… Kαι βέβαια να τιμωρηθούν οι επίορκοι για παραδειγματισμό.
Του JG
Το ελληνικό κράτος σήμερα απειλεί να παρασύρει στον όλεθρο τον ελληνικό λαό στο σύνολό του. Εγκληματικές πολιτικές δεκαετιών έχουν φέρει το κράτος στο χείλος της καταστροφής. Με ένα τεράστιο δημόσιο χρέος, το οποίο διαρκώς αυξάνει – χωρίς να υπάρχουν ούτε οι θεωρητικές πιθανότητες να αποπληρωθεί – , το κράτος οδηγείται αργά αλλά σταθερά στη “σφαγή”. Τα “όρνεα” της διεθνούς τοκογλυφίας έχουν αντιληφθεί την ορατή πλέον αδυναμία του και έρχονται ν’ αρπάξουν μερίδιο από τη “σάρκα” του.
Η “αργεντινοποίηση” του ελληνικού κράτους είναι θέμα χρόνου να συμβεί. Ήδη κάποιοι άρχισαν να ακονίζουν τα “μαχαίρια” τους για το μερίδιό τους στη λεία. Μια “λεία”, την οποία η σημερινή κυβέρνηση φρόντισε να “περιγράψει” με απόλυτη σαφήνεια. Η “μπιρμπιλοκυβέρνηση” των άσχετων, των άχρηστων και των ανίκανων …σ’ αυτό το επίπεδο ήταν απόλυτα αποτελεσματική και ικανή.
Καταμέτρησαν τη δημόσια περιουσία και την περιφέρουν σαν “λεία” ανά τον κόσμο. Παντού φροντίζουν να ενημερώνουν τους πιστωτές μας για την πολυτιμότητά της.
“Ελάτε όλοι να επενδύσετε στην Ελλάδα”… φωνάζει καθημερινά ο Πρωθυπουργός σε Δύση και Ανατολή. Τι εννοεί; Μήπως λέει: Ελάτε να φτιάξετε εργοστάσια να δώσετε και μεροκάματα στον ελληνικό λαό; Όχι βέβαια. …”Ελάτε όλοι να αγοράσετε ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει στην Ελλάδα, τώρα που έχει εξευτελιστεί και μπορείτε να πάρετε τα πάντα τζάμπα”. …Είναι άλλο πράγμα η “επένδυση” από την “πώληση”. “Επενδύσεις”, οι οποίες έχουν ως μοναδικό αποτέλεσμα τη μετακίνηση της ελληνικής ιδιοκτησίας από ελληνικά χέρια σε ξένα, δεν είναι επενδύσεις. Είναι ξεπούλημα. Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι προδότες, είναι σίγουρα οι μεγαλύτεροι ηλίθιοι που έχουν ποτέ πατήσει το πόδι τους σ’ αυτήν τη γωνιά των Βαλκανίων.
Δανειολήπτης, ο οποίος όχι μόνον δεν “αποκρύπτει” περιουσιακά στοιχεία, προκειμένου να τα “σώσει”, αλλά αντίθετα φτάνει στο σημείο να τα ψάχνει και να τα αποκαλύπτει όλα —και μάλιστα υποτιμημένα—, μόνον το ελληνικό κράτος είναι. Μιλάμε για τρομερά πράγματα. Μιλάμε για παγκόσμιο ρεκόρ ηλιθιότητας. Επειδή όμως ηλίθιοι σε τέτοιον βαθμό δεν υπάρχουν, αντιλαμβανόμαστε ότι μιλάμε για προδότες. Μιλάμε για προδοσία, που στόχο έχει να παραδώσει την πατρίδα των Ελλήνων στους απανταχού της Γης κλέφτες και τοκογλύφους.
Πρέπει άμεσα να οργανωθεί ένα σχέδιο σωτηρίας της χώρας από τα “νύχια” των κερδοσκόπων. Πού πρέπει να στηριχθεί ένα τέτοιο σχέδιο; Στις πολλαπλές υπάρχουσες υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους. Στη σωστή και φιλολαϊκή κατανομή αυτών των υποχρεώσεων του κράτους ως οφειλέτη. Το ελληνικό κράτος δεν οφείλει μόνον σε ξένους πιστωτές, αλλά και στον ελληνικό λαό. Οφείλει —και μάλιστα πολλά— στο ασθενέστερο τμήμα του ελληνικού λαού, που είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Οφείλει τεράστια ποσά, εφόσον στα χρόνια της ασυδοσίας έβαζε τα “χέρια” του μέσα στα ασφαλιστικά τους ταμεία.
Αυτό είναι τρομερό, γιατί από την επιβίωση αυτών των ταμείων εξαρτάται η ίδια η επιβίωση πολλών Ελλήνων. Το κράτος μπορεί να χρεοκοπήσει, αλλά όχι ο λαός. Το κράτος μπορεί να “πεθάνει” και ν’ “αναστηθεί”, αλλά όχι ο λαός. Το κράτος μπορεί να ξεκινήσει από το απόλυτο μηδέν, αλλά όχι ο λαός. Το κράτος οφείλει να σώσει τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα ταμεία, τα οποία στην κυριολεξία εξασφαλίζουν την επιβίωση για ένα μεγάλο ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού. Πρωτεύουσα λοιπόν υποχρέωση είναι να “ξεχρεώσει” αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τη σύνταξή τους και κατόπιν να ξεπληρώσει τους πιστωτές μας, οι οποίοι αναζητούν τα κέρδη τους.
Προτείνουμε στο κράτος να αναμορφώσει πλήρως το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Να δημιουργήσει ένα τερατώδες ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο θα περιλαμβάνει στις τάξεις του σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων εργαζομένων. Να μετακινήσει όλα ή τουλάχιστον τα πολυτιμότερα από τα περιουσιακά του στοιχεία στον νέο αυτόν γίγαντα. Όλα τα περιουσιακά στοιχεία, που έχουν μεγάλη κερδοφορία. Όλες τις ΔΕΚΟ με τις απίστευτα τεράστιες χρηματοληπτικές δυνατότητες. Εταιρείες όπως ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ ή η ΕΥΔΑΠ δεν υπάρχει λόγος να παραμένουν στην ιδιοκτησία ενός χρεοκοπημένου κράτους, το οποίο το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να τις χάσει μέσα από τα χέρια του.
Από εκεί και πέρα να πάει μόνο του και να δώσει τη δική του μάχη της επιβίωσης. Να πάει και ν’ αντιμετωπίσει τις συνέπειες των δικών του πράξεων. Των πράξεων και των παραλείψεων, που οφείλονται σε δικές του επιλογές. Απογυμνωμένο από τα ζωτικά για την επιβίωση του λαού περιουσιακά του στοιχεία μπορεί το κράτος να στραφεί εναντίον όλων όσων το οδήγησαν στην καταστροφή. Εναντίον όλων των τοκογλύφων του εξωτερικού, οι οποίοι παριστάνουν τους πιστωτές του και βέβαια εναντίον όλων των προδοτών, οι οποίοι μας κυβέρνησαν τις τελευταίες ολέθριες δεκαετίες και συνεργάστηκαν μαζί τους.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι να φύγουν με τις κλωτσιές όλα τα κουτορνίθια του ΔΝΤ. Όλα αυτά το “όρνεα” της λεηλασίας, που συνεργάζονται με τους τοκογλύφους και έβαλαν την Ελλάδα στην “προκρούστεια κλίνη” τους. Καθημερινά αποδεικνύεται ότι υπήρχε ένα προμελετημένο εγκληματικό σχέδιο εις βάρος της χώρας μας. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Την Ελλάδα τη “στρίμωξαν” με τα spread, που έφταναν τα επιτόκια δανεισμού στο απίθανο 11% και μόλις αυτή δήλωσε “παράδοση”, την “έσωσαν” με τα δάνεια των 5%. Τα δάνεια, τα οποία ελάχιστες ημέρες πριν την “επίθεσή” τους εμφανίζονταν ως τοκογλυφικά, την επομένη αυτής εμφανίζονταν σαν “σωτήρια”. Οι ίδιοι άνθρωποι, που ήθελαν να μας δανείζουν με 5% και τους ονομάζαμε κλέφτες, ήταν αυτοί, που λίγες ημέρες μετά μάς δάνειζαν και πάλι με 5% και τους ονομάζαμε σωτήρες.
Η Ελλάδα υπέκυψε σ’ αυτόν τον εκβιασμό, γιατί δεν άντεξε την τεράστια πίεση που υπέστη. Ο ελληνικός λαός πανικοβλήθηκε. Για να κάμψουν μάλιστα τις λίγες δυνάμεις αντίστασης που διέθετε, προσπάθησαν να τον “πείσουν” ότι δεν θα είναι και ο μοναδικός. Δεν θα ήταν ο μοναδικός λαός, ο οποίος θα βάδιζε τον παρθένο και καινοφανή “Γολγοθά” των “τιμωρημένων” της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Μπορεί να ήταν ο πρώτος λαός που θα τον βάδιζε, αλλά όχι και ο μόνος. Απλό κολπάκι είναι αυτό. Εκμεταλλεύτηκαν τα αγελαία ένστικτα των ανθρώπων και “άμβλυναν” τις αντιδράσεις. Τον “έπεισαν” τον ελληνικό λαό ότι τον “ακολουθούν” και άλλοι ομοιοπαθείς του, όπως είναι ο ισπανικός, ο πορτογαλικός, ο ιρλανδικός κλπ.. Υπό αυτές τις συνθήκες ο ελληνικός λαός δέχθηκε την υποταγή του στο ΔΝΤ και περίμενε να δει τι θα γίνει. Δεν χρειαζόταν όμως να περιμένει και πολύ. Μόλις αυτός υποτάχθηκε, άλλαξαν οι συνθήκες. Οι υπόλοιποι λαοί, τους οποίους αντιλαμβάνονταν οι Έλληνες ως ομοιοπαθείς, ζουν ξαφνικά σε άλλον Πλανήτη.
Πέμπτη άνοιξαν οι Έλληνες την “πόρτα”, για να μπουν στο “σφαγείο” του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και το Σάββατο οι Ευρωπαίοι αυτήν την “πόρτα” την έκλεισαν, σώζοντας τους υπολοίπους. Μόνον η Ελλάδα για τα δάνειά της θα “υποθήκευε” την ελευθερία της. Οι υπόλοιποι θα έκαναν ό,τι προβλεπόταν από τα Συντάγματά τους. Η Ελλάδα σήμερα δανείζεται “σωτήρια” δάνεια με 5% και η ομοιοπαθής και σίγουρα πιο “επικίνδυνη” Ισπανία δανείστηκε από την ελεύθερη αγορά με 1,68%. Όλα αυτά τι αποδεικνύουν; Ότι ασκήθηκε τεχνητά μια τεράστια πίεση, για να “παγιδευτεί” η Ελλάδα στο ΔΝΤ, άσχετα αν υπήρχαν και άλλα κράτη στην ίδια οικονομική κατάσταση μ’ αυτήν. Η Ελλάδα τούς ενδιέφερε και αυτήν “πυροβόλησαν”.
Αυτή η επιλεκτική στόχευση, που οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου “δολοφονία”, είναι κάτι το οποίο εύκολα αποδεικνύεται. Γιατί; Γιατί αυτό, που συνέβη με την Ελλάδα, ήταν κάτι το τρομακτικό. Η Ελλάδα βρέθηκε στο στόχαστρο μιας πρωτοφανούς αρνητικής προπαγάνδας. Κάποιοι προσπάθησαν να την κάνουν μισητή στο σύνολο του Πλανήτη. Αυτό ήταν το πρωτοφανές. Όταν χρεοκοπούσε η Αργεντινή, ο λαός της έχαιρε της συμπάθειας και της συμπόνιας της παγκόσμιας κοινωνίας. Η διεφθαρμένη ηγεσία της ήταν αυτή που κατηγορούνταν και όχι ο λαός της. Ο λαός εμφανιζόταν όπως το επέβαλε η λογική και άρα ως θύμα.
Στην περίπτωση της Ελλάδας η ηγεσία της προστατεύτηκε στο “απυρόβλητο” και ο λαός της ήταν αυτός ο οποίος κατηγορούνταν. Οι πάντες τον έβριζαν. Μιλάμε για πραγματικό βρίσιμο, που όμοιό του δεν έχει υποστεί κανένας άλλος λαός στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία. Οι Γερμανοί μάλιστα έφτασαν στο σημείο να του δείξουν και το “δάκτυλό” της Αφροδίτης. Ένας ολόκληρος λαός εμφανίστηκε σαν αγέλη τεμπέληδων, παρασίτων, κλεφτών και απατεώνων. Ένας μικρός λαός, ο οποίος αν μη τι άλλο είναι διάσημος για τις θετικές υπηρεσίες που πρόσφερε κάποτε στην ανθρωπότητα. Αυτός ο λαός εντελώς ξαφνικά και αδικαιολόγητα έγινε το αίτιο όλων των κακών. Μια ασήμαντη οικονομία εμφανίστηκε ξαφνικά σαν το αίτιο απειλής παγκόσμιας πείνας. Οι οικονομίες των ισχυρών έχουν χρέη δεκάδων τρισεκατομμυρίων και όλοι ασχολούνται με τα “ψίχουλα” της Ελλάδας.
Αυτά όλα αποτελούν απόδειξη ότι υπήρχε προμελετημένο έγκλημα. Υπήρχε προετοιμασία του εγκλήματος. Κάποιοι, για να μας “πυροβολήσουν”, έπρεπε πρώτα να μας διαβάλουν και να μας διασύρουν, ώστε να μην υπάρχουν αντιδράσεις. Να μην υπάρχουν αντιδράσεις από τους λαούς, οι οποίοι δεν θα ανέχονταν μια εν ψυχρώ “δολοφονία” ενός άλλου λαού. Να μην μπορούν οι Έλληνες ν’ αντιδράσουν αποτελεσματικά και να μην βρίσκουν “ακροατήριο” για να ακούει τον “θρήνο” τους. Ταυτόχρονα όλοι αυτοί οι “δολοφόνοι” διατήρησαν στο απυρόβλητο την ηγεσία της Ελλάδας. Την ηγεσία, που την οδήγησε στην αθλιότητα και είναι βέβαιον ότι είναι διεφθαρμένη. Κλέφτες και απατεώνες, δηλαδή, εμφανίζονταν οι κοινοί Έλληνες και τίμιοι όλοι όσοι διεφθάρηκαν, για να φτάσουμε στην αθλιότητα.
Γιατί έγιναν όλα αυτά; Γιατί οι ίδιοι οι “δολοφόνοι” της Ελλάδας θέλουν να μας διαλύσουν, χρησιμοποιώντας τους ίδιους χαφιέδες. Αυτούς τους προδότες έχουν υπό τον έλεγχό τους και αυτούς θέλουν να χρησιμοποιήσουν. Το ίδιο πολιτικό δυναμικό, που μας οδήγησε στην καταστροφή, εμφανίζεται να είναι κι αυτό που θα μας “σώσει”. Ο Γιωργάκης είναι μέλος αυτού του προστατευμένου πολιτικού δυναμικού. Σήμερα εμφανίζεται σαν “προϊόν” κάποιας μυστηριώδους “παρθενογένεσης”. Τώρα έφτασε στην Ελλάδα και δεν γνώριζε τι συμβαίνει. Ο “άσπιλος” και ο “αμόλυντος”, που νόμιζε ότι τα λεφτά υπήρχαν και δυστυχώς διαπίστωσε ότι δεν υπάρχουν. Ο “αγνός”, που οι κλέφτες και απατεώνες Έλληνες τον “παραπλάνησαν”.
Δεν ήταν ο Γιωργάκης υπουργός των διεφθαρμένων κυβερνήσεων, που μας οδήγησαν στην καταστροφή; Δεν ήταν κορυφαίος πολιτικός παράγοντας όλων των προηγούμενων δεκαετιών; Πώς είναι δυνατόν να εμφανίζεται σαν παραπλανηθής; Ούτε αυτό τους αρκούσε όμως. Δεν τους αρκούσε να σώσουν μόνον τον Γιωργάκη. Έπρεπε να σώσουν και τους υπόλοιπους προδότες. Τα “παπαγαλάκια” τους άρχιζαν να φωνάζουν για κυβερνήσεις εθνικής σωτηρίας. Για κυβερνήσεις, που θα τις στελέχωνε το εθνικό μας “κεφάλαιο”. Οι πρώην Πρωθυπουργοί. Αυτοί, δηλαδή, που μας οδήγησαν στην καταστροφή. Αυτοί, οι οποίοι κανονικά θα έπρεπε ήδη να έχουν εκτελεστεί στην Καισαριανή.
Αυτούς προσπαθούν να σώσουν και αυτούς εκβιάζουν πλέον, για να τους εξασφαλίσουν τη σωτηρία τους. Γι’ αυτόν τον λόγο το εθνικό μας “κεφάλαιο” ήταν υπέρ του ΔΝΤ. Οι “τίμιοι” Μητσοτάκηδες και οι Σημίτηδες θα μαλώσουν τον “κλέφτη” και “απατεώνα” λαό, αν αυτός αντιδρά στην τιμωρία που δικαιούνται οι απατεώνες. Στην τιμωρία, που θα επιβάλει το “τίμιο” και “δίκαιο” ΔΝΤ. Στην τιμωρία, που “δικαιούνται” οι Έλληνες. Οι “άτιμοι” Έλληνες. Ποια είναι αυτή η τιμωρία; Να χάσουν την πατρίδα τους. Οι Έλληνες είναι λαός “απατεώνων” και “κλεφτών” και δεν δικαιούνται να έχουν πατρίδα. Προσπάθησαν να κλέψουν τους νοικοκύρηδες “επενδυτές” και τώρα θα τιμωρηθούν από το “δίκαιο” ΔΝΤ. Κατάλαβε ο αναγνώστης γιατί υπήρχε αυτή η προετοιμασία; Έπρεπε να διαβάλουν τους Έλληνες στην παγκόσμια κοινωνία, για να τους λεηλατήσουν. Έπρεπε να προστατεύσουν τους χαφιέδες τους στην Ελλάδα, για να δρομολογήσουν τη λεηλασία.
Ήδη άρχισαν να φαίνονται οι προθέσεις τους. Αυτοί, οι οποίοι μας “σώζουν” με τοκογλυφικά δάνεια του 5%, άρχισαν να εκφράζουν και απαιτήσεις. Δεν τους φτάνουν οι τόκοι και θέλουν και “σάρκα” από την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα την εκβιάζουν ως στυγνοί εκβιαστές και δυνάμει δολοφόνοι. …Να “διαλύσετε” τη ΔΕΗ, και να προχωρήσετε σταδιακά στην ιδιωτικοποίησή της, γιατί δεν θα σας δώσουμε την επόμενη δόση. Να τη “διαλύσετε”, γιατί είναι πολύ μεγάλη για να την “καταπιούμε”. Αν δεν το κάνετε, θα σταματήσει η “σωτηρία” της τοκογλυφίας… Αν αυτό δεν είναι εκβιασμός, τότε τι είναι; Η ειρωνεία είναι ότι γίνεται με τοκογλυφικούς όρους. Με όρους που αν μη τι άλλο αποκαλύπτουν ότι μας αντιλαμβάνονται για ηλίθιους.
Βασικό λοιπόν είναι να φύγει αμέσως το ΔΝΤ από τη χώρα. Να φύγει το διευθυντήριο των χαφιέδων, που ελέγχει τις επιλογές του κράτους και ενημερώνει εκ των έσω τους τοκογλύφους. Αμέσως μετά να βγει η Ελλάδα και να δηλώσει αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους. Αυτό θα την οδηγήσει αυτόματα σε συνθήκες άμεσης επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους αυτού. Αυτοί, οι οποίοι δάνεισαν στην Ελλάδα, θα σπεύσουν να διαπραγματευτούν, γιατί θα θελήσουν να σώσουν ένα μέρος των πιστώσεών τους. Σ’ αυτήν τη διαδικασία πρέπει να μπει η Ελλάδα, γιατί είναι μονόδρομος και επιπλέον τη συμφέρει.
Από τη στιγμή που θα μπει σ’ αυτήν τη διαδικασία —που μοιάζει με νομική “πάλη”—, θα πρέπει να κάνει χρήση των διεθνών νόμων που την ευνοούν. Υπάρχει, για παράδειγμα, ένας διεθνής νόμος, που ομιλεί περί “απεχθούς χρέους”. Τι σημαίνει όμως “απεχθές χρέος”; Χρέος, το οποίο για κάποιους λόγους θεωρείται παράνομο και ως εκ τούτου δεν υποχρεούται ο οφειλέτης να το εξοφλήσει. Χρέη κρατών, τα οποία δημιουργήθηκαν από εγκληματικές ηγεσίες, δεν είναι νόμιμα.
Με βάση αυτόν τον νόμο οι λαοί δεν είναι υποχρεωμένοι να ξεπληρώσουν χρέη ή να “υποθηκεύσουν” την ελευθερία τους για χρέη, τα οποία δημιουργήθηκαν επίτηδες από τους ιμπεριαλιστές και τους δωσίλογους συνεργάτες τους. Αν δηλαδή αποδειχθεί ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις στην Ελλάδα είναι κυβερνήσεις δωσίλογων, οι οποίες λειτούργησαν συνειδητά εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού, τότε υπάρχει πρόβλημα. Πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο, αν αποκαλυφθεί ότι αυτοί, οι οποίοι ήταν “χορηγοί” τους στην πορεία τους προς την εξουσία, είναι οι ίδιοι οι “πιστωτές” της χώρας.
Αν δηλαδή αποδειχθεί ότι τους “ζημιάρηδες” Μητσοτάκηδες ή τους Σημίτηδες τούς “στήριξαν” με όλα τα μέσα “ιδρύματα” όπως η Goldman Sachs ή η Deutsche Bank και η Siemens, υπάρχει πρόβλημα …και μάλιστα μεγάλο. Πρόβλημα τεράστιο, αν αποδειχθεί ότι αυτοί, οι οποίοι έκαναν τα μεγαλύτερα και πιο απεχθή δάνεια, ήταν οι “αγαπημένοι” των “δανειστών” μας. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Θα εκμεταλλευτεί η Ελλάδα τον νομικό όρο “επαχθές χρέος”, για να δικαιολογήσει τη δίκη των υπευθύνων, εμφανίζοντάς την ως μοναδική “λύση” και στη συνέχεια θα εκμεταλλευτεί τα αποτελέσματα της δίκης, για να εκμεταλλευτεί εκ νέου τον ίδιο νομικό όρο στη διαρπαγματευσή της.
Αναγκαστικά λοιπόν θα πρέπει η Ελλάδα να ξεκινήσει τις δίκες που απαιτούνται, για ν’ αποκαλυφθούν τα όσα την ευνοούν. Θα πρέπει να δικάσει τους Πρωθυπουργούς και τις κυβερνήσεις τους, που την οδήγησαν στη χρεοκοπία. Όλοι οι Πρωθυπουργοί και οι Υπουργοί των Οικονομικών να καθίσουν στο “σκαμνί” με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Υπάρχουν τα στοιχεία για να γίνει αυτό. Γνωρίζει το κράτος τόσο την πορεία του χρέους όσο κι αυτούς που “υπέγραφαν” για τα δάνεια. Γνωρίζει τις συνεργασίες κάποιων από αυτούς με τους διαβόητους πιστωτές μας. Από εκεί και πέρα υπάρχουν τα “Πόθεν Έσχες”. Να ανοίξουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί όλων των εμπλεκομένων και ν’ αποκαλυφθεί η αλήθεια.
Αντιλαμβανόμαστε ότι μετά από τέτοιες αποκαλύψεις είναι υποχρέωση της Ελλάδας να προχωρήσει σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της. Του χρέους, το οποίο αυξανόταν, κάθε φορά που κάποιος Σημίτης ήθελε να φαίνεται σαν “καταλληλότερος” ή κάποιοι γόνοι ήθελαν να “κληρονομήσουν” τα πόστα των γονιών τους. Δεν θα καταστραφεί ένας ολόκληρος λαός, επειδή οι Κωστάκηδες, οι Γιωργάκηδες ή οι Ντορούλες ήθελαν με κρατικά χρήματα να “αγοράσουν” το πολυπόθητο “χρίσμα” της διαδοχής. Δεν πρέπει να μάθουμε πόσο αυξάνονταν το χρέος, κάθε φορά που οι γόνοι άπλωναν τα “χέρια” τους στην εξουσία; Δεν πρέπει να μάθουμε πόσα πληρώσαμε για να χαϊδέψει ο Μπους το κεφάλι της Ντόρας;
Αν τα μάθουμε όλα αυτά, θα έχουμε έναν καλό “χάρτη” των δεδομένων. Από εκεί και πέρα η Ελλάδα πρέπει να κάνει επαναδιαπραγμάτευση με το κάθε έναν πιστωτή της ξεχωριστά. Να κάνει ξεχωριστή διαπραγμάτευση με τους Αμερικανούς, τους Γερμανούς ή τους Γάλλους. Γιατί; Γιατί αυτό την συμφέρει. Γιατί η διαπραγμάτευση είναι μια μάχη και οι μάχες έχουν ειδικά χαρακτηριστικά, που χρήζουν ειδικών όπλων.
Απλά πράγματα. Διαφορετικό εξοπλισμό χρησιμοποιείς σε μια πεδινή μάχη και διαφορετικό σε μια ορεινή ή θαλάσσια. Δεν θέλεις άρματα μάχης στα όρη ή τη θάλασσα ούτε βάρκες στους κάμπους. Τη νίκη τη δίνουν τα κατάλληλα όπλα και σ’ αυτήν την περίπτωση το ελληνικό κράτος πρέπει να καταδιώξει νομικά τους εχθρούς του με τα κατάλληλα “όπλα”. Προτείνουμε λοιπόν να ξεκινήσει από τα εύκολα. Από εκεί που υπάρχουν πολλά διαθέσιμα στοιχεία και στοιχειοθετούνται εύκολα κατηγορίες. Τέτοια εύκολη περίπτωση είναι αυτή της Goldman Sachs.
Οι Αμερικανοί πιστωτές μας.
Όλο το μυστικό στη “μάχη” μας με τους Αμερικανούς πιστωτές μας είναι η Goldman Sachs. Η εταιρεία αυτή μπορεί να γίνει εύκολα η άκρη του νήματος, που θα μας οδηγήσει έξω από τον “λαβύρινθο” των χρεών μας απέναντι στους Αμερικανούς “επενδυτές”. Γιατί; Γιατί συμμετείχε αποδεδειγμένα στην “παραποίηση” των οικονομικών στοιχείων της Ελλάδας με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί —αφύσικα, παράλογα, παράνομα και ανήθικα— το χρέος της. Αποδεδειγμένα η Goldman Sachs εισέπραξε τριακόσια εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να “μαγειρέψει” στοιχεία και να αποκρύψει τα αληθινά. Αποδεδειγμένα παρανόμησε, εφόσον ήδη έχουν αρχίσει διαδικασίες διερεύνησης των πράξεών της τόσο οι αμερικανικές αρχές όσο και οι αντίστοιχες ευρωπαϊκές.
Μόνον το ελληνικό κράτος, που έπεσε θύμα της, δεν έχει κινηθεί εναντίον της. Λίγο δύσκολο βέβαια να κινηθεί ο Εβραίος Παπανδρέου εναντίον μιας εβραϊκής επιχείρησης, στην οποία μπορεί και να “χρωστάει” την καριέρα του. Όμως, αυτό είναι κάτι, το οποίο μπορεί ν’ αλλάξει. Ο Γιωργάκης σήμερα είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ενώ αύριο μπορεί και να μην είναι. Ο ελληνικός λαός όμως και οι ανάγκες του μόνιμα θ’ αναζητούν λύση. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο, που να προσφέρει αυτήν τη λύση.
Πρέπει το ελληνικό κράτος να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμο να εκμεταλλευτεί όλα τα νομικά όπλα που μπορεί να έχει στη διάθεσή του. Ταυτόχρονα πρέπει να επιλέξει και το πεδίο μάχης που το συμφέρει. Στην περίπτωση της Goldman Sachs συμφέρει το ελληνικό κράτος να μεταφέρει τη “μάχη” εναντίον της στις ΗΠΑ, γιατί εκεί το συμφέρουν οι συνθήκες μάχης. Αμερικανική εταιρεία είναι η Goldman Sachs και οι αμερικανικοί νόμοι την απειλούν περισσότερο από όλους τους άλλους. Στις ΗΠΑ ισχύουν οι νόμοι που συμφέρουν την Ελλάδα και στις ΗΠΑ υπάρχει το αγγλοσαξονικό δίκαιο, που αφήνει “ανοικτό” όλο το πεδίο της μάχης για ν’ “απλωθεί” κάποιος με το “στράτευμά” του.
Υπάρχει ένας αμερικανικός νόμος, ο οποίος καθιστά παράνομες τις τράπεζες, όταν αυτές παρέχουν δάνεια σε πελάτες τους, οι οποίοι είναι φανερό ότι δεν έχουν δυνατότητα να εξοφλήσουν τα δάνεια τους και άρα με προφανή στόχο να τους αρπάξουν περιουσιακά στοιχεία. Όμως, η παρανομία αυτή δεν αφορά μόνον αυτούς, οι οποίοι θέλουν να επωφεληθούν παρανόμως εις βάρος εκείνων, τους οποίους φορτώνουν χρέη. Ο νόμος αυτός αφορά κι εκείνους, οι οποίοι αλλοιώνουν οικονομικά στοιχεία, προκειμένου να προκύψει το ίδιο αποτέλεσμα.
Αφορά, δηλαδή, κατά πρώτον τους Αμερικανούς “πιστωτές” της Ελλάδας, οι οποίοι την “φόρτωναν” δάνεια, ενώ έβλεπαν ότι δεν υπήρχε δυνατότητα αποπληρωμής τους και αφορά κατά δεύτερον τους Αμερικανούς “κατασκευαστές” ψευδών στοιχείων, οι οποίοι με τις πράξεις τους παρέσυραν σε σφάλμα άλλους τραπεζίτες και απλούς επενδυτές και άρα επέτρεψαν σε κάποιον σαν την Ελλάδα να δανειστεί υπέρογκα ποσά, χωρίς να έχει αυτό το δικαίωμα, εφόσον δεν είχε τη δυνατότητα να τα αποπληρώσει. Παρανόμησαν δηλαδή αυτοί, οι οποίοι δάνειζαν στην Ελλάδα, ενώ αυτή δεν δικαιούνταν δάνεια, αλλά παρανόμησε επιπλέον και η Goldman Sachs, οδηγώντας τους άλλους όχι μόνον σε εσφαλμένες αλλά και σε παράνομες αποφάσεις.
Αν δηλαδή υποθέσουμε ότι η παρανομία της Goldman Sachs έγινε το 2001, τότε αυτό το οποίο συμβαίνει είναι το εξής απλό. Αν η Ελλάδα κάνει στάση πληρωμής, λόγω αδυναμίας, δεν φταίει μόνον η ίδια, αλλά και όλοι όσοι τη βοήθησαν να πάρει δάνεια, τα οποία δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει. Δεν φταίει δηλαδή μόνον αυτός ο οποίος παρανόμησε, αλλά κι αυτός ο οποίος τον βοήθησε, για να μπορεί να παρανομήσει. Απλά πράγματα. Αν ένας άστεγος ζητιάνος με παράνομο τρόπο και με ψευδή στοιχεία κατορθώσει να πάρει ένα δάνειο δέκα εκατομμυρίων ευρώ, δεν φταίει μόνον αυτός αν ξεγέλασε την τράπεζα, αλλά κι αυτός ο οποίος τον βοήθησε να αποκτήσει μια ψεύτικη εικόνα, για να μπορεί να την ξεγελάσει.
Αν η Ελλάδα αποδείξει με πραγματικά στοιχεία ότι δεν είχε ούτε τη θεωρητική δυνατότητα να μπει στις “υποχρεώσεις” της ζώνης του Ευρώ και άρα να αποπληρώσει τα δάνεια που προβλέπονταν γι’ αυτές τις υποχρεώσεις, τότε υπάρχει πρόβλημα. Παρανόμησε η Ελλάδα, αλλά παρανόμησαν και κάποιοι άλλοι. Παρανόμησε και η Goldman Sachs, εφόσον από κοινού με κάποιους Έλληνες απατεώνες παγίδευσαν τους επενδυτές και της δάνεισαν χρήματα, τα οποία δεν θα μπορούσε να επιστρέψει. Όμως, στην περίπτωση αυτήν τα πράγματα αλλάζουν. Όσοι επενδυτές δάνεισαν στην Ελλάδα μετά το 2001, αποκτούν το δικαίωμα να στραφούν εναντίον καί της Goldman Sachs. Η Ελλάδα μπορεί να μην έχει χρήματα να τους πληρώσει, αλλά η Goldman όλο και κάτι θα έχει στην “άκρη”.
Η Goldman Sachs, δηλαδή, μπορεί να βρεθεί “σάντουιτς” ανάμεσα σε δύο διαφορετικές υποχρεώσεις. Να αναγκαστεί να επιστρέψει στον ελληνικό λαό όσα του πήρε, για να κάνει απάτη με τους πληρωμένους Έλληνες χαφιέδες της και να αποζημιώσει και τους Αμερικανούς επενδυτές, οι οποίοι ζημιώθηκαν εξαιτίας της απάτης της. Τότε θα δούμε ποιο CDS είναι πιο αποδοτικό. Ποια θα καταστραφεί πρώτη; Η Ελλάδα ή η Goldman Sachs; Με κάτι τέτοια γελάνε οι πικραμένοι σ’ αυτόν τον κόσμο.
Να τελειώνει το γερμανικό παραμύθι
των “κατασκευασμένων” στοιχείων.
Σ’ ό,τι αφορά τους Γερμανούς και πάλι τα πράγματα μπορούν να λυθούν στα διεθνή δικαστήρια. Αν αποδειχθεί ότι οι Γερμανοί είχαν συμφέρον από την “κατασκευή” των δημοσιονομικών στοιχείων της Ελλάδας, τότε τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα γι’ αυτούς. Αν αποδειχθεί ότι οι Γερμανοί πίεζαν κάποιους Ευρωπαίους κοινοτικούς παράγοντες και Έλληνες αξιωματούχους, για να βάλουν άρον-άρον την Ελλάδα στην Ε.Ε., τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα γι’ αυτούς. Τζάμπα τώρα “κλαίνε” και “ωρύονται” εναντίον των Ελλήνων, για να εμφανιστούν σαν θύματα απάτης.
Αυτά είναι παπατζηλίκια και δεν έχουν θέση σε τόσο σημαντικές καταστάσεις. Δεν έχουν νόημα τα γνωστά εβραϊκά κόλπα του θύτη, ο οποίος κλαίει, για να μπερδέψει τους μάρτυρες. Αυτά τα κόλπα έχουν νόημα στα καταγώγια και στα πορνεία. Στα δικαστήρια είναι εύκολο ν’ αποδειχθεί αν οι Γερμανοί γνώριζαν ή δεν γνώριζαν για την “παραποίηση” των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων. Μπορεί ν’ αποδειχθεί αν οι ίδιοι πίεζαν ή όχι γι’ αυτήν την παραποίηση, εφόσον είναι ακόμα πιο εύκολο ν’ αποδειχθεί αν οι ίδιοι είχαν άμεσα και μεγάλα κέρδη από αυτήν την παραποίηση.
Θα ξεκινήσουμε από ένα απλό παράδειγμα, για να καταλάβει κάποιος το πόσο πολύ μας “δουλεύουν” κάποια κτήνη. Ούτε σαν ζώα δεν μας υπολογίζουν. Μιλάμε για εξοργιστικά πράγματα. Αν πιάσεις έναν σκύλο από τα αυτιά, για να τον βάλεις σε ένα κλουβί με ένα λιοντάρι, θα αντιδράσει. Θα χτυπιέται και θα σε δαγκώνει όπου μπορεί. Θα σε δαγκώνει ακόμα και το πιο άκακο σκυλί. Γιατί; Γιατί θα αρνείται να μπει στο κλουβί. Γιατί θα θέλει να επιβιώσει. Γιατί αυτό επιβάλουν τα ένστικτά του.
Το αντίστοιχο συμβαίνει με τα κράτη. Τα κράτη είναι κι αυτά θηρία. Μπορεί να ανήκουν όλα στο ίδιο είδος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να συνυπάρξουν σε μια κοινή φωλιά. Δεν θέλει ένα ασθενές κράτος να μπει στον ίδιο νομισματικό χώρο με άλλα ισχυρότερα. Γιατί; Γιατί θα το κατασπαράξουν. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν θέλει να μπει στο ίδιο νομισματικό “κλουβί” με ισχυρότερούς του —έστω κι αν είναι ποιοτικά όμοιοί μεταξύ τους—. Κράτη είναι όλα —με τα ίδια συμφέροντα και με τα ίδια ένστικτα—, αλλά η διαφορά ισχύος αλλάζει πλήρως τα δεδομένα.
Αν, δηλαδή, η Ελλάδα κατηγορούνταν από τους εταίρους της για “κατασκευή” στοιχείων, θα έπρεπε αυτό να είναι για το αντίθετο αποτέλεσμα. Φυσιολογικά η Ελλάδα θα έπρεπε —ακόμα κι αν πληρούσε τα κριτήρια της νομισματικής Ένωσης— να το “κρύβει”. Θα έπρεπε να δείχνει ασχημότερα στοιχεία, προκειμένου να εξασφαλίσει την ασφάλειά της. Θα έπρεπε να παριστάνει την “άρρωστη”, προκειμένου να μην την βάλουν στο ίδιο νομισματικό “κλουβί” με τη Γερμανία ή τη Γαλλία. Ένα “κλουβί”, το οποίο θυμίζει εκείνα τα κλουβιά των παράνομων μονομαχιών μέχρι θανάτου. “Κλουβί”, όπου ο μόνος κανόνας είναι ότι …δεν υπάρχουν κανόνες.
Ποιος λογικός άνθρωπος δεν θα προφασιστεί αδιαθεσία μπροστά σε ένα κλουβί, όπου τον περιμένει ένας “λυσσασμένος” Τάισον; Πόσο χαζός μπορεί να είναι ένας πραγματικά άρρωστος, ο οποίος θα παραποιήσει στοιχεία, για να εμφανιστεί “υγιέστερος”; Αυτό ακριβώς ήταν η Ε.Ε. με τον τρόπο με τον οποίο οργανώθηκε. Ένα κοινό ευρωπαϊκό “κλουβί”, το οποίο συμφέρει μόνον τους ισχυρούς της Ευρώπης. Μια τέτοια κοινή οικονομία άνισων κρατών ήταν θέμα χρόνου να οδηγήσει στη “σφαγή” των αδυνάτων.
Η Ελλάδα τώρα κατηγορείται ότι, ενώ ήταν πραγματικά “άρρωστη”, αλλοίωσε τα στοιχεία των εξετάσεών της, προκειμένου να μπει και να “επωφεληθεί”. Ένας “άρρωστος” με 41 πυρετό και πλήρη αδυναμία, βιαζόταν να μπει στο “κλουβί”, για να επωφεληθεί εις βάρος του θηριώδη “Τάισον”. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που βλέπουμε και είναι το αποτέλεσμα της λογικής πορείας των πραγμάτων. Όταν σε έναν χώρο επιτρέπεται η ελεύθερη και χωρίς όρους διακίνηση ανθρώπων, προϊόντων, υπηρεσιών και κεφαλαίων, ευνόητο είναι ότι μέσα σε ελάχιστο χρόνο τα πάντα θα τα “κατακτήσουν” τα μεγάλα και ισχυρά κράτη.
Όταν επιτρέπεται η ελεύθερη αγοραπωλησία ακίνητων ιδιοκτησιών μέσα σε έναν χώρο, ευνόητο είναι ότι τα πάντα θα αγοραστούν από τους πλούσιους πολίτες των πλούσιων χωρών. Από τα πιο σημαντικά μέχρι τα πιο ασήμαντα. Οι μεγάλες εταιρείες των μεγάλων κρατών θα καταπιούν το κεφάλαιο των μικρών κρατών. Οι άπειροι καλύτερα αμειβόμενοι εργαζόμενοι των μεγάλων κρατών θα αρχίσουν να σαρώνουν της μικροϊδιοκτησίες των φτωχών χωρών.
Δεν υπήρχε δηλαδή κάτι το μυστήριο ή το απρόβλεπτο στην πορεία των πραγμάτων. Όλοι γνώριζαν εξ’ αρχής τι θ’ ακολουθήσει. Όλοι γνώριζαν ότι ο “άρρωστος” θα καταρρεύσει στο πρώτο χτύπημα. Ποιος στοιχηματίζει πάνω του; Κανένας… γιατί γνωρίζει το μέλλον του, χωρίς να είναι προφήτης. Δεν υπήρχε δηλαδή μια “κουρτίνα” άγνοιας για το τι θα συμβεί στους αδύνατους, εξαιτίας της ΟΝΕ. Όλοι γνώριζαν ότι οι ισχυροί θα λεηλατήσουν την Ελλάδα με μια συγκεκριμένη ιμπεριαλιστική μεθοδολογία, η οποία είναι πάντα ίδια. Θα την ωθούσαν στον υπερδανεισμό, για να της δημιουργήσουν τεράστια χρέη, ώστε από εκεί και πέρα να την υποδουλώσουν, αποσπώντας της τα πάντα.
Γνωστές πρακτικές είναι αυτές, τις οποίες οι ιμπεριαλιστές εφάρμοσαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη στο σύνολο του χρόνου. Το μόνο παράξενο στην περίπτωση αυτήν είναι η παθητική συμπεριφορά των Ελλήνων. Το μόνο παράξενο είναι ότι οι Έλληνες δεν αντέδρασαν. Δεν αντέδρασαν ως φυσιολογικοί άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονται απέναντι σε ένα τέρας. Δεν αντέδρασαν ούτε σαν φυσιολογικά “ζώα”, που βρίσκονται απέναντι σε ένα λιοντάρι. Τι έγινε; “Υπνωτίστηκαν”. “Παραμυθιάστηκαν”, επειδή οι ιμπεριαλιστές είχαν εξασφαλίσει τη συνεργασία κάποιων Ελλήνων προδοτών. Υπήρχαν συνεργάτες των ιμπεριαλιστών “μέσα” στο ελληνικό “στρατόπεδο” και αυτοί έκαναν τη ζημιά στους Έλληνες.
Οι ιμπεριαλιστές, δηλαδή, πέτυχαν τους στόχους τους, γιατί εξασφάλισαν τη μη αντίδραση των Ελλήνων. Τα κατάφεραν, γιατί έλεγχαν την προπαγάνδα στην Ελλάδα. Έλεγχαν τα ΜΜΕ των διαπλεκομένων, οι οποίοι δεν διέφεραν σε κανένα σημείο από τους κουκουλοφόρους γερμανοτσολιάδες του παρελθόντος. Οι γερμανικές εταιρείες τους τάιζαν με μίζες και δωράκια και αυτοί τις εξυπηρετούσαν στο ακέραιο. Αυτοί οι δωσίλογοι προπαγανδιστές “τάισαν” σκουπίδια στους Έλληνες και τους υπνώτισαν. Τους έπεισαν για την “ισχυρή” Ελλάδα, η οποία μπορεί να “διακριθεί” μέσα στο “κλουβί”. Τους έπεισαν για αληθινές “ευκαιρίες”, οι οποίες ναι μεν υπήρχαν, αλλά απλούστατα δεν ήταν εφικτές για τους αδυνάτους. Μπορεί να είναι αλήθεια ότι πίσω από τον Τάισον υπάρχει μια επιταγή ενός εκατομμυρίου ευρώ, αλλά ελάχιστοι λογικοί άνθρωποι τη θεωρούν ευκαιρία.
Το κόλπο, για να επιτύχει αυτή η προπαγάνδα, ήταν ότι αποπροσανατόλισαν τους Έλληνες. Τους έβαλαν στο κυνήγι ενός ψευδοστόχου. Του ψευδοστόχου ότι έπρεπε ν’ αποδείξουν ότι είναι ικανοί να μπουν στην ευρωζώνη. Τους έκλεισαν και το “μάτι”, ώστε να τους αφήσουν να πιστεύουν ότι δήθεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν και αθέμιτα μέσα για να το καταφέρουν. Αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά ότι ο άνθρωπος ελέγχεται πιο εύκολα από τα ζώα. Δεν μπορείς να κλείσεις στο “μάτι” σε ένα κουνέλι και να το πείσεις ότι μπορεί να “χιμήξει” στο κλουβί με το λιοντάρι. Όσα μαρούλια κι αν του τάξεις, δεν πρόκειται να το “πείσεις”. Μόνον οι άνθρωποι γίνονται τόσο ηλίθιοι, που να τους περιγελάνε τα κουνέλια.
Αυτό έκαναν οι Γερμανοί σε συνεργασία με τους γερμανοτσολιάδες. Έπεισαν τους Έλληνες πως είναι κάτι “θετικό” η εισαγωγή στο κοινό νόμισμα μιας κοινής νομισματικής ζώνης και πως το μόνο “αρνητικό” ήταν το μεγάλο εξωτερικό χρέος. Τους έβαλαν να κοιτάνε το χρέος και δεν έβλεπαν τι πραγματικά σημαίνει κοινή νομισματική ζώνη. Λίγη γνώση να είχαν οι Έλληνες, θα μπορούσαν ν’ αποφύγουν την παγίδα. Γνώση, του τι συνέβαινε σε ανάλογες περιπτώσεις στον κόσμο. Στο Εκουαδόρ, για παράδειγμα, έγιναν τα ίδια πράγματα, αλλά χωρίς καθόλου “τρυκ”. Εκεί τα πάντα εξελίχθηκαν στις πραγματικές τους διαστάσεις. Οι Αμερικανοί, για να “κατακτήσουν” το ανεξάρτητο Εκουαδόρ, έκαναν τα ίδια πράγματα.
Στηρίζοντας οι Αμερικανοί στο Εκουαδόρ διεφθαρμένες κυβερνήσεις, του δημιούργησαν τεράστιο δημόσιο χρέος. Όταν αυτό το χρέος έφτασε σε επίπεδο να μην μπορεί να εξυπηρετηθεί, το ανάγκασαν σχεδόν με τη βία να “δολαριοποιήσει” την οικονομία του. Ανάγκασαν δηλαδή το Εκουαδόρ —με το τρομερό χρέος και την ανύπαρκτη οικονομία— να μπει στη ζώνη του δολαρίου και άρα να έχει ως επίσημο νόμισμά του το δολάριο. Γιατί; Για να το λεηλατήσουν σε βαθμό τέτοιο, που να του αφαιρέσουν την ελευθερία.
Οι ΗΠΑ —με τόνους δολαρίων— μπήκαν στο Εκουαδόρ και άρπαξαν τα πάντα. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο γη, υποδομές και δημόσιες επιχειρήσεις έγιναν αμερικανικές ιδιοκτησίες. Κινδύνεψε το δολάριο από την αδυναμία του Εκουαδόρ να δανειστεί; Οι ΗΠΑ του δάνειζε, γιατί αυτό τις συνέφερε. Όμως, ο λαός δεν παραμυθιάστηκε. Ο λαός αντέδρασε στη φτώχεια της δολαριοποίησης. Αντέδρασε και το σύστημα κατέστειλε τις αντιδράσεις του βίαια. Δεν υπήρχε εκεί ένας “Σημίτης” να τους “εξηγήσει” για το νέο “ισχυρό” Εκουαδόρ, εξαιτίας του δολαρίου. Να τους πείσει ότι πρέπει να πανηγυρίζουν που πήραν τη “βόμβα” στα χέρια τους.
Αυτό ακριβώς έγινε στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα, για να καταφέρουν οι Γερμανοί την “εκουαδοροποίησή” της, “δούλεψαν” τους Έλληνες. Μέσω δωσίλογων Μητσοτάκηδων και Σημίτηδων, τους έπεισαν ότι το να μπουν στο Ευρώ είναι ένας μεγάλος στόχος. Τους έπεισαν για την “ισχυρή” Ελλάδα. Τους έπεισαν να κάνουν μόνοι τους αυτό, το οποίο φυσιολογικά δεν θα το έκαναν ούτε με τη βία. Τους έπεισαν ότι το μόνο ζητούμενο της ισχύος είναι ο περιορισμός του εξωτερικού χρέους. Τους έπεισαν να πατήσουν στο κενό, που το “σκέπαζε” το “σεντόνι” του εξωτερικού χρέους και δεν καταλάβαιναν τι υπάρχει από κάτω. Τους έπεισαν να κάνουν ό,τι τους βόλευε και κατόπιν μπήκαν στην Ελλάδα και τη ρήμαξαν.
Ό,τι δεν θα τολμούσαν να διεκδικήσουν από την Ελλάδα ακόμα και οι Ναζί, το διεκδικεί σήμερα η Γερμανία. Τώρα εμφανίζουν την Ελλάδα σαν απειλή για το Ευρώ, όχι γιατί αυτή είναι τέτοια, αλλά για να δώσουν απλά μερίδιο στην ελληνική λεηλασία και στους υπόλοιπους Ευρωπαίους και Αμερικανούς. Την εμφανίζουν σαν απειλή, για να νομιμοποιήσουν τους κερδοσκόπους να ξεκινήσουν το ξεκοκάλισμά της. Τα θηρία έχουν αγελαία συνείδηση και αφήνουν και σε άλλα όμοιά τους να πάρουν το μερίδιό τους. Γι’ αυτόν τον λόγο η οικονομία του 3% της ευρωζώνης εμφανίζεται σαν απειλή για την ίδια την ευρωζώνη, ενώ θα μπορούσε το πρόβλημα να λυθεί μόνον από τη Γερμανία. Αρκεί να δει κάποιος το “ισοζύγιο” μεταξύ των δύο κρατών και θα το καταλάβει.
Μαζί με τις διεκδικήσεις συνεχίζεται βέβαια και το “δούλεμα”. Γι’ αυτόν τον λόγο τώρα η ναζιστικού τύπου γερμανική κυβέρνηση προσπαθεί να μετατρέψει τον γερμανικό λαό σε συνένοχό της, βάζοντας στο στόχαστρό του τους Έλληνες. Προσπαθούν να κάνουν τον τεράστιο γερμανικό λαό εχθρικό προς τους Έλληνες, για να τους τρομοκρατήσουν. Μόνοι τους οι Γερμανοί έβαλαν τους Έλληνες σε μια “παρανομία” που δεν τους συνέφερε και στη συνέχεια τους εκβιάζουν με την παρανομία αυτήν.
Τους εκβιάζουν, προκειμένου να την αποσιωπήσουν, γιατί, ενώ θεωρητικά οι Έλληνες παρανόμησαν, πρακτικά μόνον οι Γερμανοί απειλούνται από τη δημοσιοποίησή της, γιατί μόνον αυτοί κέρδισαν από την ελληνική παρανομία. Τους εκβιάζουν, όπως ένας αλήτης παιδεραστής εκβιάζει το ανήλικο θύμα του ότι δεν το συμφέρει ν’ αποκαλύψει την παρανομία του, γιατί παρανόμησε και το ίδιο, εφόσον η πράξη θεωρείται παράνομη. Γι’ αυτόν τον λόγο σήμερα οι Γερμανοί αναλώνονται σε ηθικολογίες.
Είναι “ηθικοί” αυτοί, οι οποίοι με μια απίστευτη διαφθορά αξιωματούχων φόρτωναν στο ελληνικό κράτος στραβά υποβρύχια και βαγόνια που δεν ταίριαζαν στις σιδηροδρομικές γραμμές και είναι “ανήθικος” ο ελληνικός λαός, ο οποίος τα πλήρωνε, χωρίς να γνωρίζει τι συμβαίνει. Τέτοια ιδιόμορφη αντίληψη περί ηθικής είχε και πάλι μόνον η Γερμανία πριν από εβδομήντα χρόνια. Τότε, που κατακτούσε την Ελλάδα, για να τη “βοηθήσει”. Τότε, που έκλεβε τα θησαυροφυλάκια της, για να τη “βοηθήσει”.
Όμως, τα παραμύθια, ακόμα κι αν είναι πολύ καλά, έχουν ένα τέλος. Τώρα πλησιάζει η ώρα του τέλους του γερμανικού παραμυθιού, γιατί δεν μπορεί ένα παραμύθι να συνεχίσει να υφίσταται, όταν ένας λαός δεν μπορεί να επιβιώσει. Τα γερμανικά “παραμύθια” σε λίγο χρόνο δεν θα έχουν ακροατήριο στην Ελλάδα. Όσοι από τους δωσίλογους “Χριστοφοράκους” δεν την κοπάνησαν από την Ελλάδα και παρέμειναν σ’ αυτήν, δεν θα μπορούν να τους εξυπηρετήσουν.
Είναι θέμα χρόνου να εξεταστούν όλα τα κέρδη των Γερμανών από αυτήν την παρανομία. Κέρδη Γερμανών επενδυτών, τα οποία προέρχονται από την προσδοκία τόκων, εξαιτίας των παράνομων δανείων αλλά και κέρδη, τα οποία προέκυψαν από την παράνομη δραστηριοποίηση των γερμανικών εταιρειών στην Ελλάδα. Οι Γερμανοί, δηλαδή, κέρδιζαν, επειδή μας δάνειζαν με τόκο και στη συνέχεια αυτά μας τα έπαιρναν, γιατί, έχοντας διαλύσει την ελληνική παραγωγή, ήταν οι μεγαλύτεροι προμηθευτές της ελληνικής αγοράς. Οι γερμανικές τράπεζες μάς δάνειζαν χρήματα, για να πληρώνουμε τις γερμανικές εταιρείες.
Όλα αυτά είναι εγκλήματα. Εγκλήματα, τα οποία μπορούν να διαλευκανθούν, ώστε να σωθεί το θύμα. Η μεθόδευση της σωτηρίας είναι πολύ απλή στη δρομολόγησή της. Αρκεί να βγει η Ελλάδα και να δηλώσει ότι πράγματι “κατασκεύαζε” στοιχεία. Από εκεί και πέρα να γίνουν έρευνες, για να δούμε ποιοι τα “κατασκεύαζαν” και για λογαριασμό ποιών. Από τη στιγμή που αυτή η “κατασκευή” δεν συνέφερε τον ελληνικό λαό, ευνόητο είναι ότι κάποιοι Έλληνες τα “πήραν”, για να τα “κατασκευάσουν”. Από τη στιγμή που θεωρούμε δεδομένο ότι κάποιοι τα “πήραν”, ευνόητο είναι ότι κάποιοι τους τα “έδωσαν”.
Δεν πρέπει να βρούμε ποιοι διέφθειραν Έλληνες πολιτικούς και κρατικούς υπαλλήλους, προκειμένου όλοι αυτοί να φερθούν ως επίορκοι και να στραφούν εναντίον των ελληνικών συμφερόντων; Δεν πρέπει επιτέλους να βρούμε ποιοι “κατασκεύαζαν” στοιχεία, τα οποία εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα αυτών που τους διέφθειραν και όχι αυτών που “ορκίστηκαν” να τους υπηρετούν.
Πρέπει να γίνει αυτό, το οποίο είπαμε και στην αρχή του κειμένου. Πρέπει υποχρεωτικά να καθίσουν στο “σκαμνί” όλοι οι Έλληνες Πρωθυπουργοί, που δημιούργησαν την “ισχυρή” Ελλάδα όχι των πέντε ηπείρων αλλά των άπειρων χρεών. Όπως κάθισαν στο “σκαμνί” αυτοί, οι οποίοι μας οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή, έτσι πρέπει να καθίσουν στο ίδιο “σκαμνί” κι αυτοί, οι οποίοι μας οδήγησαν στην Οικονομική Καταστροφή. Το αποτέλεσμα καί στις δύο περιπτώσεις ήταν το ίδιο, άσχετα αν ο “δρόμος” που ακολουθήθηκε ήταν διαφορετικός. Το έγκλημα είχε το ίδιο θύμα, άσχετα με τη μέθοδο που ακολούθησε ο κάθε δολοφόνος.
Πρέπει να δικαστούν όλοι οι Πρωθυπουργοί της Καταστροφής. Αυτοί γνώριζαν καλύτερα από τον καθέναν τι ακριβώς συνέβαινε στο εσωτερικό του κρατικού μηχανισμού και αυτοί μόνοι τους έπαιρναν τις εγκληματικές για τον λαό αποφάσεις. Από εκεί και πέρα να ελεγχθούν όλα όσα αφορούν τις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών και προκύπτουν από την αρχική “κατασκευή” των οικονομικών στοιχείων. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να ελεγχθούν όλες οι γερμανικές εταιρείες, που δραστηριοποιήθηκαν στην Ελλάδα.
Απλά πράγματα. Τι έκανε, για παράδειγμα, η Deutsche Telekom στην Ελλάδα; Αν εξετάσει κάποιος την περίπτωση του ΟΤΕ, θα καταλάβει τι σημαίνει Ναζισμός και βέβαια δωσιλογισμός και προδοσία. Ο πάμπλουτος κρατικός ΟΤΕ έπεσε θύμα των διαχειριστών του και στο τέλος “χάθηκε” για τον ελληνικό λαό. Με δικά του χρήματα ο ΟΤΕ έκανε πλούσιους τους Γερμανούς προμηθευτές του και στο τέλος με αυτά τα χρήματα οι Γερμανοί τον αγόρασαν. Πρώτα έγιναν πλούσιοι με χρήματα του ΟΤΕ και κατόπιν, ως πλούσιοι, πήγαν και τον αγόρασαν σ’ ένα μεγάλο μέρος του.
Τώρα δεν τους αρκεί το ποσοστό που κατέχουν και εξακολουθούν να παίζουν παιχνίδια εις βάρος του. Τι θα πει παιχνίδια; Σαν αυτά που έπαιζε ο “δημοφιλής” Αλογοσκούφης. Ο μέγας οικονομολόγος. Ο “επιστήμονας”, ο οποίος ανέτρεψε τη λογική της αγοραπωλησίας στην οικονομική ιστορία. Ο άνθρωπος, ο οποίος τολμά να παριστάνει τον καθηγητή σε οικονομικό πανεπιστήμιο, ενώ δεν του αξίζει θέση ούτε πίσω από πάγκο ενός γύφτου.
Ο πρώτος πωλητής στην ιστορία της ελεύθερης αγοράς, ο οποίος ενδιαφερόταν για το “δίκιο” του αγοραστή. Ο αδιάφορος πωλητής, ο οποίος πουλούσε φτηνά, γιατί ο αγοραστής ήταν αυτός που “καιγόταν” ν’ αγοράσει. Ο υπουργός οικονομικών, ο οποίος πουλούσε “βιαστικά” και “φτηνά”, γιατί οι Γερμανοί βιάζονταν και οι ίδιοι δεν ήθελαν να ξοδευτούν. Από τότε —με τον Αλογοσκούφη— μέχρι σήμερα οι Γερμανοί “παίζουν” ένα ύπουλο παιχνίδι εις βάρος του ΟΤΕ. Ενώ ο ΟΤΕ έχει τεράστια αξία, αυτή η “αξία” δεν αποτυπώνεται στις μετοχές του.
Κάποιοι δηλαδή παίζουν χρηματιστηριακά παιχνίδια και διατηρούν τις μετοχές του ΟΤΕ σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Γιατί; Για να μπορέσουν να τον αγοράσουν στην ξεφτίλα. Γιατί πώς αλλιώς θα πουλήσεις μια εταιρεία, που έχει κέρδη 2,156 δις ευρώ το 2009; Πόσο μπορεί να αξίζει μια τέτοια εταιρεία, που παράγει τόνους “ζεστού” χρήματος; Πόσο μπορεί να αξίζει μια εταιρεία, που από τη φύση της δεν μπορεί να χάσει την απόλυτη πρωτοκαθεδρία στην αγορά; Εκεί βρίσκεται το ύπουλο παιχνίδι των Γερμανών. Όταν το κράτος θα πάει να πουλήσει τις μετοχές του στη δήθεν “ελεύθερη” αγορά, θα πουλήσει σε τιμές που έχουν προσδιορίσει από μόνοι τους οι Γερμανοί …όσο τους συμφέρει.
3,3 δις έχει αποτιμηθεί χρηματιστηριακά η συνολική αξία του ΟΤΕ, όταν τα ετήσια κέρδη του είναι 2,156 δις. Οι άθλιοι ιμπεριαλιστές με τα κέρδη ενός ή δύο ετών θέλουν να κάνουν απόσβεση αγοράς. Με μια εγγυητική θα τον αγοράσουν. Με τα 3 λεπτά του ευρώ, που μπορεί να κοστίζει μια εγγυητική επιστολή. Θα την καταθέσουν σε μια τράπεζα και μετά από έναν χρόνο ο ΟΤΕ θα ξεπληρωθεί μόνος του από τα δικά του κέρδη. Θα ξεπληρωθεί η αγορά τους και μετά θα πάνε και θα σκίσουν το άχρηστο “χαρτάκι”.
Αυτό, το οποίο οι Έλληνες δημιούργησαν με άπειρο κόστος και πόνο, στην πραγματικότητα θα πουληθεί για 3 λεπτά του ευρώ. Για 3 λεπτά του ευρώ δεν θα αγοράσουν απλά μια επιχείρηση, η οποία παράγει ετήσιο κέρδος 2,156 δις, αλλά θα αγοράσουν μια επιχείρηση, η οποία, για να παράγει αυτά τα κέρδη, έχει ανάγκη από προμήθειες πολλαπλάσιας αξίας σε δις και τις οποίες τις εισπράττουν και πάλι οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί, δηλαδή, δεν εισπράττουν μόνον τα κέρδη του ΟΤΕ. Εισπράττουν και τις ζημιές του, εφόσον αυτές καλύπτει η Siemens και άλλα γερμανικά εργοστάσια.
Όλο αυτό το πακέτο των δεκάδων δις ετησίως θα το αρπάξουν οι Γερμανοί για 3 λεπτά του ευρώ. Αυτό βέβαια είναι και το “σωστό”… όπως μας είχε πει κάποτε και ο διαβόητος Αλογοσκούφης. Τι να το κάνουμε εμείς οι “ιθαγενείς” τόσο καλό κεφάλαιο. Δεν είμαστε άξιοι. Άξιοι είναι οι Οστρογότθοι και κάποιοι λίγοι γερμανοτσολιάδες σαν τον Βουρλούμη και τον Αλογοσκούφη. Αν αυτό δεν είναι προδοσία, τότε τι είναι προδοσία; Αν ο Αλογοσκούφης δεν είναι εγκληματίας, τότε ποιος είναι;
Το ίδιο κάνει το 4ο Ράιχ με τη ΔΕΗ. Άλλο “κτήνος” κερδοφορίας. Τη ΔΕΗ σήμερα την αφήνουν οι γερμανοτσολιάδες στο έλεος των Γερμανών προμηθευτών της, ώστε με δικά της χρήματα να πάνε μετά και να την αγοράσουν τζάμπα. Κι αυτήν θέλουν να την αγοράσουν με 3 λεπτά του ευρώ. Με ένα απλό “χαρτάκι”, που θα κατατεθεί σε μια τράπεζα. Μια εταιρεία, η οποία πέρσι είχε κέρδη 1,677 δις ευρώ, κάποιοι θέλουν να την αγοράσουν για 3 δις ευρώ. Μια εταιρεία, που κατ’ έτος ξοδεύει σε συντήρηση και ανάπτυξη δεκάδες δις ευρώ …που όλοι γνωρίζουμε πού πάνε. Εδώ κάτι περίεργο συμβαίνει, δεν εξηγείται διαφορετικά. Οι Οστρογότθοι μάλλον είναι πολύ “έξυπνοι” και εμείς οι Βαλκάνιοι είμαστε πολύ “βλάκες”.
Τα γερμανικά εγκλήματα αυτού του 4ου Ράιχ δεν σταματούν μόνον στην αρπαγή του δημοσίου κεφαλαίου. Εγκλήματα ανάλογου μεγέθους έγιναν και στον τομέα των προμηθειών του ελληνικού κράτους. Το σύνολο σχεδόν της διαφθοράς στην Ελλάδα γερμανικές προμηθεύτριες εταιρείες το μεθόδευαν. Γερμανικές εταιρείες, οι οποίες προμήθευαν το ελληνικό δημόσιο με τα προϊόντα τους. Εταιρείες, οι οποίες ξεκινάνε από τη Siemens, περνάνε από τη Daimler Benz και την Krupp και φτάνουν στη Bayer.
Μια πολυπληθής τευτονική “αγέλη” θηρίων αμολήθηκε ανεξέλεγκτα και τις τελευταίες δεκαετίες λυμαίνονταν τα πάντα στην Ελλάδα. Άνοιγαν τις πόρτες των ελληνικών κρατικών υπηρεσιών και κρατικών εταιρειών σαν να επρόκειτο για γερμανική αποικία. ΔΕΚΟ, Δημόσια Νοσοκομεία, Ελληνικός Στρατός, Μετρό, ΟΣΕ κλπ., έγιναν οι πιο αποδοτικές “αγελάδες” του 4ου Ράιχ. Οι “ηθικοί”, που μας καταγγέλλουν για διαφθορά, διέφθειραν το σύμπαν στην Ελλάδα. Ακόμα και οι πόρτες στα δημόσια κτίρια είναι “λαδωμένες” από γερμανικά “ηθικά” χέρια.
Αν αυτές οι εταιρείες ελεγχθούν πραγματικά, θα πρέπει κάποιοι “ηθικολόγοι” να πάνε να πνιγούν στα νερά του Ρήνου. Αυτές οι εταιρείες προμηθευτών, οι οποίες υπερτιμολογούσαν τα προϊόντα τους και “λάδωναν” το σύμπαν, ήταν το αίτιο για το οποίο το ελληνικό κράτος αναζητούσε νέα και διαρκώς μεγαλύτερα δάνεια. Δεν αγόραζαν για πλάκα ή από αφέλεια τα ελληνικά ομόλογα οι γερμανικές τράπεζες. Τα πράγματα ήταν απλά. Έβαζαν χρήματα στο ένα “χέρι” του ελληνικού κράτους για να του τα πάρουν από το άλλο. Στην πραγματικότητα ούτε καν χρήματα έρχονταν στην Ελλάδα. Χαρτιά λογιστικών “τακτοποιήσεων” χρεών κυκλοφορούσαν στα ελληνικά ταμεία.
Αυτή ήταν η “ηθική” των Γερμανών. Έλεγχαν τις κυβερνήσεις και έκαναν τα πάντα εις βάρος του ελληνικού λαού. Δεν εξηγείται διαφορετικά, που το ελληνικό κράτος, το οποίο δεν διέθετε αυτοκινητοβιομηχανία, συνεχώς επιδοτούσε με κρατικά χρήματα —και άρα με δανεικά— τις “αποσύρσεις” αυτοκινήτων. Ένα υπερχρεωμένο κράτος έφτασε στο σημείο να επικαλείται “οικολογικούς” λόγους, για να μπορεί, μέσω πανάκριβων τελών κυκλοφορίας, να “σπρώχνει” κόσμο στις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων. Έφτασε στο σημείο να επιδοτεί αγορές κλιματιστικών ένα κράτος, το οποίο δεν έχει βιομηχανία παραγωγής κλιματιστικών. Από βλακεία έγιναν όλα αυτά; Ποιος κέρδισε από αυτήν τη βλακεία; Η Ελλάδα —που επιβάρυνε το εξωτερικό της χρέος— ή η Γερμανία, η οποία έπαιρνε το μερίδιο του λέοντος από την ελληνική αγορά;
Οι Έλληνες ήταν “απατεώνες”, που χωρίς τη θέλησή τους χρεωνόταν το κράτος τους, για να δουλεύουν τα εργοστάσια των “τίμιων” Γερμανών επιχειρηματιών και των χιλιάδων Γερμανών εργατών; Αδίστακτοι, άπληστοι και ανελέητοι. Αυτές είναι οι λέξεις, οι οποίες μπορούν να χαρακτηρίσουν τους Γερμανούς στην περίπτωση της Ελλάδας. Της Ελλάδας, που τόσο αγάπησε ο Γκαίτε και ο Νίτσε. Αδίστακτοι και ανελέητοι μέχρι τέλους.
Ακόμα και στο τέλος δεν άλλαξαν την τακτική τους. Η Ελλάδα έπεφτε “λιπόθυμη” από τα ανηλεή χτυπήματα των διεθνών κερδοσκόπων και η Γερμανία εξακολουθούσε να της “ρουφά” το αίμα. Η Ελλάδα έψαχνε βοήθεια και η Γερμανία δημοσίως δήλωνε “αλληλέγγυα” και την ίδια ώρα τής άρπαζε με τρόπο εντελώς εκβιαστικό 1,5 δις ευρώ, πουλώντας της μάλιστα στραβά υποβρύχια. Η Ελλάδα έψαχνε “ανάσα” σωτηρίας από τα έξοδα των εξοπλισμών και η Μέρκελ πήγαινε στην Τουρκία, για να την πιέσει να βγάλει τις φρεγάτες στο Αιγαίο και να προκαλέσει νέο κύκλο εξοπλιστικού ανταγωνισμού με την Ελλάδα. 600 εκατομμύρια ευρώ παραγγείλαμε από τους Γερμανούς μόνον για πυρομαχικά αρμάτων μάχης. Η Ελλάδα δεν μπορεί να μαζέψει τις “σάρκες” της και η Γερμανία τής πουλά πανάκριβα τραίνα …μη συμβατά με το σιδηροδρομικό της δίκτυο.
Ούτε όμως αυτά είναι αρκετά, για να περιγραφεί επαρκώς το μεγάλο τευτονικό “γλέντι” στο Αιγαίο. Οι Γερμανοί δεν αρκέστηκαν στην ιδιότητά τους ως μεγαλοπαραγωγοί και μεγαλοπρομηθευτές του ελληνικού κράτους. Σε καμία περίπτωση δεν τους άφηνε αδιάφορους η ελληνική αγορά. Μπήκαν μέσα σ’ αυτήν και ως έμποροι. Ήθελαν να ελέγξουν και τη διακίνηση των δικών τους —και όχι μόνον— προϊόντων στην ελληνική αγορά. Ήθελαν το σύνολο του κέρδους της ελληνικής αγοράς. Αν οι γερμανικές εμπορικές εταιρείες ελεγχθούν για αισχροκέρδεια και για διαφθορά, πολλοί Γερμανοί θα φύγουν νύχτα από την Ελλάδα. Πολλοί “ηθικολόγοι” θα πρέπει να σηκώσουν τα “σώβρακά” τους από τη ντροπή.
Αυτά όλα πρέπει να ελεγχθούν. Πρέπει να ελεγχθούν εμπορικές εταιρείες, όπως τα Lidl ή τα Praktiker, Aldy, Media Markt, Saturn για την τιμολογιακή τους πολιτική. Μια —σε εγκληματικό βαθμό— κερδοσκοπική πολιτική, η οποία γινόταν αιτία να φεύγουν χρήματα από την Ελλάδα, προκειμένου να ξαναδίνονται νέα γερμανικά δάνεια σ’ αυτήν. Μιλάμε για αθλιότητα και υποκρισία. Απόλυτη αθλιότητα και απόλυτη υποκρισία. Γιατί; Γιατί αυτοί, οι οποίοι μας καταγγέλλουν για ανηθικότητα, είναι οι απόλυτα ανήθικοι. Εταιρείες “ηθικών” Γερμανών, οι οποίες στη Γερμανία δραστηριοποιούνταν με κέρδη κοντά στο 5%, στην Ελλάδα αισχροκερδούσαν και τα κέρδη τους έφταναν στα απίστευτα επίπεδα του 15 και του 20%. Στην πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης οι “ηθικοί” Γερμανοί δημιούργησαν το πιο ακριβό καρτέλ της αγοράς.
Ας ψάξει κάποιος πόσες υποθέσεις γερμανικών εταιρειών —που αποδεδειγμένα εγκληματούσαν στην ελληνική αγορά— υπάρχουν και “σκονίζονται” στα “συρτάρια” της διαβόητης Επιτροπής Ανταγωνισμού. Είναι προφανές ότι κάποιοι διεφθαρμένοι Έλληνες πληρώθηκαν από τους “τίμιους” Γερμανούς, για ν’ αφήνουν τα συρτάρια αυτά κλειστά. Κάποιες ελληνικές κυβερνήσεις δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους απέναντι στους “κατακτητές” της χώρας. Αυτή είναι η υποκρισία. Οι ίδιοι Γερμανοί εμφανίζονται ηθικοί στη Γερμανία και ανήθικοι στη “Μπανανία” του Αιγαίου. Νομοταγείς στη Γερμανία …κανονικοί κακοποιοί στην Ελλάδα. Νομοταγείς εκεί όπου φοβούνται τον νόμο και παράνομοι εκεί όπου μπορούν και “αγοράζουν” τον νόμο. Αυτή είναι η τευτονική άποψη περί ηθικής. Η λογική του θρασύδειλου, που τολμά να κάνει τα πάντα, όταν αντιλαμβάνεται ότι δεν κινδυνεύει με τιμωρία.
Ωρύονται οι Γερμανοί, που δεν πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες τους φόρους τους και “τρώνε” το υστέρημα των Γερμανών εργαζομένων. Την ώρα που γράφεται το κείμενο αυτό, υπάρχει κρυφό σκάνδαλο της Makro, η οποία πιάστηκε να μην πληρώνει το ΦΠΑ και τώρα έχουν αμολήσει λυτούς και δεμένους, για να μην έχουν συνέπειες οι “ηθικοί”. Τρέχει η πρεσβεία της “Ηθικοland über Alles” να κουκουλώσει το σκάνδαλο των “ηθικών” με τη βοήθεια των ανήθικων. Θέλουν όχι μόνον να μην τιμωρηθούν για την πράξη τους, αλλά και να μην πληρώσουν αυτά τα οποία χρωστάνε και πρέπει να πληρώσουν. Τέτοια “ηθική” μόνον ένας Ρήνος μπορεί να τη “σπρώχνει”.
Όλα αυτά τα γερμανικά εγκλήματα του 4ου Ράιχ δεν πρέπει να διαλευκανθούν; Ποιο είναι το ζητούμενο δηλαδή; Να αποδειχθεί ότι οι Έλληνες δεν είναι “απατεώνες”, οι οποίοι ξεγέλασαν τους “αγαθούς” Γερμανούς, αλλά θύματά τους. Να αποδειχθεί ότι οι Γερμανοί εγκλημάτησαν στην Ελλάδα σε συνεργασία με κάποιους Έλληνες δωσίλογους Σημίτηδες. Να αποδειχθεί ότι οι Γερμανοί, οι οποίοι περίμεναν κέρδη από τους “τόκους” των δανεισμών, ήταν αυτοί, οι οποίοι όχι μόνον προκαλούσαν αυτούς τους δανεισμούς, αλλά τους μεγέθυναν κιόλας.
Εύκολα πράγματα, εφόσον όλοι αυτοί, επειδή ήταν τόσο σίγουροι για την “επιτυχία” τους, δεν σέβονταν ούτε τα προσχήματα. Δεν χρειάζεται καν να κάνεις τον ντετέκτιβ, για να βρεις τα παράνομα κέρδη τους από τις παράνομες δραστηριότητές τους. Γι’ αυτόν τον λόγο αναζητούμε κυρίως εκείνους, οι οποίοι είχαν κέρδη από τα Greekstatistics και όχι αυτούς οι οποίοι τα “κατασκεύαζαν”. Αναζητούμε τους ηθικούς αυτουργούς, οι οποίοι είχαν τεράστια κέρδη και όχι τους φυσικούς αυτουργούς, οι οποίοι πήραν μια ελεεινή μίζα. Είναι σίγουρο ότι οι Γερμανοί διέφθειραν ή εκβίασαν Έλληνες, για να “παραποιήσουν” τα δημοσιονομικά στοιχεία, προκειμένου η Ελλάδα να πάρει από τους ίδιους νέα δάνεια ή να της προμηθεύσουν υπερτιμολογημένα προϊόντα τους.
Με τους Γερμανούς, δηλαδή, είναι εύκολο ν’ αποδείξεις ότι στη σχέση τους με την Ελλάδα ίσχυε το …”Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει”. Η Ελλάδα απλά έβαζε το “τραπέζι” της και τυπικά μόνον έδινε την “παραγγελία”. Οι Γερμανοί τής δάνειζαν, οι Γερμανοί τής έδιναν “διαταγές” γι’ αυτά που έπρεπε να παραγγείλει και οι Γερμανοί την “σέρβιραν” από τη γερμανική “κουζίνα”. Όλα τα έκαναν οι Γερμανοί. Οι Έλληνες απλά παρίσταντο. Αν γνωρίζει κάποιος τι συνέβαινε και τον λόγο που αυτό συνέβαινε, είναι εύκολο να βρει ποιο είναι το πραγματικό χρέος της χώρας απέναντι στους Γερμανούς πιστωτές της.
Είναι εύκολο να βρεθεί ποιο ποσό βγήκε από γερμανικές “τσέπες” και δεν κατέληξε σε γερμανικά “χέρια”, αλλά παρέμεινε στην Ελλάδα. Είναι εύκολο να μαθευτεί αυτό, το οποίο κάποιοι νεοναζιστές σαν τη Μέρκελ ή τον Σόιμπλε δεν θέλουν να μαθευτεί και γι’ αυτό κραυγάζουν. Κραυγάζουν οι βιαστές σαν βιασθείσες κορασίδες. Τώρα είναι ευκαιρία να μάθει ο γερμανικός λαός τι πραγματικά συνέβη στην Ελλάδα. Να μάθει επιτέλους πόσο “ηθικοί” είναι αυτοί που τον κυβερνάνε. Θέλει να μάθει πόσα από τα 300 δις ευρώ, που “χρωστά” η Ελλάδα, πήγαν κατ’ ευθείαν σε γερμανικές τσέπες; Τσέπες εγκληματιών; Τσέπες ανθρώπων, οι οποίοι θα μπορούσαν άνετα να στελεχώνουν το επιτελείο του Χίτλερ;
Με βάση τον νόμο η Ελλάδα είναι θύμα οικονομικών εγκληματιών και οι πιστωτές της αποκτούν το νομικό δικαίωμα να στραφούν εναντίον των θυτών της. Αυτό κι αν έχει πλάκα. Η Deutsche Bank, η Hypo Bank, να στραφούν εναντίον της Deutsche Telekom, της Siemens, της Daimler, της Makro της Praktiker της Bayer κλπ.. Αυτοί οι Γερμανοί κλέφτες είναι εκείνοι, που στην πραγματικότητα χρωστάνε στους Γερμανούς επενδυτές. Οι Έλληνες απλά “είδαν” τα χρήματα να περνάνε από μπροστά τους. Αυτοί οι Γερμανοί πήραν τα χρήματα, που τυπικά χρωστάνε οι Έλληνες σε άλλους Γερμανούς. Αν αρχίσει η διερεύνηση του θέματος, θα γελάσει ο κάθε πικραμένος.
Αφού γελάσουμε και σκουπίσουμε τα δάκρυά μας, θα ανοίξουμε την τελευταία συζήτηση με τους Γερμανούς. Μια συζήτηση, που αυτοί μας αναγκάζουν να την ανοίξουμε, παρ’ όλο που δεν τους συμφέρει. Μέχρι πότε η Ευρώπη θα ανέχεται τη Γερμανία να δοκιμάζει Ράιχ; Έλεος πια. Βαρεθήκαμε πλέον να βλέπουμε τους Γερμανούς να δοκιμάζουν κάθε πενήντα χρόνια να κατακτήσουν την Ευρώπη. Η κατάσταση φτάνει στο σημείο να γίνεται γελοία. Όλο και περισσότερο η Γερμανία θυμίζει τον Πήτερ Σέλερς στην εισαγωγή της ταινίας “Το Πάρτυ”. Φτάσαμε στο τέταρτο Ράιχ και κάποιοι δεν έχουν βάλει ακόμα μυαλό. Γιατί; Γιατί μάλλον δεν έχουν πληρώσει το τρίτο και νομίζουν ότι θα το γλιτώσουν.
Αυτό είναι λάθος. Όσο αυτοί θα είναι αμετανόητοι και θα επιτίθενται στα ελεύθερα κράτη, άλλο τόσο αμετανόητοι θα είναι και οι Έλληνες, που θα αμύνονται. Το έκαναν με το Τρίτο Ράιχ και θα το κάνουν και τώρα με το Τέταρτο. Θα πάρουν αυτά που δικαιούνται από το Τέταρτο, αλλά θα ζητήσουν κι αυτά που τους οφείλουν από το Τρίτο. Τώρα λοιπόν είναι ευκαιρία να συζητήσουμε για ένα θέμα, το οποίο, όπως φαίνεται, οι Γερμανοί δεν θέλουν να “θυμούνται”. Το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Θα συζητήσουμε για ένα ποσό τεράστιο και το οποίο έχει σχέση με τις πολεμικές αποζημιώσεις, οι οποίες έχουν επιδικαστεί, αλλά δεν έχουν αποδοθεί ποτέ στους Έλληνες. Τότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι εξώφυλλο θα έχει το ευφάνταστο Focus !!
Οι φίλοι μας οι Γάλλοι
του “φιλέλληνα” Σαρκοζί.
Ανάλογη τακτική μπορεί να ακολουθηθεί και με τους Γάλλους. Στους τελευταίους μεγάλους πιστωτές μας. Και με αυτούς τα πράγματα δεν είναι τόσο “καθαρά”. Μάλιστα, θα λέγαμε ότι είναι πολύ “βρόμικα”. Η Γαλλία πρόσφατα καταδικάστηκε ως κράτος για κάτι φρεγάτες, τις οποίες πούλησε υπερτιμολογημένες στην Ταϊβάν. Φρεγάτες, οι οποίες είχαν προϋπολογιστεί να κοστίσουν ελάχιστα παραπάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια η κάθε μία, πληρώθηκαν από το κράτος της Ταϊβάν για 460 εκατομμύρια δολάρια. Εξαιτίας αυτής της εγκληματικής κλοπής η Ταϊβάν κατέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας και δικαιώθηκε. Το δικαστήριο καταδίκασε το γαλλικό κράτος να πληρώσει 830 εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση στην Ταϊβάν.
Η Γαλλία όμως, που έχει αυτές τις κακές και “λαδερές” συνήθειες, εκτός από προμηθευτής όπλων της Ταϊβάν είναι και προμηθευτής του ελληνικού δημοσίου. Η “φιλελληνική” Γαλλία του “Έλληνα” Εβραίου Σαρκοζί. Η Γαλλία της Επανάστασης και της αδελφότητας μεταξύ των λαών. Είναι προφανές ότι οι Γάλλοι φρεγάτες “λαδωμένες” δεν πούλησαν μόνον στους Ταϊβανέζους, αλλά και στους Έλληνες. Πόσο “λαδωμένες” ήταν; Πόσο μας κόστισαν οι φρεγάτες, που μας πούλησε ο Σαρκοζί, τώρα που βρεθήκαμε στην “ανάγκη”;
Με βάση τους ίδιους νόμους και στα ίδια δικαστήρια που κατέφυγε η Ταϊβάν, μπορεί να καταφύγει και η Ελλάδα. Δεν χρειάζεται να βρούμε επιπλέοντα πτώματα ναυάρχων, για να ξεκινήσουμε τη διαδικασία διερεύνησης, όπως συνέβη στην περίπτωση της Ταϊβάν. Ας ανοίξουν οι λίστες των προμηθειών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η Γαλλία δεν είναι προμηθευτής μόνον του ελληνικού στρατού, αλλά και άλλων στρατών. Μια απλή σύγκριση τιμών αρκεί να κάνει κάποιος, για να καταλάβει τι έγινε. Αν για την ίδια φρεγάτα κάποιοι πελάτες των Γάλλων πλήρωσαν 200 εκατομμύρια δολάρια και οι Έλληνες πλήρωσαν 400, ψάχνεις να δεις πού πήγαν τα άλλα 200. Είναι βέβαιο ότι μπήκαν σε ιδιωτικές τσέπες, γιατί κανένας δεν λειτουργεί ούτε για τη δόξα της Γαλλίας ούτε για τη δόξα της Ελλάδας.
Απλά πράγματα λέμε. Να ελεγχθούν όλες οι γαλλικές προμήθειες από το 1990 και μετά. Γιατί από τότε; Γιατί τότε άνοιξαν οι “πόρτες” της Νέας Τάξης πραγμάτων και αποφασίστηκε να φορτωθούν όλα τα κράτη με χρέη. Ας γίνει μια “σούμα” με τη γαλλική “ζημιά” και μετά βλέπουμε ποιος χρωστάει σε ποιον. Αν κάθε γαλλική “επίθεση” φιλίας φούσκωνε το εξωτερικό μας χρέος, πρέπει οι Έλληνες να το μάθουν. Από εκεί και πέρα οι Γάλλοι πιστωτές μας έχουν νομικό δικαίωμα να στραφούν εναντίον των διαφόρων γαλλικών Thomson, για να πάρουν τα χρήματά τους. Θα τους βοηθήσει και η Ελλάδα όπου θα χρειαστεί με τη μαρτυρία της.