Πώς θα απαλλαγούμε από τη καταδυνάστευση τής Κυβέρνησης

(Από τον Ελεος Πια )
Στο πρώτο αυτό άρθρο http://olympia.gr/2010/05/04/eleospia/ ανέπτυξα το γιατί οι Έλληνες δεν είναι ούτε δυτικοί, ούτε ανατολικοί, αλλά αποτελούν ιδιαίτερη φυλή.  Και όλοι να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο θα παραμείνει θεωρία αν δεν παρουσιάσω τρόπους εφαρμογής ή έκφρασης αυτής τής ιδιαιτερότητας.
Είμαι τόσο πεπεισμένος για αυτό, που όχι μόνο μπορώ να εξηγήσω με αυτή την οπτική τα πάντα όσα έχουν συμβεί μέχρι τώρα, αλλά τολμώ να μελλοντολογήσω και να υποστηρίξω δημοσίως οτι, ότι μέτρα και να παρθούν, δεν θα τελεσφορήσουν στην Ελλάδα ακριβώς γιατί αυτά τα όποια μέτρα, αντληθέντα από σχολές, πρακτικές, μελέτες και εμπειρίες άλλων κρατών (δυτικών ή ανατολικών) δεν θα ταιριάξουν ποτέ με τη φύση μας, με αποτέλεσμα να μην βρουν ποτέ αποτελεσματική εφαρμογή.
Αυτό οι Έλληνες το διαισθάνονται, με αποτέλεσμα εκεί που χρειάζεται να εφαρμόσουν τα όποια μέτρα, εκεί τα καταστρατηγούν.  Δεν εμπνέουν την φύση τους.  Η καταστρατήγηση αρχίζει στο πεζοδρόμιο πριν να γίνει απαιτητή μέσα στα γραφεία.
Ποιά είναι η  λύση.  Εύκολο να την πω σε δυό  λέξεις, για την ακρίβεια σε μία, αλλά δύσκολο να κατανοηθεί χωρίς παραδείγματα.  Ας αρχίσω λοιπόν πρώτα με τα παραδείγματα, σε μιά σειρά άρθρων.  Τα παραδείγματα που θα αναφέρω θα είναι απόψεις τής σημερινής πραγματικότητας, που άπτονται τών αναγκών μας σαν Πατρίδα πρώτα, και βλέπουμε αργότερα σαν Έθνος.  Πρώτο παράδειγμα σήμερα εδώ.
Επαναλαμβάνω, για  μία ακόμη φορά, οτι, αφού υποστηρίζω οτι εμείς είμαστε διαφορετικοί, και πρέπει να βρούμε τον δικό μας  δρόμο, κάτι που δεν έχει καν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα, οι απόψεις που θα διαβάζετε περιοδικά εδώ, θα σάς ξενίζουν.  Πρέπει να σάς ξενίζουν.
Την μία θα φαίνονται  αιθεροβάμονες, την άλλη πιθανόν  απραγματοποίητες, την άλλη εκτός χρόνου, οτιδήποτε μα πάνω απ’όλα παράξενες.
Τα άρθρα αυτά θα επιφέρουν άρνηση!
Αν δεν συμβεί αυτό σημαίνει έχω αποτύχει.  Μόνο αν συμβεί αυτή η παραξενιά, η απορία και η άρνηση, μόνο τότε θα έχω επιτύχει, διότι μόνο τότε θα έχω φέρει στην επιφάνεια αυτό που έχει χαθεί, και άρα δεν είναι γνωστό ή συνηθισμένο.  Αν, τα άρθρα, δεν σάς κάνουν να απορείτε σημαίνει οτι είναι συνηθισμένα.
Αρχίζω με πρώτο  αντικείμενο το θέμα,
που οφείλεται αυτή η  επικράτηση και κυριαρχία τού Κράτους πάνω στον πολίτη.
Τότε θα μπορώ  να εκφέρω τη λύση, πώς ο πολίτης  θα ελέγξει το Κράτος.  Είναι ένα κρίσιμο, βασικό, πρωταρχικό ζήτημα σήμερα!  Πώς μάς την φέρνουν;  Ακόμα και στα Κράτη που υπάρχει ηρεμία, και εκεί η εξουσία έχει καταφέρει αυτό το νανουριστικό σαλάγισμα που κάνει τούς ανθρώπους αυτών τών Κρατών να φαίνονται ‘‘πρόβατα’’ με μοναδικό διέξοδο την αυτοκτονία (ίσως και το ποτό ή την πορνεία κ.α.).  Και εκεί υπάρχει το ίδιο ερώτημα. Όλοι μας ξέρουμε τι εννοώ.
Εδώ,
Βρίσκονται μερικοί άνθρωποι μαζί.
Ποιός μετράει περισσότερο  μεταξύ τους;  Ποιός έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα;
Αυτός που όταν ανοίγει το στόμα του, αναγνωρίζουμε οτι γνωρίζει, οτι κατέχει, σωστά;
Αν μεταξύ έξι  απλών ανθρώπων, οι πέντε είναι  φοιτητές και ο έκτος είναι  ο Καστοριάδης, τον ακούς.  Απλά.
Όλοι τον κοιτάμε, τον ακούμε, και όταν κάποιος άλλος προσπαθεί να πει και αυτός κάτι, ίσως τού λέμε, ‘‘σταμάτα να ακούσουμε’’ αυτόν που ξέρει τι λέει.  Υποσυνείδητα πολλές φορές, ξέρουμε ποιός ξέρει, καμμιά φορά φαίνεται στο παρουσιαστικό του, στην παρουσία του.  Και καθόμαστε και ακούμε, ακόμα και όταν έχουμε αντιρρήσεις.
Μεταξύ πολιτών  και κυβέρνησης, ποιός κρατάει τη γνώση στα χέρια του;  Η Κυβέρνηση.
Πάντα όταν σκεφτόμαστε  το Κράτος το θεωρούμε μεγαλύτερο από μάς, ότι κατέχει τα μέσα.  Και τη γνώση.  Το Κράτος έχει μελέτες, έχει στατιστικές, έχει συμπεράσματα, έχει ανθρώπους, πηγές, όργανα.  Πρώτα απ’όλα πριν από μάς, και δεύτερον περισσότερο από μάς.  Ξέρει πράγματα που ίσως εμείς ποτέ δεν θα μάθουμε.
Όταν ξεκίνησε η  διαδικασία τής οργανωμένης κοινωνίας, το Κράτος, υποτίθεται θα δούλευε για  μάς.  Ήρθε κάποια στιγμή, αναπόφευκτα, που μεγάλωσε (σε μέγεθος αλλά και διαδικασίες εσωτερικές) και έφτασε στην εφηβεία, ικανό να λέει ‘‘εγώ είμαι ο εαυτός μου, διαφορετικός από τούς άλλους’’. Είναι φυσιολογική εξέλιξη κάθε δημιουργήματος, κάποια στιγμή να δρα υπό την ξεχωριστή του ύπαρξη, ‘‘εγώ διαφέρω από τούς γονείς που με έκαναν’’, και μετά ‘‘…από τούς άλλους’’.
Το Κράτος δεν  είναι το κόμμα.  Το κόμμα είναι  κοντά στους πολίτες και πιάνει το σφυγμό τους.  Το Κράτος υπάρχει  εκεί στημένο και οργανωμένο, με τα ίδια όργανα και εξοπλισμούς, στα  ίδια κτίρια και τοποθεσίες.  Ο διαχειριστής αλλάζει.  Το κόμμα.  Όταν το κόμμα γίνει Κυβέρνηση, και περνάει το κατώφλι τού Κράτους, αλλοτριώνεται.  Οι άνθρωποι του, που πριν έλεγαν άλλα κοντά στους πολίτες, τώρα αλλοιώνονται.  Γιατί;
Τα μεγέθη, οι διαδικασίες, οι υπάλληλοι, το σκηνικό, ότι είναι και ζει πάντα εκεί στο Κράτος, …υποβάλλουν.  Υποβάλλει τη δική του οντότητα που το σκηνικό και το περιβάλλον υποδεικνύει.  Όπως όταν είσαι στο θέατρο και παρακολουθείς ένα δράμα ή στη Σκάλα και παρακολουθείς μιά όπερα.  Άλλος κόσμος μέσα, έστω και προσωρινά.
Έτσι, τώρα το Κράτος έχει αποκτήσει ιδία οντότητα.  Την οποία υποβάλλει σε τούτο ή τον άλλο βαθμό στον όποιον νέον διαχειριστή περνάει τη πόρτα.
Και, για λόγους που  θα δούμε σε άλλη ανάλυση, τότε μάς αντιμετωπίζει, τούς πολίτες, σαν να προσπαθούμε να το διαβάλλουμε.  Φυλάγεται, προσέχει, αρνείται, τού λες το ένα σού λέει το άλλο.  Αυτό κάνει κάθε δημιούργημα, φυσικό ή νομικό, όταν ‘‘σταθεί στα πόδια του’’, φυσιολογικά.  Αντιμετωπίζει το περιβάλλον του, αρχίζει η τριβή, πριν την συνύπαρξη.  Αυτό κάνει ένας άνθρωπος, ένα ζώο, μιά εταιρεία, ένα επάγγελμα ακόμα υποβάλλει στον επαγγελματία, που το έφτιαξε, την πρακτική του.
Έτσι φτάνουμε στο  σημείο, το Κράτος να μάς αντιμετωπίζει πρώτα σαν αντίπαλους, σαν εχθρούς, και μετά να μάς πλησιάζει σαν πολίτες, αν και όποτε.  Η συνέχεια είναι γνωστή, τιμωρίες, πρόστιμα, καταστολές.
Πολλοί (άνθρωποι), αντιστέκονται, όπως θα δείτε όταν θα κάνετα κλικ στο παρακάτω link, στο τέλος.  Κανένας όμως πολίτης ή ομάδα πολιτών δεν έχει επιτύχει ούτε και θα πετύχει τίποτα ποτέ, και κάπου αυτό το ξέρουμε όλοι.
Αίμα θα χυθεί, παραχωρήσεις θα γίνουν, ο κόσμος θα νομίζει οτι πέτυχε κάτι, θα ενδυναμώσει τη πεποίθηση του οτι όλα με αγώνες κατακτώνται, αλλά το Κράτος πάλι θα χαλιναγωγήσει τον κόσμο και θα πάρει πίσω οτι θέλει.
Τρανταχτό παράδειγμα, Γιορτάζουμε την εργατική πρωτομαγιά, επειδή οι εργάτες κέρδισαν την 1^η Μαϊου τού 1890 (Σικάγο) το οκτάωρο, από 12ωρο, μαχόμενοι εναντίον τών αφεντικών, αλλά σήμερα δουλεύουν όλοι πάλι δωδεκάωρο (και περισσότερο) απλώς με την δική τους επιλογή, γιατί τα αφεντικά πληρώνουν τόσο που ο κοσμάκης υποχρεούται πια να δουλέυει τόσο, θέλει δεν θέλει.  Χωρίς επιλογή.  Ακριβώς όπως πριν την εξέγερση τού 1890.  Ποιό το αποτέλεσμα τότε;  Κανένα.  Ίδιο αποτέλεσμα με άλλη μορφή και σε άλλες συνθήκες.  Το 12ωρο είναι πάλι 12ωρο.  Απλό παράδειγμα.
Γιατί ποτέ οι πολίτες  δεν θα κερδίσουν την μάχη με Κυβέρνηση και τούς ισχυρούς θαμώνες της;  Επειδή οι ισχυροί και η Κυβέρνηση ήξερε και θα ξέρει πάντα καλύτερα, κατέχει και διαχειρίζεται την όλη Γνώση.   Το είπαμε παραπάνω.
Δείτε το στο παρακάτω video, από πότε και πώς άρχισαν τα πειράματα τους.  Όσο λοιπόν θα κοιτάτε το παρακάτω video να το θυμάστε αυτό.  Αυτό δείχνει αυτο το video, τα πειράματα και τις μυστικές διαβουλεύσεις που κάνουν ώστε γνωρίζουν πράγματα που εμείς όχι.  Και όταν εμείς τα μαθαίνουμε έχουν ήδη εφαρμοστεί, είμαστε ‘‘υπό έλεγχο’’.
Δεν μπορούμε να κάνουμε  τίποτα, επειδή αυτοί κατέχουν τη γνώση.
Η λύση είναι ότι  τώρα πιά, που από τη μιά η Κυβέρνηση έπαψε να εκπροσωπεί τούς πολίτες αλλά τούς αντιπαλεύεται, και έχει την δική της οντότητα, και από την άλλη οι πολίτες έχασαν την Κυβέρνηση που δούλευε γι’αυτούς και δεν έχουν δική τους εκπροσώπηση, πρέπει οι πολίτες να δημιουργήσουν την δική τους οντότητα που θα τούς εκπροσωπεί, κάτι σαν το σώμα τών Αντιπροσώπων στην Αμερική.  Άλλο οι αντιπρόσωποι τού κοσμάκη, και άλλο η Βουλή που νομοθετεί.
Εδώ είναι λοιπόν το νέο που για πρώτη φορά μπορεί ένα Ελληνικό κόμμα ή κίνημα να επιδιώξει, και να εφαρμόσει σαν παγκόσμια πρώτη (όχι το μόνο, είπαμε πρώτη αρχή κάνω).  Να πως!
Αυτό το σώμα τών  εκπροσώπων τού κοσμάκη πρέπει να πάρει από τα χέρια τής Κυβέρνησης και να διαχειρίζεται όλες τίς γνώσεις.  Και να δίνει στην Κυβέρνηση μόνο τίς γνώσεις που χρειάζεται για Άμυνα, Επιτήρηση, κλπ.
Πρέπει να διαχωριστεί  ο διαχειριστής τής γνώσης από τον εκτελεστή και εφαρμοστή τής γνώσης.  Μόνο τότε θα κατασταλεί το Κράτος Επιβολής που όλοι μας γνωρίζουμε σήμερα.
Εξηγώ, τι γίνεται σήμερα;
1. Υποτίθεται οι Βουλευτές αντιπροσωπεύουν τον κοσμάκη, και μεταφέρουν μέσα στο Κοινοβούλιο το σφυγμό του Λαού, τη θέληση και τις ανάγκες τού κόσμου.  Εκεί το συζητάνε και νομοθετούν αναλόγως με τη δύναμη τής πρώτης αυτής εξουσίας που τούς δώσαμε, την νομοθετική.
2. Παίρνει το νόμο η Κυβέρνηση και τον εκτελεί, προωθεί, εφαρμόζει, επιτηρεί, με την δεύτερη αυτή δύναμη εξουσίας που τής δώσαμε, την εκτελεστική.
3. Οτι προβλήματα προκύψουν κατά την εφαρμογή τα επιλύει η τρίτη εξουσία, η δικαστική.
Εδώ πρέπει να γίνουν δύο πράγματα.
Το πρώτο, να το βγάλω  γρήγορα από την μέση γιατί  είναι γνωστό, είναι οτι και η τρίτη εξουσία, δικαστική, να προέρχεται από εκλογές.  Τι δικαστική και ανεξάρτητη είναι αν διορίζεται;  Εδώ είναι το πρώτο πρόβλημα στα Ελληνικά δεδομένα και γι’αυτό δεν έχουμε δικαιοσύνη.  Εδώ οφείλονται όλα αυτά για τα οποία παραπονιόμαστε σήμερα.
Τις δύο άλλες  εξουσίες, τη νομοθετική και την  εκτελεστική, τις αποφασίζει ο κοσμάκης, τη τρίτη γιατί όχι αφού κατά το Σύνταγμα όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό;  Ποιός και πότε μάς την έφερε έτσι;
Αυτό είναι εύκολο γιατί είναι ήδη Συνταγματικό, όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, αλλά μάς κόψανε τη τρίτη!
Ταυτόγχρονα, αν θα γίνει αυτό, ο κόσμος θα ξεφύγει από την πολικότητα τη κομματική, αφού λόγω πρακτικής αναγκαστικά θα μάθει να ψηφίζει και μη (σχεδόν) κομματικά, την δικαιοσύνη!
Δεύτερον, και σπουδαιότερο.  Η Βουλή και οι βουλευτές θα σπάσουν σε δύο μέρη, τη Βουλή  όπως την ξέρουμε σήμερα και τούς Εκπροσώπους που προτείνω.  Η Βουλή και οι βουλευτές θα παραμείνουν μόνο νομοθετικό σώμα.  Δεν θα έχουν καμμιά επαφή με το σφυγμό τού Λαού.  Θα τούς ψηφίζει ο Λαός από το νομοθετικό έργο που κάνανε, όχι από το πόσο νοιάζονται για τις ανάγκες τού κόσμου.  Έτσι θα καθαρίσει ο τόπος από τούς μιζαδόρους και τούς μιζαλήπτες.  Μόνο νομοθετικό έργο!
Οι Εκπρόσωποι θα είναι αυτοί που θα προτείνουν στην Βουλή τι να νομοθετήσει και  θα είναι αυτοί που έχουν την  άμεση σχέση με το Λαό.  Αλλά αυτοί  δεν νομοθετούν, μόνο προτείνουν.  Και κάνουν και κάτι άλλο.  Διαχειρίζονται τη γνώση, τις μελέτες, τα στατιστικά, τα κόλπα, ακόμα και τις μυστικές υπηρεσίες, όλα και ότι έχει σχέση με Γνώση και Πληροφορία.
Έχουμε λοιπόν, τούς Εκπροσώπους που κατέχουν τη Γνώση, τις Πληροφορίες και το τι λέει ο κόσμος, αλλά δεν νομοθετούν, απλά ανάλογα με τις πληροφορίες από την εκτέλεση τής Κυβέρνησης και το σφυγμό τού κόσμου προτείνουν Σχέδιο Νόμου στη Βουλή, και βγαίνουν έξω.
Τη Βουλή που νομοθετεί και δεν κάνει κόλπα γιατί δεν ξέρει τί γίνεται στον κόσμο, παρά μόνο ότι τής δίνουν οι Εκπρόσωποι!
Την Κυβέρνηση που εκτελεί και δεν διαχειρίζεται Γνώση, ίντριγκες, πράγματα που δεν ξέρουμε.
Οτι προβλήματα συντρέξουν τα επιλύει η Δικαστική που  πάλι εκλέγεται, δεν διορίζεται.  Άστους μετά να καθυστερούν και να κάνουν μιά δίκη σε 28 επεισόδια, έξω την επόμενη φορά από την έδρα, για να δεις πόσο θα θέλει ο δικαστικός τότε να είναι αρεστός στο Λαό, και όχι στο αφεντικό που τον διορίζει!
Η ουσία,
Όλα τα ερευνητικά προγράμματα, μελέτες, στατιστικές, μυστικά και κόλπα, κλπ, πρέπει να περάσουν από τα χέρια τής όποιας Κυβέρνσησης στα χέρια τών εκλεγμένων Εκπροσώπων τού κοσμάκη, και να δίδονται στη Κυβέρνηση μόνο τα απαραίτητα για να εκτελέσει ότι νομοθετούν οι Βουλευτές.
Οι  οποίοι βουλευτές  δεν μπορούν να εγκρίνουν παρά μόνο ότι τούς επιτρέπουν οι Εκπρόσωποι.  Αν θα γυρίσουν κάτι πίσω στους Εκπροσώπους θα είνα επειδή ενέχει νομική διάσταση, όχι γιατί δεν τούς αρέσει ή είναι αντίθετο με τα συμφέροντα τού Λαού.
Το τι στολή θα φορέσει ο αστυνομικός, τι σφαίρες  θα πάρει ο Στρατός, ποιός θα πάρει τα διόδια, ποιός θα διαχειριστεί το λιμάνι, θα βγαίνει από μελέτες που διαχειρίζονται οι Εκπρόσωποι, όχι η Κυβέρνηση ούτε οι Βουλευτές!
Έβγαλαν στοιχεία και  μελέτες οι Εκπρόσωποι;  Κάνουν σχέδιο Νόμου και το στέλνουν στη Βουλή.
Η Βουλή κοιτάζει τη νομική πλευρά, ατομικά δικαιώματα, Συνταγματικά, μπρος και πίσω, νομοθετεί.  Κάνει το Νόμο τού Κράτους.
Το στέλνει στη  Κυβέρνηση.  Η Κυβέρνηση έχει την  εντολή τού Στρατού, τής Αστυνομίας, τής Πυροσβεστικής, τών προσλήψεων, τών συγκοινωνιών, ότι έχει να κάνει με διεκπεραίωση, όχι με συλλογή και αξιολογηση!  Ποινή για το αντίθετο, φυλάκα!
Επιμένω και εφιστώ τη προσοχή!  Όποιος κατέχει τη γνώηση αυτός πάντα υπερτερεί. Όχι όποιος διατάσσει.  Εδώ είναι ο Έλληνας!  Στη Γνώση.  Αυτή είναι η αλλαγή (μία από όλες) που βασίζεται και πηγάζει στο οτι εμείς είμαστε διαφορετικοί!
Όποιος κατέχει και διαχειρίζεται τη Γνώση αυτός πάντα θα υπερτερεί, και ας κάνουν οτι θέλουν οι υπόλοιποι.
Αυτό κανένας δεν  το έχει σκεφτεί μέχρι σήμερα.
Αυτό είναι η  καινοτομία και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το καταλάβετε.
Καταλαβαίνω σημαίνει Κατάληψη, όπως όταν καταλαμβάνεις  ένα ύψωμα σε μάχη.  Αυτό μόνο.  Ούτε αγώνας χρειάζεται, ούτε πολύχρονες συζητήσεις.  Μόνο κατάληψη, να το καταλάβετε.
Όλοι αντιδρούν στην κατάχρηση εξουσίας, αλλά η λέξη εξουσία στον εγκέφαλο μεταφράζεται στο ποιός έχει τη δικαιοδοσία ή τη δύναμη να διατάσσει.
Λάθος.  Αλλάξτε  το στο μυαλό σας, κάντε ένα  κλικ στον εγκέφαλο.  Ένας ένας κάντε αυτό το κλικ στον εγκέφαλο και καταλάβετε ότι όποιος διαχειρίζεται τη Γνώση αυτός είναι ο ισχυρός.
Να γιατί παρ’όλο  που ο εργοστασιάρχης δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τον χημικό, είναι αυτός που κάνει τα εκατομμύρια, και όχι ο χημικός.
Να γιατί ο παρ’όλο  που ο δικηγόρος δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς τη γραμματές που την έχει 20 χρόνια, κάνει αυτός τα εκατομμύρια και αυτή ψοφολυσσάει.
Γιατί αυτοί διαχειρίζονται, οι άλλοι εφαρμόζουν.
Εξουσία έχει όποιος διαχειρίζεται τη Γνώση.  Αν εσύ έχεις τη γνώση σε κάτι, νιώθεις και είσαι δυνατότερος.  Ακόμα και από μιά ολόκληρη Κυβέρνηση.  Αυτό χρειάζεται να καταλάβετε.
Μετά διαδώστε το χωρίς πίεση.  Απλώς εδώ και εκεί.
17 χρόνια αργότερα  θα δείτε τη πρώτη αλλαγή.
Τώρα δείτε αυτό το video.
http://www.youtube.com/watch?v=NNluVSfqK-8
Τώρα, όλα τα παραπάνω είναι η πρακτική ενός μόνου καουμπόυ σαν και μένα.  Είναι ο τρόπος ώστε, ένα άτομο μόνο του, να τα καταλάβει μέσα στον εγκέφαλο του και να τα μιλήσει με το λόγο του.  Δεν χρειάζεται να πείσει κανέναν.  Αν αυτή η ιδέα δεν είναι δυνατή από μόνη της, άστη να πεθάνει.
Πέρα όμως από το άτομο, τι μπορεί να κάνει ένα κίνημα, μεταξύ τών άλλων ενεργειών του;  Και προτείνω και θα στείλω στο ΠΑΜΕ, να το κάνει πράξη.
Καθηγητές, ανακοινώσεις, ομιλίες, επαφές, βουλευτές, ότι θάκανε με οποιοδήπτε άλλο θέμα να κάνει και με αυτό.  Και να αρχίσει να το εφαρμοζει μέσα στην ίδια τη δομή του σαν κίνημα.
Να έχει εκροσώπους που διαχειρίζονται τις γνώσεις  και βγάζουν συμπεράσματα που τούς δίνουν οι επιστήμονες, οι νομικοί, οι δημοσιογράφοι και όλος ο καλός ο κόσμος.
Διαλέγουν ποιές  από αυτές θα πάνε στην επιτροπή σχεδιασμού ή προγραμματισμού ή  όπως την ονομάσετε, και τούς λένε αυτά θέλουμε.
Έτσι, όπως κάνεις με τον υδραυλικό.  Τού λες αυτό θέλω.  Δεν τού λες ‘‘εσύ ξέρεις, το αφήνω σε σένα’’, γιατί τότε θα σού έρθει ένας λογαριασμός που θα χρωστάς σε όλη σου τη ζωή.  Αυτό γίνεται σήμερα!
Αυτό κάνουμε σήμερα, καλούμε το τεχνικό, την Κυβέρνηση, και τού λέμε ‘‘εσύ ξέρεις, το αφήνω σε σένα’’, και εμείς πάμε στη παραλία για ύπνο στην αμμουδιά.  Όταν ξυπνάμε χρωστάμε το λογαριασμό!
Πρέπει εμείς να διαχειριστούμε τη γνώση, και να δώσουμε  εντολή στον υδραυλικό που είναι  ο τεχνικός, τι να κάνει.  Αυτό είναι!
Διαχωρισμός διαχειριστή  από τον εκτελεστή ώστε να ξέρουμε τι μάς γίνεται!!
Έτσι θα ξεριζώσουμε  τη καταραμένη Κυβέρνηση, την όποια  Κυβέρνηση από το σβέρκο μας.
Και θα διδάξουμε  κιόλας.  Τούς άλλους λαούς!  Πάλι όπως τούς κάναμε πάντα.
Αυτά.
Τα ξαναλέμε, με άλλο σπουδαίο θέμα, την ψήφο.  Πώς δεν θα έχεις τον ανίδεο αμόρφωτο να σε εξοστρακίζει και να σού λέει κιόλας υπόγραψε εδώ για να σε εξοστρακίσω.  Έρχεται!