έλληνες , σε ποιους ανήκουμε άραγε;
(συνεχίζεται)
Χρυσόστομος Τ.
.