Δημοσιογραφία: βολές έξωθεν και εκ των έσω.

Γράφει η Θάλεια Χούντα
Τις τελευταίες ημέρες σημειώθηκαν περιστατικά με δημοσιογράφους, όπου υπήρξε ¨κόψιμο¨ εκπομπής και παραπομπή στην Δικαιοσύνη για δημοσίευμα σε περιοδικό. Στην πρώτη περίπτωση θα υπάρξει, μάλλον, επαναφορά της εκπομπής και στην δεύτερη υπήρξε αθωωτική απόφαση.
Την ίδια περίοδο συνελήφθη και ο δημοσιογράφος Σ.Κ. και υπήρξε εντονότατη προσπάθεια, κυρίως από τον αδερφό του Γ.Κ. – αρχηγό πολιτικού κόμματος-, να παρουσιάσει το γεγονός αυτό συνυφασμένο με τα δύο ως άνω και ως μία γενικότερη δίωξη της δημοσιογραφίας. Αυτό έλαβε χώρα από τηλεοπτικό κανάλι και σαν δημόσιες

τοποθετήσεις, πρέπει επίσης δημόσια να σχολιασθούν.
Ακούσαμε, για σύλληψη μετά την δημοσιοποίηση εγγράφων σε εκπομπή – άρα άμεσα συνδεδεμένη με αυτή την δημοσιογραφική ενέργεια. Η αλήθεια είναι, ότι η σύλληψη έγινε, γιατί εκκρεμούσαν δικαστικές αποφάσεις εναντίον του συγκεκριμένου προσώπου, προγενέστερες χρονικά της εκπομπής και ουδεμία σχέση είχε με την δημοσιογραφική του ιδιότητα την ημερομηνία αυτή.
Ακούσαμε, ότι μετά την σύλληψη παρέμεινε κρατούμενος σε κάποιο γραφείο του αστυνομικού τμήματος. Η αλήθεια είναι, ότι αυτό είναι λάθος των αστυνομικών οργάνων και δεν προβλέπεται νομίμως να γίνεται διαχωρισμός κρατουμένων ήτοι κάποιοι να παραμένουν στα κρατητήρια και κάποιοι στα γραφεία.
Ακούσαμε, ότι οι αστυνομικοί δεν έδωσαν την μεγάλη σημασία στο πολιτικό – αδερφό του κρατούμενου. Η αλήθεια είναι, ότι έπραξαν ορθώς οι αστυνομικοί και δεν πρέπει να γίνεται διαχωρισμός σε πολιτικούς ή μή. Σε κάθε περίπτωση, μόνο οι συνήγοροι έχουν δικαίωμα να ενημερωθούν, για να ενεργήσουν.
Ακούσαμε, ότι θα τοποθετηθεί ¨κάμερα σε κάθε ωπή του σώματος των αστυνομικών¨. Η αλήθεια είναι, ότι κακώς οι αστυνομικοί δεν άσκησαν δίωξη στον πολιτικό – αδερφό για το αδίκημα της απειλής ή της συκοφαντήσεώς τους, την στιγμή μάλιστα που αυτός δεν καλύπτεται από βουλευτική ασυλία, αφού δεν έχει εκλεγεί.
Ακούσαμε πάρα πολλά άλλα, όμως δεν ακούσαμε όλη την αλήθεια.
Αυτό που πρέπει να προβληματίσει τον δημοσιογραφικό χώρο και να λάβει τα κατάλληλα μέτρα, είναι, ότι εκτός των έξωθεν επιθέσεων στην ¨καρδιά¨ της δημοσιογραφίας δηλ. σε εκπομπές ή δημοσιεύματα ή άρθρα, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου κοινές ποινικές υποθέσεις δημοσιογράφων προσπαθείτε να παρουσιαστούν ως δημοσιογραφικές διώξεις και να δημιουργηθεί σύγχυση και εσφαλμένες εντυπώσεις στον τηλεθεατή – αναγνώστη – ακροατή. Η πολιτική εκμετάλλευση δεν είναι άνευ ορίων, η άσκηση της πολιτικής άλλαξε από την δεκαετία του 1980 και δεν ήταν αναγκαίο να υπάρξει και άμεση τηλεοπτική ψηφοφορία σχετικά με την σύλληψη – και με την ανάλογη χρέωση ανά κλήση!