Ο "ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ" ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

Γράφει ο Γιώργος Τσακίρης

Η ονομαστική αξία των ελληνικών ομολόγων που κρατούν οι ιδιώτες επενδυτές, είναι περίπου 63 δις €

Από αυτά, 15 δις έχουν οι Ελληνικές τράπεζες, 2 δις τράπεζες κρατών της Ευρωζώνης, 1,5 δις εγχώριες ασφαλιστικές εταιρίες, 7 δις τα ασφαλιστικά ταμεία, 15 δις τράπεζες και χρηματοοικονομικά ιδρύματα εκτός Ευρωζώνης και Ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρίες, 22 δις διάφορα κερδοσκοπικά hedge funds και περίπου 600 εκ. ιδιώτες έλληνες ομολογιούχοι.

Σύμφωνα με το Reuters, το οποίο επικαλείται ως πηγές δύο μη κατονομασμένους αξιωματούχους της νομισματικής ένωσης, αναφέρει ότι “προσδοκία των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης είναι πως η Αθήνα θα δαπανήσει 10,2 δισεκατομμύρια ευρώ προκειμένου να επαναγοράσει τουλάχιστον τα 2/3 των τίτλων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα χέρια ιδιωτών πιστωτών”

” …η Αθήνα, θα επιδιώξει να επαναγοράσει χρεόγραφα διαφορετικών εκδόσεων που συνεπώς έχουν διαφορετικές ημερομηνίες λήξης, η τιμή-στόχος για τη χώρα θα κυμαίνεται, ανάλογα με το ομόλογο, μεταξύ 25,15% και 34,41% της ονομαστικής αξίας.”

“Η ευρωζώνη ευελπιστεί πως η Ελλάδα θα κατορθώσει να «αποσύρει» ομόλογα ονομαστικής αξίας τουλάχιστον 40 δισεκατομμυρίων ευρώ στο πλαίσιο του προγράμματος επαναγοράς ομολόγων, το οποίο αποτελεί τη «ναυαρχίδα» του σχεδίου του Eurogroupγια μείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους”

Η Ελληνική κυβέρνηση αν και έχει δεδομένη τη συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων, το πιο πιθανό είναι να μην προχωρήσει σε επαναγορά των δικών τους ομολόγων

Έτσι θα μπορεί να επικαλεσθεί και την προστασία του κοινωνικού της προσώπου (!!)

Γνωρίζει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ομολόγων, το κατέχουν α) οι Ελληνικές τράπεζες με 15 δις €,  β) τράπεζες και χρηματοοικονομικά ιδρύματα εκτός Ευρωζώνης και Ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρίες με επίσης 15 δις €, και κυρίως γ) τα κερδοσκοπικά hedge funds με περίπου 22 δις €

Από το σύνολο των περίπου 63 δις € δηλαδή, τα 52 δις € (το 82%) είναι στα χέρια των τριών προαναφερόμενων τομέων

Εάν λοιπόν πρέπει να πετύχει το πρόγραμμα επαναγοράς χρέους, σε αυτούς θα πρέπει να στραφεί, ξοδεύοντας τα 10,2 δις € που έχει στη διάθεσή της.

Το πώς και με ποιο τρόπο έχει αυτά τα χρήματα, πιθανόν να είναι το αντικείμενο ενός νέου άρθρου, μιας και πρόκειται για νέο δανεισμό του Ελληνικού δημοσίου, χωρίς να υπάρχει δανειακή σύμβαση (!!)

Πιο όμως μπορεί να είναι το “όπλο” στα χέρια της Ελληνικής κυβέρνησης, μιας και η επαναγορά αυτή είναι, όπως έχει τονισθεί από την αρχή, καθαρά εθελοντικού χαρακτήρα αλλά … υποχρεωτική για να ισχύσουν τα “ευνοϊκά” για τη χώρα μας μέτρα της απόφασης του Eurogroup ;

Απολύτως κανένα

Και όχι μόνον αυτό, αλλά με τις άστοχες ανακοινώσεις, τόσο του υπουργείου Οικονομικών, όσο και του Eurogroup ότι το πρόγραμμα αυτό :

α) θα γίνει σε τιμές όχι υψηλότερες του κλεισίματος της Παρασκευής 23 Νοεμβρίου, όταν τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονταν κοντά στα 33 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας, έθεσαν μόνες τους το όριο – στόχο όλων όσων έχουν ελληνικά ομόλογα, έστω κι αν τα είχαν αγοράσει στα 15 σεντς (όπως συνέβη με πολλά hedge funds το καλοκαίρι που μας πέρασε)

 β) η αναφορά στην επιχειρούμενη επαναγορά ως “ναυαρχίδα του σχεδίου του Eurogroup” από την οποία εξαρτάται όλο το εγχείρημα περί βιωσιμότητας του Ελληνικού χρέους, δίνει το απόλυτο πλεονέκτημα σε όλους εκείνους που θα πιέσουν για την παροχή ανταλλαγμάτων από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης

Θα έχουμε λοιπόν το εντελώς παράλογο :

α) το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, που στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά από τις ανακεφαλαιοποιήσεις που του παρέχει το Ελληνικό δημόσιο, το οποίο έχει ήδη στηριχθεί δηλαδή με 203 δις € που έχουν εγγραφεί στο Δημόσιο χρέος, να ζητά ανταλλάγματα για να συμμετέχει, διότι με τη συμμετοχή του, θα θέσει σε κίνδυνο την προετοιμαζόμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου από ιδιώτες επενδυτές

β) τράπεζες, χρηματοοικονομικά ιδρύματα εκτός Ευρωζώνης και Ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρίες (στις οποίες πιθανότατα έχουν μετοχικά κεφάλαια και τα hedge funds), να ζητήσουν επίσης ανταλλάγματα που θα έχουν να κάνουν με τη συμμετοχή τους στην διαχείριση της -προσδοκώμενης- ανάπτυξης στην Ελλάδα

γ) τα κερδοσκοπικά hedge funds που αγόρασαν με 15 και 18 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας το καλοκαίρι που μας πέρασε αλλά και νωρίτερα, και γνωρίζουν ήδη ότι θα εγγράψουν τεράστια κέρδη (θα ξεπερνούν το 100%) από την επαναγορά, να πιέζουν επίσης για ανταλλάγματα όσον αφορά στις εταιρίες, στο μετοχικό κεφάλαιο των οποίων μετέχουν

Και εάν για τις Ελληνικές τράπεζες ο κ. Στουρνάρας μπορεί να επικαλείται τον … πατριωτισμό τους, δεν έχει κανένα απολύτως επιχείρημα, για να πείσει τους άλλους ομολογιούχους.

Για άλλη μια φορά, ακόμη και εάν πετύχει το πρόγραμμα επαναγοράς, η Ελλάς προσφέρθηκε βορρά στις ορέξεις των υποψήφιων “επενδυτών” αυτή τη φορά, που δεν θα αργήσουν να εμφανισθούν ως “σωτήρες”, αγοράζοντας τα πάντα με τα κέρδη που αποκόμισαν από τις δικές μας θυσίες, το δικό μας ιδρώτα, το δικό μας αίμα, με τους δικούς τους όρους.