Το θαύμα στο δωμάτιο 813, Κρύσταλ Αντωνιάδου-Καρρά

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

20121204-220514.jpg ΄Ένα θα έλεγα βιωματικό βιβλίο γραμμένο από καρδιάς από μια μητέρα που βίωσε το δράμα της γυναίκας που κινδυνεύει να χάσει το παιδί της κι αποφάσισε μέσα από μια προσωπική εκμυστήρευση να στηρίξει όλους τους πονεμένους λίγο πριν χάσουν την τελευταία τους ελπίδα. Με λόγο λιτό, απλό και κατανοητό σε όλους μας η έννοια «θαύμα» ορίζεται ως η επίτευξη των ελπίδων μας
θυμίζοντάς μας πως για να ανακαλέσει κανείς το καλό αρκεί να μη διστάσει να το επικαλεσθεί. «Η ζωή είναι ένα δώρο και κάθε παιδί ανήκει στο θεό ο οποίος μάς το εμπιστεύεται για λίγο», ισχυρίζεται η συγγραφέας – μάνα. Αυτό που πρέπει να κάνει ο καλός και συνεπής γονιός είναι να φροντίσει να αναθρέψει σωστά, να στηρίξει και να μην πάψει να αγαπάει τα παιδιά του σε ένα αγώνα ζωής να τα δει να σώζονται από τα δεινά, να προκόβουν, να «ανθούν» σαν κάθε νιόβγαλτο κλαδί. Κι όταν η βαρυχειμωνιά πάει να το ρίξει καταγής, ο καλός γονιός πάλι πρέπει να επιστρατεύει τα ψυχικά του αποθέματα ώστε να αναδεικνύεται σε καλό γεωργό που με περισσή φροντίδα θα στηρίξει το αδύναμο, το βαλλόμενο μέλος. Μα συχνά ο άνθρωπος κι ο ξωμάχος μπορεί να αποδειχθεί αδύναμος, τότε δεν έχει παρά να σηκώσει το κεφάλι ψηλά προς Εκείνον, να μην ντραπεί, να μη διστάσει να μη φοβηθεί, τίμια και ειλικρινά μπορεί να υψώσει τα χέρια ικετευτικά και να που το θαύμα δε θα αργήσει…. Το θαύμα στο δωμάτιο 813 είναι ένα θαύμα που όλοι μπορούμε να απολαύσουμε λυτρωμένοι αρκεί να έχουμε θέληση και διάθεση να το δεχθούμε αποτίνοντας μια προσευχή προς το θεό, το θεό που βλέπει, παρατηρεί κι επιβλέπει τη ζωή μας. ΄Ένα βιβλίο που συγκινεί που τέρπει όχι για τη λογοτεχνικότητά του αλλά για την αλήθεια των λεγομένων του. Μια αληθινή ιστορία με την οποία η συγγραφέας όπως μας ομολογεί με αφοπλιστική ειλικρίνεια φιλοδοξεί να δώσει θάρρος και δύναμη στους ταλαιπωρημένους αυτού του κόσμου ανάβοντας στις ψυχές μας το φως της ελπίδας και της προσμονής για καλύτερες μέρες. Μόνο τότε θα κατανοήσουμε πως οι έννοιες του «τέλους» και της «αρχής» είναι πάντα σχετικές κι ότι καταληκτικά διαθέτουμε ασύνειδα ίσως πολλές φορές τη δύναμη στα κατάβαθα της ψυχής μας να ανατρέψουμε το κακό που πασχίζει να αναποδογυρίσει την ήσυχη κι αρμονική καθημερινότητά μας.
Διονύσης Λειμονής
Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ